Η πρόταση (ή προτάσεις) της εβδομάδας: Millenium
«Ελεύθεροι» λοιπόν αυτοί τη βδομάδα, όσο μπορεί η ελευθερία να οριστεί κατά τη διάρκεια αυτού του καθεστώτος «αόρατου φόβου». Παρόλα αυτά αυτή τη βδομάδα πολύς κόσμος δουλεύει, κάνει βόλτες στις πλατείες (πάντα με προσοχή) και παίρνει γενικότερα μια ανάσα. Ίσως ελαφρώς λάθος timing να προτείνω τριλογία. Ίσως πάλι και όχι! Η συγκεκριμένη τριλογία βλέπεται με κομμένη την ανάσα και πιστεύω αξίζει να της χαρίσετε τον «έξτρα» χρόνο που χρειάζεται. Αναφέρομαι στην τριλογία Millenium των Niels Arden Oplev και Daniel Alfredson η οποία κυκλοφόρησε ως mini series στη Σουηδία κατά τη διάρκεια του 2010.
Κάπου εδώ θα τοποθετήσω ένα αθώο «disclaimer». Η πρώτη ταινία της τριλογίας, Το κορίτσι με το τατουάζ, έχει γυριστεί και σε Αμερικάνικη παραγωγή το 2011 από τον David Fincher. Οι δύο ταινίες είναι εξίσου καλές, με τα δικά της στοιχεία η καθεμία και θα πρότεινα θέαση και των δύο καθώς η μία αντί να αντικαθιστά την άλλη, τη συμπληρώνει. Παρόλα αυτά επέλεξα να αναφερθώ μόνο στη Σουηδική τριλογία καθώς αποτελεί ένα πιο ολοκληρωμένο εγχείρημα, τουλάχιστον προς το παρόν.
Η συγκεκριμένη mini series αποτελεί τη μεταφορά στην οθόνη της τριλογίας του Steig Larson, με πιο γνωστό βιβλίο και σημείο αναφοράς το Κορίτσι με το τατουάζ. Αξίζει, ή ίσως επιβάλλεται να σημειωθεί ότι ο πραγματικός τίτλος του βιβλίου που μας εισάγει στον κόσμο του Millenium είναι Män som hatar kvinnor, το οποίο μεταφράζεται σε «Άνδρες που μισούν τις γυναίκες». Ο συγκεκριμένος τίτλος δεν υιοθετήθηκε από τους μεταφραστές στις υπόλοιπες χώρες, πιθανότατα λόγω της έντονης δυναμικής του. Παρόλα αυτά δε θα μπορούσε άλλος τίτλος να περιγράψει καλύτερα το θέμα που πραγματεύεται ολόκληρη η σειρά. Η πατριαρχία, ο μισογυνισμός και η επίδειξη δύναμης των δυνατών και προνομιούχων προς τους απανταχού «αδύναμους» αποτελούν μια σκιώδη ομίχλη που σκεπάζει όλη την πλοκή. Ο Oplev ανέφερε μεταξύ άλλων πως ήθελε «αυτό το κομμάτι της βίας κατά των γυναικών να αποτελεί το πιο «βαθύ» κομμάτι της ταινίας».
Οι πρωταγωνιστές είναι δύο. Ένας «φυσιολογικός» άνδρας και μία «αλλόκοτη» γυναίκα. Αρχικά παρουσιάζεται ο δημοσιογράφος Μίκαελ Μπλούμκβιστ, ο οποίος εμπλέκεται σε ένα σκάνδαλο δυσφήμισης και καταλήγει στη φυλακή λόγω του ότι ερεύνησε και εξέθεσε τον «λάθος άνθρωπο». Ο όρος λάθος παρουσιάζεται δισήμαντος. Λάθος λόγω του ότι αρχικά «αποδείχτηκε» πως ο Μπλουμκβιστ αδίκως τον δυσφήμισε και λάθος λόγω της δύναμης που κατείχε. Λόγω αυτού του γεγονότος, ο Μίκαελ αφήνει το Millenium, το περιοδικό στο οποίο δούλευε και αναλαμβάνει να ερευνήσει την υπόθεση της εξαφάνισης της Χάριετ Βάνιερ, η οποία αγνοείται εδώ και τριάντα χρόνια. Ο δρόμος του διασταυρώνεται με αυτόν της Λίσμεθ Σαλάντερ, μίας «προβληματικής» για τα καλούπια της κοινωνίας ευφυούς χάκερ. Στην πρώτη ταινία οι δύο πρωταγωνιστές προσπαθούν να λύσουν το μυστήριο της εξαφάνισης της Χάριετ, ενώ παράλληλα παλεύουν με τους δικούς τους δαίμονες. Οι δύο επόμενες ταινίες εμβαθύνουν ακόμα περισσότερο στο παρελθόν των δύο προβάλλοντας μέσω αυτού θέματα αδικίας, γυναικείας κακοποίησης και εκδίκησης.
Η σειρά ταινιών των Oplev και Alfredson πέρα από την πιστή μεταφορά της ιστορίας του Millenium και την πολύ πειστική ενσάρκωση των χαρακτήρων κατάφερε να μας χαρίσει 428 λεπτά αγνής αγωνίας. Η στιβαρότητα της γραφής του Larson μεταδίδεται με επιτυχία στην κινηματογραφική αφήγηση με αποτέλεσμα ένα καλοδομημένο θρίλερ. Οι Michael Nyqvist και Noomi Rapace καταφέρνουν να πείσουν και τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες στη μεταφορά των Μίκαελ και Λίσμπεθ απ’ το χαρτί. Το δε σκανδιναβικό τοπίο φτιάχνει το ιδανικό background ενός καλοδουλεμένου θρίλερ μυστηρίου. Για ‘μένα προσωπικά, η Σουηδική γλώσσα αποτελεί ένα ας πούμε από τα «ατού» της ταινίας καθώς νοιώθω ότι μου προσφέρει περισσότερο ρεαλισμό.
Αγαπημένη σκηνή: Το τατουάζ. Όχι αυτό «του κοριτσιού».
Μπορείτε να δείτε το πρώτο τρέιλερ εδώ:
