Εσείς πως θα αντιστοιχίζατε το κόκκινο με τον κύκλο ή τετράγωνο; Το ξέρατε ότι ανάλογα με την απάντηση σας υποστηρίζετε την θεωρία του Βασίλι Καντίνσκι ή του Όσκαρ Σλέμερ, οι οποίες αναπτύχθηκαν στη μεγάλη σχολή του Μπαουχάους;
Τα χρώματα στη σχολή του Μπαουχάους
Η σύνδεση που όρισε ο Καντίσκι ανάμεσα στα σχήματα και στα χρώματα, είναι μία απο τις αρχές του Μπαουχάους. Το χρώμα, όμως, σαν βασικό μάθημα στη μεγάλη σχολή του Μπαουχάους, το εισήγαγε ο Πάουλ Κλέε. Ο Κλέε θεωρούσε ότι το χρώμα και η κίνηση, είναι ένα και το αποκαλούσε «ά – λόγο στοιχείο» ή χωρίς λόγο στοιχείο. Η συμβολή του Ίττεν για τα χρώματα του Μπαουχάους είναι ξεκάθαρη στις απόπειρές του να κάνει το χρώμα μετρήσιμο. Αποτέλεσμα αυτών ήταν η δημιουργία ενός τροχού χρωμάτων με 22 χρώματα. Το χρωματικό αστέρι του Ίττεν είχε 12 χρώματα τοποθετημένα κάθετα σε τόνους, από το πιο σκούρο στο πιο ανοιχτό και οριζόντια ανάλογα με την φωτεινότητα. Παράλληλα στον Ίττεν οφείλουμε ακόμα και σήμερα την θεωρία του Μπαουχάους για τα ψυχρά και τα θερμά χρώματα.
Κύκλος, Τετράγωνο, Τρίγωνο στο Μπαουχάους
Η απόδοση χρωμάτων σε σχήματα ταιριάζει με το όραμα του Μπαουχάους. Ο Καντίνσκι έδωσε χρώμα στα αυτά σχήματα ως εξής:
- Ο κύκλος είναι μπλε αφού είναι συμπαντικός, απορροφητικός, θηλυκός και απαλός.
- Το τετράγωνο είναι αρσενικό και δυναμικό και συνεπώς είναι κόκκινο.
- Το τρίγωνο με τις οξείες γωνίες του είναι κίτρινο.
Υπήρχαν γνωστοί αντίπαλοι αυτής της θεωρίας όπως ο Όσκαρ Σλέμερ, ο οποίος υποστήριζε ότι ο κύκλος είναι κόκκινος όπως ο ήλιος που δύει, ενώ το μπλε τετράγωνο εκφράζει την ύλη και την θηλυκότητα.
«Το λίκνο» του Κέλλερ
Ένα από τα αντιπροσωπευτικά δείγματα του Μπαουχάους είναι «το λίκνο» του Κέλλερ που συνδέει χρώμα και φόρμα. Το τετράγωνο, ο κύκλος και το τρίγωνο με τα χρώματά τους δεν κοσμούν απλά το αντικείμενο, αλλά το σχηματίζουν. Τα κόκκινα τετράγωνα είναι τα πλαϊνά τοιχώματα της κούνιας. Τα ανοίγματα με ψάθα που υπάρχουν επιτρέπουν το φώς να μπαίνει και να κυκλοφορεί ο αέρας. Ωστόσο, τα κίτρινα τρίγωνα αποτελούν το κεφαλάρι και τα πόδια του λίκνου με τις κορυφές του να κοιτάζουν προς το κέντρο της βαρύτητας, ενώ οι μπλε κύκλοι αποτελούν τις καμπύλες βάσεις. Ο Κέλλερ κατασκεύασε αυτό το λίκνο από χρωματιστό λακαρισμένο ξύλο σε ηλικία μόλις 20 χρονών. Στη δεκαετία του 1970 η εταιρεία TECTA παρήγαγε για πρώτη φορά βιομηχανικά αυτό το αντικείμενο και το προωθούσε στην αγορά ως θήκη για περιοδικά. «Το λίκνο» του Κέλλερ αποτελεί σύμβολο του Μπαουχάους.
«Το συναρμολογούμενο καραβάκι» του Μπαουχάους
Το έργο ανήκει στην Άλμα Ζίντχοφ Μπρούσερ. Παρακολούθησε την σχολή με καθηγητή τον Γιόχανες Ίττεν, ο οποίος συνέδεε την δουλειά με το παιχνίδι και ζητούσε από τους φοιτητές του να φτιάχνουν παιχνίδια. Τα 22 κομμάτια αποτελούν το έργο, με τα οποία το παιδί φτιάχνει ένα καραβάκι ή ό,τι άλλο φανταστεί. Μπορεί εύκολα να παρατηρήσει κανείς την επιρροή του Καντίνσκι στην Μπρούσερ, αφού το τετράγωνο είναι κόκκινο. Το συναρμολογούμενο καραβάκι είναι απο πρώτα εμπορεύσιμα αντικείμενα του εργαστηρίου ξυλογλυπτικής του Μπαουχάους. Απόδειξη της αξίας του σχεδίου της Μπρούσερ είναι ότι ακόμα και σήμερα η εταιρεία Νaef κατασκευάζει και πουλάει το συναρμολογούμενο παιχνίδι Μπαουχάους.
Το 1923, η έκθεση του Μπαουχάους άρχισε τον Ιούλιο και τελείωσε τον Σεπτέμβριο. Ήταν μια παρουσίαση των επιτευγμάτων της σχολής μέχρι εκείνη την στιγμή, με τίτλο « Τέχνη και Τεχνολογία: μια καινούργια ενότητα». Οι ιστορικοί χαρακτηρίζουν τον κατάλογο της έκθεσης ως η πρώτη σπουδαία έκδοση του μοντέρνου κινήματος . Παρουσίαζε την νέα τυπογραφία που ανέπτυξε η σχολή του Μπαουχάους. Παντού υπήρχαν σχήματα, από την αφίσα μέχρι και όλο το χώρο της έκθεσης, τόσο που ο κριτικός Πάουλ Βέντσχαιμ παραπονέθηκε ότι μετά από τρείς μέρες στη Βαϊμάρη δεν θες να ξαναδείς τετράγωνο στα μάτια σου!
