Ο ”Φάουστ” είναι μία από τις μεγαλύτερες κλασικές τραγωδίες του 19ου αιώνα. Γράφτηκε από τον Γερμανό συγγραφέα Γιόχαν φον Γκαίτε και ολοκληρώθηκε ένα χρόνο πριν τον θάνατο του το 1832. Θεωρείται το σημαντικότερο έργο του Γκαίτε, ο ίδιος αφιέρωσε σχεδόν ολόκληρη τη ζωή του για να ολοκληρώσει το εν λόγω θεατρικό έργο.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του θεατρικού έργου ”Φάουστ”:
Ένας Σκύλος εμφανίζεται μπροστά στον Φάουστ. Ουσιαστικά ο σκύλος είναι ο διάβολος, ο οποίος χρησιμοποιεί αυτή την μορφή για να πλησιάσει ευκολότερα τον πρωταγωνιστή του έργου. Ο διάβολος τάζει κάθε πλούτο στον Φάουστ με αντάλλαγμα την ψυχή του. Όταν ο Φάουστ συμφωνήσει με τον διάβολο θα σφραγίζει οριστικά την μοίρα του. Ο διάβολος οδηγεί τον Φάουστ σε σκοτεινούς δρόμους και καταγώγια, τον αναγκάζει να βρεθεί σε μέρη που δεν θα πλησίαζε ποτέ στην ζωή του και να συνομιλήσει με πνεύματα. Η τραγωδία ξεκινάει όταν ο διάβολος αναγκάζει τον Φάουστ να παρασύρει την 16άχρονη Μαργαρίτα σε έρωτα. Όταν ο πρωταγωνιστής συνειδητοποιήσει το κακό που προκάλεσε στην Μαργαρίτα θα προσπαθήσει να αλλάξει την κατάσταση αλλά πλέον θα είναι μη αναστρέψιμη.
Ο Γκαίτε στο θεατρικό έργο ”Φάουστ” χρησιμοποιεί μέτρο στο λόγο και υπάρχει ομοιοκαταληξία στο μεγαλύτερο μέρος του έργου. Πολλοί μπορούν να ερμηνεύσουν το έργο ως μία κωμωδία εφόσον δεν λείπουν οι κωμικές σκηνές και καταστάσεις από το κείμενο όμως ο Γκαίτε το βάπτισε τραγωδία και φυσικά πώς μπορούμε να το αρνηθούμε; Το στοχαστικό ύφος του κειμένου, οι διάλογοι μεταξύ του Φάουστ με την Μαργαρίτα αλλά και το τραγικό τέλος της 16άχρονης μας προκαλούν συναισθήματα θλίψης. Τα πρόσωπα είναι συμβολικά και ο Γκαίτε μας προκαλεί να ξεχωρίσουμε την αλήθεια από το ψέμα, να αποκρυπτογραφήσουμε τις λέξεις και να δώσουμε απαντήσεις στις εσωτερικές φωνές του μυαλού μας.
