O «Πόλεμος των τριών Εθνών», όπως ονομάστηκε ο εμφύλιος στο Ηνωμένο Βασίλειο, στον οποίο οι Βρετανοί είχαν το μεγαλύτερο ποσοστό απωλειών και από τον Α’ και Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένα τρομακτικό δηλαδή ποσοστό χαμένων ανθρώπινων ψυχών.
Από το 1642 έως το 1649 που μεσολάβησε ο πόλεμος, ένας στους δέκα άντρες του ενήλικου πληθυσμού είχαν χάσει τη ζωή τους, ποσοστό τριπλάσιο από εκείνο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και πενταπλάσιο από εκείνο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1642, όταν ξεκίνησαν οι αψιμαχίες, ο πληθυσμός του Ηνωμένου Βασιλείου αριθμούσε πέντε εκατομμύρια ανθρώπους, από τους οποίους τα δύο ήταν άντρες που είχαν τη δυνατότητα να πολεμήσουν. Από αυτούς, περίπου 85.000 άντρες πέθαναν στο πεδίο της μάχης και άλλοι 100.000 υπέκυψαν στα τραύματά τους ή πέθαναν από ασθένειες.
Μια στρατιωτική επιχείρηση δηλαδή που ήταν η μεγαλύτερη στην ιστορία της Αγγλίας, καθώς ξεπέρασε κατά πολύ άλλες τεράστιες επιχειρήσεις. Όποιος άνθρωπος ήταν ικανός να κρατήσει όπλο στρατολογούνταν απευθείας.
Όσον αφορά την Ιρλανδία, τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα. Ο εμφύλιος πόλεμος έγινε μια ανέλπιστη προσπάθεια για ανεξαρτησία. Υπάρχουν ορισμένες απόψεις ιστορικών, οι οποίοι εκτιμούν πως όταν η εκστρατεία των Άγγλων είχε φτάσει στο τέλος της το 1653, ο μισός ιρλανδικός πληθυσμός είχε σκοτωθεί.
Η ιστορία του πολέμου αυτού, που είναι αρκετά σημαντικός για τη βρετανική ιστορία και τα θύματα του ξεπερνάν κατά μεγάλο ποσοστό άλλων πολέμων, είναι σχεδόν άγνωστος μεταξύ των Βρετανών. Όπως αναφέρεται και στο βιβλίο «Το βιβλίο της ολικής άγνοιας»: «Σε μια έρευνα που διεξήγαγε το BBC το 2004 αποκαλύφθηκε ότι το 90% των Βρετανών δεν είναι σε θέση να ονομάσει ούτε μια μάχη του αγγλικού εμφυλίου πολέμου, το 80% δεν γνωρίζει ποιος Άγγλος βασιλιάς εκτελέστηκε το 1649 από το κοινοβούλιο και το 67% δεν έχει ακούσει ποτέ το όνομα Όλιβερ Κρόμγουελ.»
Πηγή: Το βιβλίο της ολικής άγνοιας, Τζον Λόυντ, Τζον Μίτσινσον,Εκδόσεις Πατάκη