Εξήντα χρόνια μετά την κυκλοφορία του West Side Story των Robert Wise και Jerome Robbins, ο Steven Spielberg επιστρέφει στη σκηνοθετική καρέκλα, δίνοντας τη δικιά του version της ταινίας. Το εγχείρημά του φέρει αρκετό ρίσκο, καθώς έχει να συναγωνιστεί μία ταινία που απέσπασε 10 βραβεία Όσκαρ. Οι πρώτες ενδείξεις δίνουν σοβαρές πιθανότητες στο φετινό remake να τα πάει αρκετά καλά. Για την ακρίβεια είναι ένα από τα φαβορί για το Όσκαρ Καλύτερης ταινίας. Αν γίνει αυτό, θα είναι το πρώτο remake ταινίας που καταφέρνει και αυτό να κερδίσει το «σπουδαιότερο» Όσκαρ.
Πλοκή
Το West Side Story μεταφέρει το κλασικό ρομάντζο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» στους σκληροτράχυλους και απόλυτα ρεαλιστικούς δρόμους του Upper West Side, της Νέας Υόρκης. Δύο αντίπαλες συμμορίες, οι Jets και οι Sharks, ταράζονται ακόμα περισσότερο όταν ο Τόνι θα ερωτευθεί την αδελφή του εχθρού του. Τη στιγμή που μία αγάπη ανθίζει, μια έχθρα συνεχώς αυξάνεται.
Κριτική
Δε θα κρύψω το γεγονός πως παρακολούθησα το West Side Story του 1961 για πρώτη φορά πριν λίγες μόλις ημέρες. Οπότε, είχα στο μυαλό μου αρκετά καθαρά την πρωτότυπη ταινία. Επίσης, δε θα κρύψω ότι δεν είμαι οπαδός της βιομηχανίας του remake, οπότε ήμουν αρκετά επιφυλακτικός για το αποτέλεσμα του εγχειρήματος του Σπίλμπεργκ. Τουναντίον, κατάφερε να με εκπλήξει ευχάριστα. Φαίνεται πως σεβάστηκε απόλυτα το πρωτότυπο φιλμ. Στη συνέχεια, πρόσθεσε τις δικιές του καλλιτεχνικές πινελιές, όπως κάποιες καινούργιες σκηνές. Ή ακόμα και χαρακτήρες. Όπως ο χαρακτήρας που γράφτηκε ειδικά για τη Rita Moreno, η οποία έπαιζε το ρόλο της Ανίτα στο West Side Story του 1961.
Κάτι που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση καθώς παρακολουθούσα το West Side Story ήταν η έλλειψη υπότιτλων στα κομματιά που οι ηθοποιοί μιλούν ισπανικά. Υπάρχει όμως εξήγηση για αυτό. Την έδωσε ο ίδιος ο Σπίλμπεργκ σε μία συνέντευξη. Μιλώντας στο IGN δήλωσε πως έκανε αυτή την επιλογή καθώς θεωρεί ότι αν έβαζε υπότιτλους στα Ισπανικά, θα έδινε παραπάνω εξουσία στα Αγγλικά. Επομένως, λόγω σεβασμού προς την γλώσσα, αποφάσισε να μην υποτιτλίσει αυτά τα σημεία.
Να σημειωθεί ότι δεν αντιμετώπισα κάποιο θέμα κατανόησης διαλόγων, καθώς είτε από τα συμφραζόμενα, είτε από την εκφραστικότητα των ηθοποιών κατανοούσα αρκετά από όσα είχαν ειπωθεί. Επιπρόσθετα, αρκετές φορές επαναλαμβανόταν κάποια λόγια στα Αγγλικά.
Το καστ του West Side Story
Στην ίδια συνέντευξη πρόσθεσε πως στο West Side Story εμφανίζονται αρκετά άτομα που έχουν ρίζες στη Λατινική Αμερική. Είτε δηλάδη είναι οι ίδιοι γεννημένοι εκεί είτε κάποιο συγγενικό τους πρόσωπο, όπως οι γονείς τους ή οι παππούδες του.
Συνεχίζοντας τα περί καστ, πιστεύω πως η επιλογή της Rachel Zegler για τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Μαρία, ήταν καταπληκτική. Ξεκινώντας από την σκηνική της παρουσία και τελειώνοντας στην εξαιρετική της φωνή, μοιάζει πως έχει όλο το μέλλον μπροστά της. Αν αναλογιστούμε πως ήταν το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο, η ιστορία της Rachel Zegler αποκτάει ακόμα περισσότερο αίγλη. Υπάρχουν αρκετές πιθανότητες να την δούμε και στη τελική 5αδα υποψηφιών για το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.
Αγαπημένες σκηνές στο West Side Story
Αμφινταλεύομαι μεταξύ της σκηνής με το γνωστό κομμάτι “America” και της σκηνής με το “Gee Officer Krupke!”. Και τα δύο κομμάτια υπάρχουν και στην ταινία του 1961, αλλά ο Σπίλμπεργκ τις τροποποίησε, προσδίδοντας σε αυτές μία διαφορετική όψη. Κατ’ εμέ, το έκανε απολύτως επιτυχημένα.
Και όσον αφορά τις χορογραφίες, αλλά και τις επιλογές χρωμάτων, έγιναν εξαιρετικές επιλογές. Όχι μόνο σε αυτές τις δύο σκηνές, αλλά σε ολόκληρο το φιλμ. Φυσικά, δε πρέπει να παραλειφθεί πως ο Janusz Kamiński, ο οποίος έχει συνεργαστεί με τον Σπίλμπεργκ και σε άλλες παραγωγές όπως “Η Λίστα του Σίντλερ” και “Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν”, έκανε φοβερή δουλειά ως διευθυντής φωτογραφίας. Όμορφες κινήσεις της κάμερας, μαγικός φωτισμός και γενικά εντυπωσιακά πλάνα!
Κλείνοντας
Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ είχε απέναντι του ένα θρυλικό μιούζικαλ, αλλά κατάφερε να δημιουργήσει ένα έργο που μπορεί να σταθεί άξια δίπλα στην πρωτότυπη ταινία. Η μουσική του Leonard Bernstein, σε στίχους Stephen Sondheim, πήρε σάρκα και οστά και πάλι. Ο στιχουργός έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, αλλά πρόλαβε να παρακολουθήσει την ταινία και δήλωσε πως του φάνηκε υπέροχη. Αυτή η δήλωση είναι το πιο σημαντικό επίτευγμα του Σπίλμπεργκ όσον αφορά το West Side Story. Το να δέχεσαι θετικά μηνύματα από τους ανθρώπους που σε ενέπνευσαν θα είναι πάντα πολύ σημαντικό! Το σίγουρο είναι πως ο Stephen Sondheim θα μείνει στις μνήμες και στις φωνές των ανθρώπων αιωνίως.
Θα καταφέρει άραγε η ταινία να σαρώσει τα βραβεία όπως είχε κάνει η ταινία του 1961; Μήπως θα καταφέρει να αποσπάσει το βραβείο Καλύτερης ταινίας και γίνει το πρώτο remake που το κατακτάει μετά από το πρωτότυπο; Απαντήσεις για αυτά τα ερωτήματα θα έχουμε στις 27 Μαρτίου 2022. Στην μεγάλη βραδιά των Όσκαρ.
Το trailer του West Side Story:
