Η μόδα είναι κατεξοχήν οπτική τέχνη και ανά τους χρόνους μας έχει προσφέρει αξέχαστα πορτρέτα. Η φωτογραφία συμπορεύτηκε με το σχέδιο και τη ραπτική και η εξέλιξή της ανέδειξε τα μεγαλύτερα περιοδικά μόδας, καθώς και τα πιο ακριβοπληρωμένα μοντέλα. Οι φωτογράφοι έχουν πολύ σημαντικό ρόλο στη βιομηχανία της μόδας, αφού έχουν την ευθύνη να αναδείξουν τα ρούχα, να αποτυπώσουν την αισθητική των σχεδιαστών, να μεταφέρουν μέσα από τις εικόνες τους ένα μήνυμα από το χώρο της μόδας ή ένα ρεύμα της εποχής. Άρχισαν να παίρνουν δύναμη όταν μεγάλα περιοδικά, όπως η Vogue και το Harper’s Bazaar, θέλησαν να ξεφύγουν από τις στείρες γραφιστικές σελίδες και στράφηκαν στη δύναμη της φωτογραφίας. Το αποτέλεσμα που έφεραν είναι αξιοθαύμαστο, έχει επιρροή και καμιά φορά σε αφήνει με κομμένη ανάσα.
Richard Avedon
Όπως ακριβώς κάνει η περίφημη φωτογραφία με τους ελέφαντες (άνωθι). Ξεκινώ με αυτή τη φωτογραφία, ενώ οι υπόλοιπες είναι τοποθετημένες με χρονολογική σειρά, διότι κατά πώς φαίνεται, αναγνωρίζεται από όλους ως έργο τέχνης, ενώ έχει χαρακτηριστεί ακόμη και ως η Μόνα Λίζα της φωτογραφίας. Ο φωτογράφος Richard Avedon συνταίριαξε τόση χάρη και δυναμισμό σε ένα μόνο πορτρέτο για τις σελίδες του Harper’s Bazaar με τις δημιουργίες του Dior το 1955, ώστε η “Dovima με τους ελέφαντες” να αποτελεί πια έναν μύθο της μόδας.
Horst P. Horst
Αυτή είναι μία εμβληματική εικόνα στην ιστορία της μόδας, για την πάντα θελκτική γυναικεία πλάτη, για την απεικόνιση του ημίγυμνου εν έτει 1939, αλλά και για την επάνοδο του κορσέ στις προτιμήσεις των γυναικών. Η φωτογραφία αυτή όμως σηματοδοτεί και το τέλος μιας εποχής για τον φωτογράφο Horst που μέχρι τότε εργαζόταν στην γαλλική Vogue, αλλά και για την ίδια τη Γαλλία. Σε μια εποχή που οι Ναζί κέρδιζαν όλο και περισσότερη δύναμη σε όλη την Ευρώπη, άρα και στη Γαλλία, ο Horst έκρινε καλύτερο να μεταβεί στη Νέα Υόρκη, όπως και πολλοί άλλοι. Η φωτογραφία αυτή τραβήχτηκε τρεις ώρες πριν την αναχώρησή του τον καιρό που το Παρίσι θα έπαυε να είναι το κέντρο του πολιτισμού, των τεχνών και της μόδας.
Irving Penn
Ο Irving Penn δημιουργούσε πάντα δυναμικά πορτρέτα που μοιάζουν αψεγάδιαστα, διότι είχε πλήρη επίγνωση των αντικειμένων που συνέθεταν την εικόνα, ώστε να τα τοποθετήσει σωστά και να αφαιρέσει κάθε τι περιττό. Έδειχνε μια προτίμηση στην καθαρή αντίθεση του ασπρόμαυρο, ενώ αντιλαμβανόταν τα ρούχα ως γλυπτά και γι’ αυτό οι εικόνες του φαντάζουν τόσο στέρεες. Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε το 1950 για την Αμερικάνικη Vogue με την οποία συνεργαζόταν.
Peter Lindbergh
Ο Peter Lindbergh ίσως ήταν ο πρώτος φεμινιστής άντρας με τόσο μεγάλο αντίκτυπο. Ήταν υπηρέτης της γυναικείας απελευθέρωσης και αποθέωσης. Το έργο του σηματοδότησε μια αλλαγή των αποδεκτών και προβαλλόμενων από το χώρο της μόδας. Προέβαλλε τη φυσική ομορφιά και δεν ρετούσαρε υπερβολικά τις φωτογραφίες του, ενώ υποστήριζε πως οι νέοι φωτογράφοι έχουν χρέος να απελευθερώσουν τις γυναίκες από τον τρόμο της νεότητας και της τελειότητας. Αυτό το απελευθερωμένο πνεύμα με ασύλληπτη απλότητα κατάφερε να αποδώσει στη φωτογραφία με τα μοντέλα της νέας γενιάς με λευκά πουκάμισα, που τον έκανε διεθνώς γνωστό το 1988.
Δύο χρόνια μετά, το 1990, του ζητήθηκε από τη Βρετανική Vogue να αποδώσει τη γυναίκα της νέας δεκαετίας για το επόμενο εξώφυλλο. Ο Peter Lindbergh δεν μπορούσε να σκεφτεί πως αυτό μπορούσε να επιτευχθεί διαλέγοντας μία μόνο γυναίκα. Συσπείρωσε λοιπόν τη χρυσή 5άδα της εποχής και αποτύπωσε το απόλυτο στιγμιότυπο της σύγχρονης μόδας. Αυτή και μόνο η φωτογραφία ήταν ικανή να εκτινάξει την καριέρα αυτών των supermodels και να τις μετατρέψει κάτι σαν rockstars της εποχής. Αντιλαμβανόμαστε ότι η αισθητική αυτού του φωτογράφου είχε μια πολύ γερή ιδεολογική βάση και αυτό είναι που τον διαφοροποίησε και του χάρισε τόσες επιτυχίες. Στα πορτρέτα του προτιμούσε το δραματικό ασπρόμαυρο που θα αποτύπωνε με ειλικρίνεια τη μοναδικότητά των μοντέλων του και υπό αυτό το μοτίβο έχει μια εντυπωσιακή συλλογή πορτρέτων με τα πιο διάσημα πρόσωπα της εποχής μας.
Mario Testino
Ακολουθώντας το κύμα προς την ανάδειξη της φυσικής ομορφιάς και της ελεύθερης έκφρασης, ο Mario Testino ξεκίνησε το “The Towel Series” project. Αντλώντας έμπνευση από την εικόνα της Kate Moss σε μια ρόμπα και με μια πετσέτα τυλιγμένη στα μαλλιά κατά την αναμονή μιας φωτογράφισης, ξεκίνησε να φωτογραφίζει τα πορτρέτα μοντέλων, ηθοποιών και γενικότερα ανθρώπων του χώρου κατά αυτόν τον τρόπο. Δίνοντας την αίγλη της ασπρόμαυρης φωτογραφίας έχει φωτογραφίσει στα μπουρνούζια και στις πετσέτες τους τη Gisele Bundchen (φωτο), τη Naomi Campbell, τη Gigi Hadid, αλλά και την Anna Wintour, ενώ εμπλουτίζει το άλμπουμ του συνεχώς. Η διαφορά που επέφερε με αυτό του το project είναι ότι το επικοινώνησε ως μια μικρή διαδικτυακή “έκθεση” στο instagram. Kατάφερε δηλαδή, να συγκεντρώσει την avant-garde του χώρου της μόδας σε μια πλατφόρμα που αποτελεί σημείο των καιρών, σαν να τους βλέπεις από την κλειδαρότρυπα.
Patrick Demarchelier
Η τελευταία μπορεί να μην έχει ανέβει το βάθρο της διαχρονικότητας, καθότι βέβαια και αρκετά πρόσφατη, δεν παύει όμως να είναι μία πάρα πολύ δυνατή εικόνα. Ένα από τα πιο εκφραστικά και σουρεαλιστικά πορτρέτα, αυτό της Karlie Kloss είναι ένα κλικ πριν το πραγματικό κούρεμα του μοντέλου, το οποίο σηματοδότησε και μια καμπή στην καριέρα της. Το editorial συμπεριλήφθηκε στο τεύχος της Vogue του Μαρτίου το 2013 από το φωτογράφο Patrick Demarchelier και εδώ θα ακούσεις όλη την ιστορία γι’ αυτή τη φωτογραφία από την ίδια την Karlie.
Η μόδα είναι αδιαμφισβήτητα ένα οπτικό μέσο λοιπόν, που έχει και πολύ μεγάλη δύναμη. Και ως τέτοιο, αλληλοεπηρεάζεται κι από άλλες τέχνες που βασίζονται στην εικόνα. Εκτός από τη φωτογραφία, έχει άρρηκτη σχέση και με τη διακόσμηση. Εδώ θα βρεις σπίτια με έμπνευση από πασαρέλα.
