Φτάνοντας στο τέλος των παραστάσεων, ο Αλκίνοος με την ιδιαίτερη “Μπάντα” του, κατηφορίζει στον Πειραιά.
Πέντε μουσικοί στη σκηνή, με έγχορδα όργανα στα χέρια: βιολί, βιολοντσέλο, κρητική λύρα, κιθάρα, λαούτο, μπουζούκι, κοντραμπάσο. Ελάχιστος ηλεκτρισμός, για την ενίσχυση του ήχου τους και για τους πειραματισμούς τους. Μια παρέα που δημιουργεί, που συναισθάνεται, που ταξιδεύει εντός και εκτός συνόρων, εντός και εκτός του αναμενόμενου, εντός και εκτός τόπου και χρόνου. Μια παρέα που εξελίσσεται ασταμάτητα τα τρία τελευταία χρόνια. Κάθε εμφάνισή τους αποτελεί και μια νέα ηχητική και συναισθηματική εμπειρία.
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης διαγράφει μια δική του, ιδιαίτερη πορεία. Ψάχνει τον ρόλο του τραγουδιού σε μια εποχή δύσκολη και αντιμουσική. Διαλέγοντας τους συνεργάτες του, έχοντας σαν αποσκευή αλλά και σαν εισιτήριο διαρκείας το υλικό του, και πιστεύοντας στην ιερότητα της τέχνης που υπηρετεί, προσεγγίζει από την αρχή έννοιες όπως «έκφραση», «ερμηνεία», «ενορχήστρωση», «κοινό», «επικοινωνία», «συνύπαρξη», «μοιρασιά», «συνδημιουργία».
Μαζί του οι ξεχωριστοί μουσικοί Γιώργος Καλούδης, Μανόλης Πάππος, Φώτης Σιώτας, Δημήτρης Χατζηζήσης και Δημήτρης Τσεκούρας. Συνοδοιπόροι σταθεροί και πολύτιμοι, οι Βαγγέλης Λάππας και Βασίλης Δρούγκας στην ηχοληψία και ο Κωνσταντίνος Μαργκάς στα φώτα.
Mε λένε Αύρα και μου αρέσει να γράφω. Για ό,τι εξάπτει την περιέργειά μου! Από μικρή θεωρούσα πως η αποτύπωση των σκέψεων στο χαρτί είναι η καλύτερη έκφραση του ανθρώπου. Παράλληλα αγαπώ να τραγουδάω και να παίζω κιθάρα. Λατρεύω τη φωτογραφία, τα ταξίδια και το καλό φαγητό. Παρότι έχω αποφοιτήσει από τη Θεολογική Σχολή Αθηνών, οι σπουδές για μένα δεν τελειώνουν ποτέ καθώς συνεχώς προσανατολίζομαι σε κάτι νέο. Τέλος δεν μπορώ να μην αναφέρω την αγάπη μου για την εθελοντική προσφορά!
