Πρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης. Πρωθυπουργός της Κρητικής Πολιτείας και επτά φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους πολιτικούς άνδρες της νεοελληνικής ιστορίας. Πρόκειται για τον άνθρωπο που κατόρθωσε να υλοποιήσει το όραμα της Μεγάλης Ελλάδας με την υπογραφή της Συνθήκης των Σεβρών τον Αύγουστο του 1920. Η συγκεκριμένη συνθήκη προβλέπει την ειρήνη μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της Ελλάδας, προσαρτώντας εδάφη και δημιουργώντας την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Πρόκειται για τον άνθρωπο που οδήγησε την χώρα στον Εθνικό Διχασμό μιας και οι Έλληνες χωρίστηκαν σε δυο στρατόπεδα: στους Βενιζελικούς, που τάσσονταν υπέρ του Βενιζέλου, και τους Αντιβενιζελικους, που τάσσονταν υπέρ του βασιλιά. Η χώρα καθ’ όλη τη διάρκεια του Μεσοπολέμου (1918-1939), ταλανίζεται από αυτή τη διαμάχη η οποία οδήγησε στην κατάλυση του κοινοβουλευτισμού και τη δικτατορία του Μεταξά το 1936. Ένας τόσο ισχυρός άνδρας είναι εύλογο να έχει και πολλούς πολιτικούς αντιπάλους οι οποίοι πολλάκις προσπάθησαν να τον εξουδετερώσουν. Οι προσπάθειές τους ήταν ανεπιτυχείς. Ο ηγέτης της Ελλάδας κατάφερε να γλιτώσει και από όλες τις απόπειρες δολοφονίας που έγιναν σε βάρος του, με κυριότερες τις ακόλουθες δύο.
Πρώτη απόπειρα δολοφονίας
Στις 30 Ιουλίου του 1920 γίνεται η πρώτη απόπειρα δολοφονίας του Ελευθέριου Βενιζέλου στο Παρίσι. Λίγες μέρες αφότου υπέγραψε τη Συνθήκη των Σεβρών, ο Βενιζέλος κατευθύνθηκε στον σιδηροδρομικό σταθμό του Gare de Lyon του Παρισιού με προορισμό την Ελλάδα. Τη στιγμή της επιβίβασής του, εμφανίζονται δυο άγνωστοι και τον πυροβολούν 10 (!) φορές με σκοπό να τον σκοτώσουν. Το θύμα προλαβαίνει να πέσει ασυναίσθητα κάτω ώστε να προστατευθεί και έτσι τραυματίζεται μονάχα στον ώμο και στο χέρι. Οι δράστες μετά την αποτυχημένη προσπάθειά τους, επιχειρούν να διαφύγουν όμως, συλλαμβάνονται επί τόπου από τις γαλλικές Αρχές. Από την ταυτοποίηση των στοιχείων που θα ακολουθήσει, προκύπτει ότι πρόκειται για δύο Έλληνες βασιλόφρονες απότακτους αξιωματικούς. Τον υποπλοίαρχο Απόστολο Τσερέπη και τον υπολοχαγό του Μηχανικού, Γεώργιο Κυριάκη.
Πίσω στην Ελλάδα, η είδηση της απόπειρας δολοφονίας κατά του πρωθυπουργού θα προκαλέσει την οργή των οπαδών του οι οποίοι βγήκαν στους δρόμους ζητώντας εκδίκηση. Κατευθύνθηκαν στα σπίτια και στις επιχειρήσεις των πολιτικών αντιπάλων του Βενιζέλου και γνωστών οπαδών του εξόριστου άνακτα, Κωνσταντίνου Α’. Αποκορύφωμα των ενεργειών τους αποτελεί η δολοφονία του πολιτικού και λογοτέχνη, Ίωνος Δραγούμη που συμμετείχε στο αντιβενιζελικό στρατόπεδο. Τα γεγονότα αυτά έμειναν γνωστά στην ιστορία με τον όρο “Ιουλιανά”.
Δεύτερη απόπειρα δολοφονίας
Ήταν βράδυ της 6ης Ιουνίου 1933, ο Ελευθέριος Βενιζέλος μαζί με τη σύζυγό του, γευμάτιζαν στο σπίτι της Πηνελόπης Δέλτα στην Κηφισιά. Παρέμειναν εκεί ως τις 11 το βράδυ, οπότε πήραν το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα. Το αυτοκίνητό τους ακολουθούσε ένα δεύτερο αμάξι που περιλάμβανε τους άνδρες της ασφάλειας του Βενιζέλου που εκείνη την περίοδο ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχοντας μόλις χάσει τις εκλογές. Φτάνοντας στο Μαρούσι, ένα αυτοκίνητο με σβησμένα φώτα σταμάτησε τον δρόμο του αυτοκινήτου ασφαλείας και τότε ακούστηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Αφού σκότωσαν έναν από τους σωματοφύλακες που επέβαινε στο συνοδευτικό αμάξι, στράφηκαν στον πρωθυπουργό. Εκείνος, προφυλάσσοντας τη σύζυγό του, διέταξε τον οδηγό να αναπτύξει ταχύτητα προκειμένου να ξεφύγουν. Η καταδίωξη διήρκησε περίπου μια ώρα και ο απολογισμός της ήταν ο ελαφρύς τραυματισμός της συζύγου του Βενιζέλου.
Η δίκη των κατηγορουμένων για την απόπειρα δολοφονίας κατά του Ελευθερίου Βενιζέλου θα ξεκινήσει στις 22 Φεβρουαρίου 1935. Στο εδώλιο θα καθίσουν συνολικά 18 άτομα, μεταξύ αυτών δύο υψηλόβαθμοι αστυνομικοί. Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας θα αποκαλυφθεί ότι για την απόπειρα κατά του πρωθυπουργού είχαν διατεθεί 2.000.000 δραχμές με άγνωστο χρηματοδότη. Η δίκη δεν τελείωσε ποτέ. Αναβλήθηκε «επ’ αόριστον», επειδή μεσολάβησε το βενιζελικό κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935, που κατέληξε σε αποτυχία και συνετέλεσε στην κυριαρχία των φιλοβασιλικών δυνάμεων, που επανέφεραν από την εξορία τον Γεώργιο Β’.
18 Μαρτίου 1936, Παρίσι. Η καρδιά του Ελευθέριου Βενιζέλου σταματά να χτυπά. Μια απλή γρίπη που εξελίχθηκε σε εγκεφαλική συμφόρηση προκάλεσε τον θάνατο του ισχυρού άνδρα. Η είδηση του θανάτου του διαδόθηκε αστραπιαία και η μεταφορά της σορού του στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Χανιά, έγινε με τιμές αρχηγού του κράτους.
« Στο Ακρωτήρι καθ’ αργά ανάβει μια λαμπάδα για τον Εθνάρχη που’ κανε μεγάλη την Ελλάδα».
«Παμμέγιστη εθνική απώλεια» χαρακτηρίζει τον θάνατο του Ελευθέριου Βενιζέλου η εφημερίδα «Εσπερινός Ταχυδρόμος».
«Ο φωτοβόλος εθνάρχης μέγας Ελευθέριος Βενιζέλος εξέλιπεν. Το φως της Ελλάδος έσβυσεν και έδυσεν. Ο μέγας των Ελλήνων αρχηγός. Ο εμπνευστής και ενσαρκωτής αυτών, ο εμφυσών το θάρρος, την τόλμην και την αυτοθυσίαν αυτοίς κατάκειται νεκρός, μακράν της πατρίδος του, μακράν της Ελλάδος, εις την ξένην. Ο μέγας της Ελλάδος ανήρ και ο έξοχος και απαράμιλλος αυτής πολιτικός. Το λαμπρόν και γενναίον, το ένδοξον και τιμημένον της Κρήτης τέκνον απέθανεν. Βαρύ πλήγμα δια την Ελλάδα! Οδυνηρόν τραύμα δια την ελληνικήν γην! Ο θάνατος του Ελευθέριου Βενιζέλου έρριψεν ολόκληρον τον Ελληνικόν Λαόν εις μαύρον πένθος… η ελληνική ψυχή, πονεί, κλαίει και θρηνεί την απώλειαν του δημιουργού και σωτήρος του Έθνους… το όνομά του θα προφέρεται εσαεί μετά σεβασμού από πάντα Έλληνα και θα γραφή χρυσοίς γράμμασιν και ανεξίτηλοις γραμμαίς εις την Ιστορίαν της Ελλάδος».
ΠΗΓΕΣ
“Ελευθέριος Βενιζέλος” Ανακτήθηκε από wikipedia.org (Τελευταία πρόσβαση 11.01.21).
30.07.20, “Τα Ιουλιανά του 1920 με πρωταγωνιστές τους Βενιζέλο και Δραγούμη” ανακτήθηκε από in.gr (Τελευταία πρόσβαση 11.01.21).
06.06.19, “Η δεύτερη απόπειρα δολοφονίας του Ελευθερίου Βενιζέλου” ανακτήθηκε από in.gr (Τελευταία πρόσβαση 11.01.21).
Σαρρής Γ. 28.07.19, “Απόπειρα δολοφονίας Βενιζέλου: Τον πυροβόλησαν 10 φορές και σώθηκε” ανακτήθηκε από ethnos.gr (Τελευταία πρόσβαση 11.01.21).
