Μια διαφορετική ματιά στο σύμβολο του σεξ Μέριλιν Μονρόε. Μια βιογραφική ταινία που προβάλει την Μέριλιν με μια πιο ρομαντική οπτική. Βασισμένη σε δύο βιβλία του συγγραφέα Κόλιν Κλάρκ , “The Prince, The Showgirl and Me” και “My Week with Marilyn”. Παραγωγή του 2011 στην κατηγορία βρετανικό βιογραφικό δράμα. Τους πρωταγωνιστικούς ρόλους έχουν οι Μισέλ Γουίλιαμς, Κένεθ Μπράνα, Έντι Ρέντμεϊν, Ντάγκρεϊ Σκοτ, Έμμα Γουάτσον και Τζούντι Ντεντς.
Καλοκαίρι 1956 , η Μέριλιν μαζί με τον άντρα της Άρθουρ Μίλερ πηγαίνει στην Αγγλία , για τα γυρίσματα της ταινίας που πρωταγωνιστεί ”The Prince and the Showgirl”. Στην ομάδα παραγωγής βρίσκεται ο νεαρός Κόλιν Κλαρκ. Ερωτευμένος με τον κινηματογράφο επιθυμεί να ασχοληθεί με αυτόν κι όχι με την οικογενειακή του περιουσία. Μέσω μιας γνωριμίας ο Κόλιν προσλαμβάνεται ως βοηθός του Λόρενς Ολιβιέ όπου είναι πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης της ταινίας. Εκτός αυτού γίνεται και γ΄ βοηθός παραγωγής. Με μεγάλο ενθουσιασμό και όρεξη για δουλειά ο 23χρονος Κόλιν ζει το όνειρο του. Έπειτα γνωρίζει την συμπρωταγωνίστρια του Ολιβιέ , Μέριλιν Μονρό. Γοητευμένος με την παρουσία της ξεκινάει σιγά σιγά μια σχέση ανάμεσα τους. Η συμπάθεια και από τις δυο πλευρές είναι εμφανής και πολλοί ενοχλούνται. Η Μέριλιν βρίσκει ένα σύμμαχο που τόσο χρειάζεται, αφού ο σκηνοθέτης Λόρενς γίνεται πιεστικός και απότομος. Ο Κόλιν από την άλλη σαγηνεύεται από την αιθέρια ύπαρξη της Μέριλιν, αισθάνεται την ανάγκη να προστατεύσει την ευαίσθητη πλευρά της.
Η ταινία δείχνει μια πλευρά της σταρ Μέριλιν την οποία δεν είχε δει το κοινό. Την ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία της. Το ότι μπορούσε εύκολα να πληγωθεί από άσχημα σχόλια. Αυτό που επιθυμούσε ήταν η αγάπη και η αποδοχή. Σε μια σκηνή ο Κόλιν την βλέπει χωρίς μακιγιάζ κι εκείνη του ζητάει συγνώμη για το πόσο άσχημη είναι. Η σκηνή εκείνη προέβαλε την ανασφάλεια που είχε ως άνθρωπος , μια ανασφάλεια που στις ταινίες και στα περιοδικά δεν φαινόταν. Δεν αισθανόταν όμορφη και δεν συνειδητοποιούσε πόσο ξεχωριστή ήταν σε αυτό που έκανε. Ο κόσμος την λάτρευε αλλά εκείνη δεν το έβλεπε. Είχε άγχος πολλές φορές και δεν ήθελε να νιώθει ότι απογοητεύει κάποιον. Γι’ αυτό και στην ταινία συχνά στενοχωριόταν και ήθελε να τα παρατήσει διότι ο σκηνοθέτης έδειχνε απογοητευμένος με την απόδοση της. Της δημιουργούσε επίσης βαθιά θλίψη το γεγονός ότι δεν την έπαιρναν στα σοβαρά και γιατί στα μάτια πολλών ήταν απλά μια πολύ όμορφη και σέξι γυναίκα. Εκείνη επιθυμούσε να είναι μια πολύ καλή ηθοποιός. Πράγμα που δεν κατάφερε διότι η εικόνα που η ίδια έβγαζε ήταν της απόλυτης σέξι γυναίκας.
Δεν θα κρίνω αν ήταν καλή ή κακή ταινία. Δεν είμαι ειδική. Όμως σίγουρα μπορώ να πω ότι ήταν μια ταινία που δεν περιμένεις να δεις τις αδυναμίες μιας γυναίκας που φαινομενικά είχε τα πάντα. Το πόσο διαφορετικά μπορεί να είναι τα πράγματα μπροστά και πίσω απ’ της κάμερες. Η Μέριλιν Μονρό ήταν το απόλυτο θηλυκό εκείνης της εποχής όμως η Νόρμα Τζιν Μόρτενσον (αυτό ήταν το πραγματικό της όνομα) ήταν ένα ευαίσθητο και πληγωμένο άτομο. Η ταινία αυτό διαπραγματεύεται και μέσα από τα αθώα ερωτευμένα μάτια του νεαρού Κόλιν μας γνωρίζει μια Μέριλιν που δεν θα φανταζόμασταν.
