Στη σειρά άρθρων “Ξεχασμένα Διαμάντια” εστιάζουμε σε ταινίες που έχουν παραμεληθεί, υποτιμηθεί ή παραγνωριστεί από το σινεφίλ ή ευρύτερο κοινό.
Ο τζόγος σίγουρα είναι δύσκολη εξάρτηση: η πάντα ανανεούμενη πίστη του εθισμένου ότι θα “ρεφάρει”, το κυνήγι του κέδρους, τα “σιγουράκια” στοιχήματα που τελικά δεν αποδεικνύονται και τόσο σιγουράκια, οι οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες και η γνωστή δικαιολογία του “το κόβω όποτε θέλω”. Τα πράγματα όμως γίνονται ακόμα χειρότερα όταν, προκειμένου να διατηρήσεις την εξάρτησή σου, καταλήγεις να σφετερίζεσαι εκατομμύρια από την τράπεζα στην οποία δουλεύεις. Με αυτήν την πραγματική ιστορία του τραπεζίτη Dan Mahowny καταπιάνεται το Owning Mahowny του 2003, με έναν εξαιρετικό Philip Seymour Hoffman στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η Πλοκή
Ο Dan Mahowny δουλεύει σε μια τράπεζα του Toronto, διαχειριζόμενος μεγάλους λογαριασμούς. Γρήγορα η πίεση του εθισμού του στον τζόγο και των τοκογλύφων δανειστών του τον οδηγεί σε μια ριψοκίνδυνη λύση: αρχίζει και πιστώνει παραπάνω χρήματα σε λογαριασμούς πελατών και ο ίδιος υποκλέπτει το περισσεύον ποσό. Αρχίζοντας από 10.000 δολάρια αρχίζει και παίζει όλο και περισσότερα χρήματα σε διάφορους αγώνες, ενώ σύντομα επισκέπτεται και ένα καζίνο στην Atlantic City, γνωστός προορισμός τζογαδόρων και τυχοδιωκτών. Το καζίνο, βλέποντας με τι ποσά παίζει ο Mahowny, του επιφυλάσσει την καλύτερη υποδοχή. Ο Mahowny συνεχίζει να πηγαίνει με όλο και μεγαλύτερα ποσά, μέχρι που φτάνει στο καζίνο με 1,4 εκατομμύρια δολάρια. Εννοείται βέβαια πως τα τερτίπια του δεν θα μείνουν για καιρό κρυφά, ειδικά με την αστυνομία να παρακολουθεί την κάθε του κίνηση…
Η Κριτική
Αναμφισβήτητα, το Owning Mahowny είναι μια ταινία για τον εθισμό. Ο Mahowny, ακόμα και αν ο τζόγος φέρνει δυσκολίες στην οικονομική και στην προσωπική του ζωή, απλά δεν μπορεί να σταματήσει: όλο και παίζει μεγαλύτερα ποσά, όλο και επισκέπτεται συχνότερα το καζίνο, όλο και κλέβει περισσότερα από την τράπεζα, σε έναν τάχιστα επιδεινούμενο φαύλο κύκλο. Σε μια φάση είχε κερδίσει 9 εκατομμύρια ευρώ στα ζάρια. Ενώ ένας φιλικός υπάλληλος τού πρότεινε εμφατικά να πάρει αυτό το ποσό και να φύγει, ο Mahowny συνέχισε μέχρι που τελικά τα έχασε όλα. Γιατί για τον τζογαδόρο δεν υπάρχει όριο. Ή μάλλον το όριο που συγχεχυμένα υπάρχει στο βάθος όλο και μετατίθεται παραπέρα: “μπορώ να βγάλω κι άλλα”, “θα ρεφάρω”, “θα το κόψω όποτε χρειαστεί”. Η υπόσχεση του τελικού ρεφαρίσματος καλύπτει όλες τις βραχυπρόθεσμες δυσκολιες και απώλειες. Και έτσι, ο Mahowny καταλήγει να παίζει με 1,4 εκατομμύρια δολάρια. Έχουμε την εντύπωση πως, αν δεν πιανόταν, θα έπαιζε και με περισσότερα.
Η επιλογή του Philip Seymour Hoffman για τον πρωταγωνιστικό ρόλο πιστεύω πως δεν ήταν τυχαία. Πέρα από την ομοιότητά του με τον πραγματικό Mahowny, ο Hoffman ήξερε και αυτός από πρώτο χέρι την δύναμη του εθισμού, η οποία τελικά του στέρησε τη ζωή (δες αυτήν την συνέντευξη που λέει το πώς δοκίμαζε ό,τι ναρκωτικό έπεφτε στα χέρια του: https://youtu.be/IaPpo-ov9bo ). Στο βλέμμα του, στην προσήλωσή του στο τραπέζι και στα χαρτιά φαίνεται το πώς ο τζόγος είναι ένα χέρι που -προσποιούμενο πως δίνει νόημα- τον τραβάει στην άβυσσο.
Υπάρχει μια κορυφαία σκηνή στο Owning Mahowny, όπου ο Mahowny έχει παίξει να νικήσει μαι ομάδα στο μπάσκετ με τουλάχιστον 2 πόντους διαφορά. Αυτή η ομάδα τώρα έχει κερδίσει βολές στα τελευταία δευτερόλεπτα και προηγείται με έναν πόντο. Ο Mahowny πλησιάζει την τηλεόρασή του στα 4, με τα μάτια μόλις λίγα εκατοστά από την οθόνη και ψιθυρίζει “δως μου ένα, μόνο ένα”, εννοώντας έναν πόντο για να κερδίσει το στοίχημα. Σε αυτήν την σκηνή συνοψίζεται η εξάρτηση από τον τζόγο, η αδρεναλίνη που αυτός φέρνει, που όπως λέει αργότερα ο Mahowny φτάνει το 100/100.
Έτσι, το Owning Mahowny πρόκειται πραγματικά για ένα ξεχασμένο διαμάντι, που δείχνει την δύναμη του εθισμού, με έναν άμεσο, ενδιαφέροντα και καθόλου βαρετό ή ευτελή τρόπο. Υποβοηθούμενο από ένα καλό καστ (John Hurt, Minnie Driver) και μια εξαιρετική ερμηνεία από τον Philip Seymour Hoffman, αποτελεί μια από τις καλύτερες ταινίες πάνω σε αυτό το δύσκολο θέμα. Αναζητήστε την.
