Υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως αυτό το κείμενο θα το γράψω χωρίς να μπω στη διαδικασία να διαβάζω άλλα κείμενα για το Athens Pride 2017 που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 10/06/2017 στην πόλη των Αθηνών και το περασμένο Σάββατο στη Θεσσαλονίκη. Υπόσχεση που δεν κράτησα εν τέλει. Ήθελα να μεταφέρω τις σκέψεις και τα συναισθήματα μου όσο το δυνατόν αφιλτράριστα, δίχως να επηρεαστώ από τους υπέρμαχους ή εκείνους που αντιστέκονται σθεναρά στη διεξαγωγή του, αρθρώνοντας λόγο με επιχειρήματα. Φράσεις ολόκληρες στροβίλιζαν στο μυαλό μου για ώρες, σκέψεις που αναζητούσαν την αποτύπωση τους στο χαρτί σε μια δομή παραγραφοποιημένη.
Θα σταθώ αρχικά σε κάποια περιστατικά που είδαν το φως της δημοσιότητας, τράβηξαν τα φωτογραφικά φλας και αποτέλεσαν θέμα συζήτησης στα γνωστά μας μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Προ τριών εβδομάδων είχαμε τη συνέντευξη του πρώτου εν ενεργεία Πρωθυπουργού της Ελλάδας στο περιοδικό “antivirus” της ΛΟΑΤΚΙ (Λεσβίες, Ομοφυλόφιλοι, Αμφιφυλόφιλοι, Τρανσεξουαλικοί, Κουήρ και Ίντερσεξ) κοινότητας. Κίνηση συμβολική και συνάμα ιστορική. Ενδεικτικές οι δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα.
«Να είστε υπερήφανοι και υπερήφανες γι’ αυτό που είστε. Και να στέλνετε παντού, με επιμονή κι αποφασιστικότητα, το μήνυμα πως η αγάπη είναι αγάπη, ανεξάρτητα από το φύλο, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, τη φυλετική καταγωγή, τις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις.»
«Με το νομοσχέδιο αυτό, δίνουμε τη δυνατότητα στους συνανθρώπους μας, που δεν αισθάνονται άνετα με το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννησή τους, να προχωρήσουν σε διόρθωση φύλου, με ελαχιστοποίηση των γραφειοκρατικών διαδικασιών χωρίς καμία επιβεβλημένη ιατρική επέμβαση ή ψυχιατρική εξέταση.»
Κατά τη διαδήλωση σημειώθηκε προπηλακισμός βουλευτών του ΣΥ.ΡΙΖ.Α καθώς και αστυνομικών που πήραν μέρος στο Athens Pride, οι οποίοι μάλιστα φορούσαν μπλουζάκια τα οποία έγραφαν «αστυνομία κατά του ρατσισμού», δείχνοντας έμπρακτα τη στήριξή τους –έστω και ένα μέρος του σώματος των αστυνομικών- στην LGBTQ κοινότητα. Ακολούθησε επίσημη ανακοίνωση του Αthens Pride που καταδίκασε τις πρακτικές αυτές.
«Η Πολιτική Ομάδα και η Οργανωτική Επιτροπή του #AthensPride καταδικάζουν απερίφραστα και κατηγορηματικά τη χτεσινή επίθεση και βίαιη προσπάθεια εκδίωξης της ομάδας αστυνομικών “Δράση αστυνομικών ενάντια στο ρατσισμό” από την παρέλαση του pride.
Το Athens Pride είναι μια γιορτή διεκδίκησης ανοιχτή σε όλα τα άτομα και όλες τις ομάδες που θέλουν να διεκδικήσουν μαζί μας την ορατότητα και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα της LGBTQI+ κοινότητας.
Με δεδομένη τη βία που δεχόμαστε ως LGBTQI+ κοινότητα, συνειδητά έχουμε αποφασίσει ότι αυτή τη βία δε θα την αναπαράξουμε. Υπάρχει και θα υπάρχει πάντα χώρος για κριτικές, μη βίαιες παρεμβάσεις.
Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας απέναντι στην ομάδα “δράση αστυνομικών ενάντια στο ρατσισμό”. Θα στηρίξουμε κάθε προσπάθεια της αστυνομίας για καταπολέμηση ομοφοβικών και τρανσφοβικών συμπεριφορών μέσα και έξω από αυτή αλλά και για εκδημοκρατισμό και αποσυντηρητικοποίησή της.
Ανεξάρτητα από την όποια βάσιμη κριτική για το ρόλο και τη δράση της αστυνομίας απέναντι στην κοινότητα, καλούμε όλες τις οργανώσεις και ομάδες της κοινότητάς μας να καταδικάσουν το γεγονός.»
Ένταση μεταξύ ακροδεξιών μελών του Ιερού Λόχου και δυνάμεων των ΜΑΤ σημειώθηκε το Σάββατο 17/06/2017 στη συμβολή των οδών Τσιμισκή και Αγίας Σοφίας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Τα μέλη του Ιερού Λόχου έστησαν φραγμό με κάδους στο δρόμο προκειμένου να εμποδίσουν την παρέλαση του 6ου Thessaloniki Pride. Στο σημείο έσπευσαν δυνάμεις των ΜΑΤ προκειμένου να απομακρύνουν τους διαδηλωτές. Ωστόσο, οι συγκεντρωμένοι αρνήθηκαν να αποχωρήσουν και οι αστυνομικές δυνάμεις τους απομάκρυναν κάνοντας χρήση των ασπίδων τους και χημικών. (Πηγή: www.lifo.gr)
Ο τίτλος του VICE.GR εξέφρασε απόλυτα τις πρώτες ακαθόριστες σκέψεις που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου τόσο όμορφα: «Για μια Ημέρα η Αθήνα Ήταν Όπως την Ονειρευόμαστε, Ελεύθερη και Ερωτεύσιμη». Για μια ημέρα η Αθήνα του νέφους και των γρήγορων ρυθμών που μάλλον μας καταπίνουν μη συνειδητά καθημερινά χρωμάτισε όλες τις διαβάσεις περιμετρικά της πλατείας Συντάγματος στα χρώματα του Athens Pride. Για μια ημέρα (για την ακρίβεια μερικές ώρες) η Αθήνα ξεφορτώθηκε τα αυτοκίνητα και τους ρύπους τους. Άνθρωποι ξεχύθηκαν στους δρόμους με συνθήματα, πανό, πλακάτ υπερασπιζόμενοι την ύπαρξή τους και το δικαίωμα στην ελευθερία αυτής.
Το Σύνταγμα βούλιαξε από διαφορετικότητα, αγάπη, ισότητα, ελευθερία, αλληλεγγύη. Όπου κι αν έστρεφες το βλέμμα σου έβλεπες κάθε λογής άνθρωπο που αδιαφόρησε για ενδυματολογικούς κώδικες, καθωσπρεπισμούς και συμβιβασμούς και επέλεξε ελεύθερη έκφραση σε κάθε έκφανση που μπορεί να λάβει η ανθρώπινη προσωπικότητα. Μια γιορτή που χωρά κάθε άνθρωπο που θέλει να βλέπει χαμόγελα και χαρά, όχι σκυθρωπά πρόσωπα που πνίγονται στην μιζέρια των ρόλων που άλλοι τους έχουν φορέσει στα μέτρα τους.
Ορισμένοι έκαναν λόγο για ακρότητες ή ακόμη και για αυτοστιγματισμό των συγκεκριμένων προσώπων που επέλεξαν πιο εκκεντρικές εμφανίσεις που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν προκλητικές. Το διακύβευμα όμως βρίσκεται αλλού. Το φαίνεσθαι μας έχει τυφλώσει τόσο ώστε να μένουμε μόνο σε επιφανειακές αναλύσεις που εκφράζονται εκ του ασφαλούς, από τη ζεστασιά ενός σπιτιού που δεν μας απαρνήθηκαν γονείς, φίλοι, γνωστοί και λοιποί συνάνθρωποι; Ακόμη και αν δεχτούμε πως υπήρξαν ακραίες εμφανίσεις πώς δύνανται να αμαυρώσουν τα συνθήματα και επί της ουσίας τα βασικά αιτήματα ενός κινήματος που απλώς ζητά μια θέση στην κοινωνία μας ως ενεργά όντα που απαιτούν όπως και κάθε άλλη ανθρώπινη οντότητα αξιοπρέπεια και ίσα δικαιώματα που αποστερήθηκαν για χρόνια ολόκληρα; Είναι θέμα παιδείας λοιπόν. Αυτό πάσχισαν να μεταδώσουν με τον πλέον ειρηνικό τρόπο χωρίς κατήφεια, αλλά με αγάπη για το συνάνθρωπό τους όποιος κι αν είναι αυτός. Νόμος είναι ο ανθρωπισμός (ή εύχομαι κάποτε να γίνει).
