Μια νύχτα του Σεπτεμβρίου του 2016, με βρήκε στο σπίτι ενός φίλου να καθόμαστε και να σκεφτόμαστε τι game να παίξουμε. Είχαμε πλέον κουραστεί από τα κλασσικά online παιχνίδια τύπου League of Legends (που η αλήθεια είναι πως είναι αρκετά διασκεδαστικό να παίζεις με παρέα) και ψάχναμε κάτι διαφορετικό. Αναζητώντας λοιπόν κάτι ανάλαφρο για να περάσει η ώρα, ανακαλύψαμε το Inside.
Προσωπικά είχα παίξει παλιότερα και το Limbo, που είναι παιχνίδι της ίδιας εταιρίας, της Playdead και ήξερα σε γενικές γραμμές το στυλ του παιχνιδιού. Aφού παρακολουθήσαμε το trailer και το gameplay του παιχνιδιού κατάλαβα πως θα αποτελούσε και αυτό μια πολύ καλή εμπειρία. Βλέποντας επίσης πως η διάρκεια του είναι περίπου 4 ώρες, αποφασίσαμε να το ξεκινήσουμε. Μετά από 4 ώρες περίπου και αφού το τερματίσαμε, τα συναισθήματα που μας άφησε ήταν ανάμεικτα, διότι μας είχε αφήσει άφωνους από το πόσο ωραία ήταν στημένο, ενώ παράλληλα μας άφησε μια πικρή γεύση διότι κράτησε τόσο λίγο.
To Inside, περιγράφει την ιστορία ενός παιδιού, που βρίσκεται στο εσωτερικό μιας βιομηχανίας, όπου οι επιστήμονες και η τεχνολογία έχουν ξεπεράσει κάθε όριο και πραγματοποιούν φρικιαστικά πειράματα πάνω σε ανθρώπινα σώματα. Ο ήρωας που αρχικά βρίσκεται σε ένα δάσος, όπου τον περιτριγυρίζουν και τον καταδιώκουν σκοτεινές φιγούρες, βρίσκεται μέσα σε εγκαταστάσεις και προσπαθεί να επιβιώσει και να ξεφύγει από τα χέρια των παρανοϊκών επιστημόνων περνώντας αμέτρητα εμπόδια.
Aποτελεί ένα puzzle platformer σε ένα κυρίως μονόχρωμο αλλά παράλληλα όμορφο περιβάλλον 2D διαστάσεων. Επιπλέον χρώματα χρησιμοποιούνται για να δώσουν έμφαση στον πρωταγωνιστή αλλά και για να προτρέψουν τον παίχτη να δώσει έμφαση σε ορισμένα στοιχεία.
Χειρισμός
Ο χειρισμός του ήρωα είναι αρκετά απλοϊκός και δεν πρόκειται να κουράσει. Όσο απλοϊκός είναι ο χειρισμός, τόσο περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το παιχνίδι, με τα puzzle που πρέπει να λυθούν, που αποτελούν το κυριότερο κομμάτι του παιχνιδιού. Για να λυθούν τα puzzle χρειάζεται ορισμένες φορές συγχρονισμός και σκέψη, ενώ συμπεριλαμβάνονται και οι περιπτώσεις που ο χρόνος είναι εναντίον του ήρωα και πρέπει να αποφύγει του φύλακες και τα κυνηγόσκυλα τους για να μην αποκαλυφθούν τα μυστικά της βιομηχανίας. Παράλληλα, σε αρκετές περιπτώσεις ο ήρωας δέχεται βοήθεια από ανθρώπους και πειραματόζωα, ενώ ορισμένες φορές μπορεί να τους ελέγξει για να λυθεί κάποιο puzzle.
Κύριο χαρακτηριστικό του game επίσης, είναι οι βίαιοι θάνατοι. Ο ήρωας μπορεί να στραγγαλιστεί από τους φύλακες, να καταβροχθιστεί από τα κυνηγόσκυλα αλλά και να διαμελιστεί από διάφορες παγίδες στην προσπάθεια του να ξεφύγει.
Όσο αναφορά τα γραφικά, είναι καθηλωτικά και είναι σα να διαδραματίζεται το παιχνίδι πάνω σε μια ζωγραφιά. Επίσης, η μουσική και οι ήχοι δημιουργούν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, ενώ παράλληλα δεν υπάρχουν διάλογοι διότι έτσι ο παίχτης απορροφάται από το κλίμα που δημιουργεί το παιχνίδι.
Συνοψίζοντας, τελειώνοντας την ιστορία, το μόνο σίγουρο είναι ότι δημιουργούνται αρκετά ερωτήματα, τόσο για το παιχνίδι όσο και για την πραγματική ζωή. Η πλοκή και το φινάλε (που προτείνω να μην δείτε κανένα video ή να μιλήσετε με κάποιον γιατί είναι πολύ μεγάλο spoil) μπορούν να ερμηνευτούν με διάφορους τρόπους. Κατά την άποψη μου το Inside είναι ένα εξαιρετικό επίτευγμα, με άριστο ήχο, εικόνα και story το οποίο σε καθηλώνει.