Κάποια στιγμή στην παιδική ηλικία μας όλοι έχουμε πιάσει στα χέρια μας κάποιο είδος ηλεκτρονικού παιχνιδιού, από το κινητό τηλέφωνο μέχρι το Playstation για να περάσει ο χρόνος. Αυτή η μορφή ψυχαγωγίας,ανά τα χρόνια έχει υποστεί αρκετές κριτικές,τόσο θετικές όσο και αρνητικές με αποτέλεσμα να γίνει φλέγον ζήτημα σε πολλές συζητήσεις δημόσιες αλλά και ιδιωτικές . Παρακάτω θα εξετάσουμε κάποια στοιχεία και από τις δύο πλευρές.
Αρχικά, υπάρχουν αρκετά οφέλη με την επιλογή των video games στην παιδική ηλικία τόσο σε ατομικό πλαίσιο όσο και σε συλλογικό.Ένα πρώτο θετικό χαρακτηριστικό τους είναι,πως είναι διασκεδαστικά και αναπτύσσουν τη δημιουργικότητα και την φαντασία και ταυτόχρονα την εξοικείωση των παιδιών με την σύγχρονη τεχνολογία.Ένα άλλο θετικό είναι πως αυξάνουν την αυτοπεποίθηση των νεαρών ατόμων,μιας και τους δίνουν την δυνατότητα του ελέγχου,κάτι που θα βοηθήσει στην ενήλικη ζωή τους .Ακόμη,τα video games λειτουργούν ως χρήσιμα εκπαιδευτικά εργαλεία μιας και μέσω κάποιων παιχνιδιών το παιδί γίνεται δυνατόν να εμπεδώσει αλλά και να εμπλουτίσει τις γνώσεις του τόσο σε σχολικό όσο και σε γενικό επίπεδο .Ένα θετικό στοιχείο που αξίζει να αναφέρουμε επίσης είναι ότι η ενασχόληση αυτή αποτελεί μέσο κοινωνικοποίησης όταν πρόκειται για ομαδικό παιχνίδι και το παιδί καλεί τους φίλους του να παίξουν μαζί του,συζητά τις επιδόσεις του με αυτούς και ανταλλάσσει πληροφορίες σχετικά με αυτό.
Διαπιστώνουμε λοιπόν,πως τα video games στην παιδική ηλικία βοηθούν σε αρκετά μεγάλο βαθμό το παιδί στην σχολική του ζωή,στην οικογενειακή αλλά και στην κοινωνική του,δίνοντάς του εφόδια για το μετέπειτα στάδιο της ενήλικης ζωής του.Ωστόσο,υπάρχουν και αρνητικά στοιχεία τα οποία ελλοχεύουν από την χρήση αυτού του είδος ψυχαγωγίας για το παιδί,μερικά από τα οποία θα αναφέρουμε παρακάτω.
Ένας κίνδυνος που αναφέρεται συχνά,είναι αυτός της εσωστρέφειας και κοινωνικής απομόνωσης που προκύπτει από την συνεχή ενασχόληση του παιδιού με κάποιο βιντεοπαιχνίδι.Κάτι σχετικό με αυτό που αξίζει να αναφερθεί είναι,πως,αν το παιδί είναι ήδη εσωστρεφές ή μεγαλώνει σε βίαιο περιβάλλον,η υπερβολική έκθεσή του με τα παιχνίδια και ειδικά τα βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης επιθετικής συμπεριφοράς στο παιδί.Παράλληλα,αυξάνονται οι πιθανότητες σταδιακής απευαισθητοποίησης του μπροστά σε βίαιες εικόνες.Η απευαισθητοποίηση αυτή μπορεί να οδηγήσει είτε σε έλλειψη αντίδρασης μπροστά σε βίαιες σκηνές στον πραγματικό κόσμο είτε στην χειρότερη περίπτωση στην διενέργεια μιας βίαιης πράξης με λιγότερους ενδοιασμούς .Ένας ακόμη κίνδυνος είναι αυτός του εθισμού.
Ο εθισμός έχει τεράστιες επιπτώσεις πάνω στο παιδί,καθώς,πιθανόν να οδηγήσει σε διαταραχές του ύπνου,πτώση της σχολικής επίδοσης του παιδιού,τάσεις επιθετικότητας και άγχους,παραμέληση προσωπικής υγιεινής και φυσικής άσκησης,μείωση κοινωνικών συναναστροφών,περιορισμένη επικοινωνία με γονείς και φίλους.Μάλιστα,σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας(WHO) ο εθισμός στα ηλεκτρονικά παιχνίδια εντάσσεται πλέον στις ψυχολογικές διαταραχές με την ονομασία της Διαταραχής Διαδικτυακού Παιχνιδιού (Internet Gaming Disorder).Τέλος,όλο και αυξάνεται το φαινόμενο της παχυσαρκίας ειδικά στην παιδική ηλικία ,κάτι που απασχολεί όλο και περισσότερο την ιατρική κοινότητα καθώς με την πάροδο του χρόνου αυξάνεται το ποσοστό των παιδιών που κάνουν χρήση των ηλεκτρονικών παιχνιδιών στον ελεύθερό τους χρόνο σε σημείο υπερβολής.
Καταλήγοντας,τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι η συνηθέστερη επιλογή ψυχαγωγίας σήμερα για όλες τις κοινωνικές ομάδες,με μεγαλύτερο ποσοστό όμως αυτής των παιδιών κάτι που όπως είδαμε έχει και αρνητικά και θετικά στοιχεία.Έτσι,δεν είναι δυνατόν να υπερισχύσει η μία πλευρά έναντι της άλλης με αποτέλεσμα ο κλήρος να πέφτει στα χέρια των ενηλίκων για το αν είναι βλαβερή ή μη η ενασχόληση των παιδιών με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια,αλλά και σε τι επίπεδο πρέπει να παρέμβουν σε περίπτωση που όντως είναι.
