Η πρόταση της βδομάδας έχει αριθμό: Εφτά
Μία ακόμα βδομάδα φαίνεται να μας βρίσκει κλεισμένους στο σπίτι. Οι σύντροφοί μας σε αυτό τον αγώνα με τα νεύρα και τους ίδιους μας τους εαυτούς δεν παύουν να είναι οι ταινίες, τα επιτραπέζια παιχνίδια και το φαγητό! Αυτή τη βδομάδα προτείνεται μία ταινία για «γερά στομάχια» Το Seven ή αλλιώς Εφτά είναι μία αστυνομική (και όχι μόνο) ταινία που ήρθε το 1995 «για να μείνει» καθώς συζητιέται ακόμα και σήμερα. Το σενάριο έγραψε ο Άντριου Κέβιν Γουόκερ
Η αρχική υπόθεση θα φανεί αρκετά γνώριμη στους λάτρεις της αστυνομικής λογοτεχνίας. Δύο ντεντέκτιβ, ένας νεαρός και σχετικά άπειρος και ένας βετεράνος έτοιμος να βγει στη σύνταξη καλούνται να ανακαλύψουν έναν κατά συρροή δολοφόνου του οποίου οι φόνοι είναι εμπνευσμένοι από τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα.. Ο πρώτος νεκρός αλλά και ο τρόπος θανάτου του είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το αμάρτημα της λαιμαργίας. Σε αυτό το μοτίβο προχωρούν και οι υπόλοιπες δολοφονίες μέχρι και την 5η. Όσον αφορά τα αμαρτήματα έξι και εφτά οι δημιουργοί επιφυλάσσουν στους θεατές έναν καθηλωτικό επίλογο.
Η συγκεκριμένη ταινία έχει χαρακτηριστεί ως μία από τις πιο σκοτεινές παραγωγές του Χόλιγουντ καθώς και η όγδοη πιο τρομαχτική ταινία όλων των εποχών (αν και θα υπήρχε ένας ενδιαφέρον σαρκασμός αν είχε τερματίσει στο νούμερο εφτά σε αυτή τη λίστα). Ένα άλλο στοιχείο που κάνει την ταινία τόσο ενδιαφέρουσα είναι το γεγονός ότι παρόλο που πρωταγωνιστές και θεατές βρίσκονται αντιμέτωποι με έναν δολοφόνο που τον χαρακτηρίζει ο σαδισμός και η ωμότητα, στην πλειονότητά τους οι βίαιες σκηνές λαμβάνουν χώρα off screen.
Στο σενάριο και στη σκηνοθεσία ο αριθμός εφτά κάνει πολλές φορές την εμφάνισή του. Εφτά κτήρια, εφτά πυροβολισμοί, εφτά θανάσιμα αμαρτήματα ακόμα και εφτά η ώρα. Η ταινία πίστεψε στον εαυτό της, το έδειξε και βγήκε κάτι παραπάνω από κερδισμένη. Οι θεατές θα ξεκινήσουν βλέποντας μία αστυνομική ταινία και θα καταλήξουν να έχουν δει ένα ψυχολογικό θρίλερ χαρακτήρων που θα τους μείνει αξέχαστο.
Οι δύο πρωταγωνιστικοί ρόλοι των Σόμερσετ και Μιλς ανήκουν στους Μόργκαν Φρίμαν, Μπραντ Πιτ αντίστοιχα. Οι δύο ηθοποιοί έκαναν εξαιρετική δουλειά με τον Πιτ να ξεπερνά τον εαυτό του και τον Φρίμαν να διεκδικεί το βραβείο Saturn για τον καλύτερο ηθοποιό το 1996. Όσο για τον τρίτο πρωταγωνιστή.. δε θα μαρτυρήσω, θα σας αφήσω να το κρίνετε μόνοι σας!
Αγαπημένη σκηνή: Πως θα μπορούσε να είναι άλλη από τον επίλογο.. Έναν επίλογο τόσο αμφιλεγόμενο και ειδεχθή τον οποίο οι συντελεστές μπήκαν στον πειρασμό να αλλάξουν αλλά για καλή μας τύχη δεν το έκαναν!
Μπορείτε να δείτε το τρέιλερ εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=znmZoVkCjpI
