Οι αγαπημένες μας παιδικές σειρές των 80s

Δεν τις φτιάχνουν πια όπως παλιά”. Συχνά όταν ανοίγουμε την τηλεόραση και πετυχαίνουμε παιδικές σειρές, όσοι μεγαλώσαμε τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, κάνουμε την ίδια σκέψη. Μαγνητοσκοπημένα κουκλοθέατρα και μαριονέτες, animations με ξεπερασμένα – πλέον – γραφικά και τηλεοπτικές σειρές με πρωταγωνιστές χαριτωμένα σκυλιά αποτελούσαν την τηλεόραση της παιδικής μας ηλικίας, την τηλεόραση που πάντα θα βρίσκεται μέσα στην καρδιά μας.


Φρουτοπία

 

Πρόκειται για την μεταφορά στη μικρή οθόνη του κόμικ των Ευγένιου Τριβιζά και Νίκου Μαρουλάκη από την οικογένεια Σοφιανού. Η ξαφνική εξαφάνιση του Μανώλη του μανάβη σπέρνει τον πανικό μεταξύ των μανάβηδων της χώρας οι οποίοι τρέπονται σε μαζική φυγή. Το γεγονός σημαίνει την έναρξη μιας νέας εποχής για τα φρούτα και τα λαχανικά που παραμένουν στην Φρουτοπία, τα οποία κηρύττουν την ανεξαρτησία τους, εκλέγουν τους δικούς τους εκπροσώπους σε διάφορα αξιώματα και αποφασίζουν την απαγόρευση εισόδου στην χώρα για όλους τους μανάβηδες, δίνοντας έτσι τέλος στην υποδούλωση. Ο μοναδικός άνθρωπος στην Φρουτοπία είναι ο “δαιμόνιος δημοσιογράφος” Πίκος Απίκος, ο οποίος καλείται να ερευνήσει το μυστήριο της εξαφάνισης του Μανώλη του μανάβη, ως απεσταλμένος της εφημερίδας Τρέχα Γύρευε.


 

Τα Στρουμφάκια

 

Advertising

Advertisements
Ad 14

Τα Στρουμφάκια  είναι μια φανταστική κοινότητα από μικρά γαλάζια πλάσματα τα οποία ζουν στο Στρουμφοχωριό, μέσα στο δάσος. Είναι δημιούργημα του Βέλγου καρτουνίστα Πεγιό. Τα Στρουμφάκια κυνηγάει διαρκώς ο κακός Δρακουμέλ με τη γάτα του, Ψιψινέλ. Η πρόσφατη ταινία, όπου παρουσιάστηκαν τα Στρουμφάκια σε 3D version, απέτυχε να αποδώσει το πνεύμα του ορίτζιναλ καρτούν, επιβεβαιώνοντας τη συλλογική μας υποψία ότι κάποια πράγματα δεν υπάρχει λόγος να “πειράζονται” και να επανεκδίδονται.


 

Κάντι Κάντι

 

Γιαπωνέζικο μάνγκα που παρουσίαζε την ζωή της Κάντι Κάντι, μιας ορφανής κοπέλας η οποία φεύγει από το ορφανοτροφείο για να κάνει παρέα στην κακιά Ελίζα και τον αδερφό της. Σε όλη τη διάρκεια των 115 επεισοδίων παρακολουθούμε τα μαρτύρια στα οποία υπέβαλε την Κάντι Κάντι η Ελίζα, την ιώβεια υπομονή εκ μέρους της Κάντι Κάντι, καθώς και τις ερωτικές της περιπέτειες με τον όμορφο (αλλά άτυχο) Άντονι.


 

Μικρό μου πόνυ 

 

Advertising

Προφανώς και μιλάμε για την original σειρά Μικρό μου Πόνυ, αυτή που προβλήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και όχι για την νέα βερσιόν, η οποία παρουσιάζει τις περιπέτειες βαρετών και αφόρητα στυλιζαρισμένων πόνυ. Η Χώρα των Πόνυ φιλοξενεί πολλά μαγικά πλάσματα, τα οποία σε γενικές γραμμές ζουν αρμονικά μεταξύ τους. Η ήσυχη ζωή των πόνυ διαταράσσεται συχνά από την παρουσία τρολ, μαγισσών και άλλων τρομακτικών πλασμάτων που θέλουν να τα καταστρέψουν ή ακόμα και να τα αιχμαλωτίσουν για πάντα στα απόκοσμα κάστρα τους.


 

Του Κουτιού τα Παραμύθια

 

Η Παρασκευούλα έχει κρυμμένο κάτω από το κρεβάτι της ένα κουτί, μέσα στο οποίο υπήρχε ένας ολόκληρος κόσμος γεμάτος παραμύθια. Οι τέσσερις φίλοι της Παρασκευούλας, που αφηγούνταν τα παραμύθια μέσα από το κουτί, ήταν ο Ρούχλας, ο Φιόγκος, ο Σεβαστιανός και η Μελιά. Πρώτη φορά προβλήθηκε το 1987. Η παραγωγή είναι της οικογένειας Σοφιανού, η οποία έχει αφήσει τεράστιο έργο στις τηλεοπτικές παραγωγές της εποχής.

Η μόνιμη απορία που είχα σε κάθε προβολή επεισοδίου ήταν τι μπορούσε να εννοεί η μαμά της Παρασκευούλας κάθε φορά που της έλεγε “Καληνύχτα, Παρασκευούλα, και φρόνιμα”, λες και η καημένη η Παρασκευούλα έμοιαζε με τον Ντένις τον Τρομερό.

Advertising


 

Μια φορά και έναν καιρό ήταν η ζωή

 

Γαλλο-ιαπωνική παραγωγή του 1987, προβλήθηκε στην ΕΡΤ στα τέλη της δεκαετίας του ’80, σε διάφορες εκδοχές. Η πιο δημοφιλής αφορούσε στο ανθρώπινο σώμα, του οποίου τις λειτουργίες παρουσίαζε με απλό και διασκεδαστικό -για τα παιδιά- τρόπο. Άλλες εκδοχές ήταν οι “Μια φορά κι έναν καιρό ήταν η ιστορία” και “Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος”.


 

Lassie

 

H τηλεοπτική σειρά Λάσι βασίζεται σε ένα διήγημα του Έρικ Κνάιτ, που δημοσιεύτηκε το 1938 και αφηγείται την ιστορία ενός κόλεϊ που προσπαθεί να γυρίσει στα αφεντικά του. Στην Ελλάδα ξεκίνησε να προβάλλεται πολλά χρόνια πριν τη δεκαετία που το παρακολουθήσαμε οι περισσότεροι σημερινοί τριαντάρηδες. Ένα βασικό κατάλοιπο της σειράς στην ελληνική κοινωνία είναι η εγκατάλειψη χρήσης της λέξης “κόλεϊ” και η αντικατάστασή της από την λέξη “Λάσι”. Παράδειγμα: “Τι σκυλί πήρε ο Γιώργος”; “Μια Λάσι”.

Advertising


Πηγή: thedailyowl.gr

Σπουδάζει στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Λατρεύει τη θάλασσα, τους αισιόδοξους ανθρώπους και τη μουσική, με ιδιαίτερη αδυναμία στο πιάνο. Το motto που θυμάται συχνά είναι: imperare se, maximum imperium est.

Περισσότερα από τη στήλη: Τηλεόραση

Τηλεόραση

Nemesis: Το πρώτο Ολλανδικό θρίλερ του Disney+ που καθηλώνει

Η σειρά Nemesis αποτελεί την πρώτη ολλανδική δραματική παραγωγή του Disney+, προσφέροντας ένα συναρπαστικό θρίλερ…

Τηλεόραση

Μάγοι Πέρα από το Γουέβερλι: Η επιστροφή της μαγείας στο Disney+

Η αγαπημένη σειρά του Disney Channel, Οι Μάγοι του Γουέβερλι (Wizards of Waverly Place), επιστρέφει…

Τηλεόραση

Adolescence: Η σκοτεινή πλευρά της εφηβείας

Η νέα σειρά του Netflix, Adolescence, έχει ήδη καταφέρει να γίνει μία από τις πιο…

Τηλεόραση

Vanity Fair και 3 μύθοι για τη θηλυκότητα

Την Becky Sharp την αγαπάς και τη μισείς ταυτόχρονα Becky Sharp. Η κεντρική ηρωίδα του…

Τηλεόραση

Εφηβεία, σειρές και ταξίδια σε φοβερές πόλεις

Εφηβεία, Λος Άντζελες και Hannah Montana Το Λος Άντζελες δεν είναι απλώς μια πόλη· είναι…

Τηλεόραση

Έρημη Χώρα: Ένα δραματικό διαμάντι της ελληνικής τηλεόρασης

Εισαγωγή Η σειρά Έρημη Χώρα αποτελεί μια από τις πιο αξιόλογες και συγκινητικές παραγωγές της…

Τηλεόραση

Squid Game: Season 2 – Επιστροφή στο παιχνίδι, αλλά με λιγότερη έμπνευση

Το Squid Game και τα θανατηφόρα του παιχνίδια επιστρέφουν Η δεύτερη σεζόν του Squid Game,…

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Διάγνωση αυτισμού: Περιορισμένα ενδιαφέροντα vs έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων

Διάγνωση αυτισμού: Περιορισμένα ενδιαφέροντα vs έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων Οι επαναλαμβανόμενες

Misericordia: Μια βόμβα κάτω από το τραπέζι

Ο Alain Guiraudie δεν είναι ένας τυχαίος σκηνοθέτης στη σύγχρονη