Ο Μάριος ξύπνησε και κατέβηκε γρήγορα γρήγορα στο σαλόνι. Χιόνιζε κι έκανε κρύο εκείνο το πρωινό λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα. Η μαμά του είχε φύγει από νωρίς για τη δουλειά, η γιαγιά του Ελένη καθόταν στην κουνιστή πολυθρόνα και έπλεκε ένα ζεστό κασκόλ δίπλα στο τζάκι.
-Ξύπνησες Μάριε μου; Έλα κοντά μου θα σου φτιάξω τηγανίτες να φας με μαρμελάδα και μέλι που τόσο σου αρέσουν. Φόρα το πουλόβερ σου πρώτα μην κρυώσεις κι έλα να με βοηθήσεις, είπε η γιαγιά βλέποντας το αγουροξυπνημένο προσωπάκι του εγγονού της, και πήγε στην κουζίνα. Εκεί σαν άλλος μαέστρος άρχισε να ανακατεύει αυγά και αλεύρι και γάλα και νερό μέσα σ’ ένα μεγάλο μπολ και σιγά σιγά άρχισε να φουσκώνει το μίγμα. Η γιαγιά έβαλε και το τηγάνι με το λάδι στη φωτιά να κάψει και πήρε το μίγμα στα χέρια της. Παρόλο την ηλικία της έπιανε το μίγμα σαν τον πιο πεπειραμένο σεφ και άρχισε να φτιάχνει σχέδια καμπανούλες, ελαφάκια κι ένα αη Βασίλη κι άρχισε να τα ρίχνει στο λάδι που είχε κάψει.
-Γιαγιά μου , άραγε τι άρωμα να έχουν τα Χριστούγεννα, ρώτησε ο Μάριος κι έγλυψε λίγο από την κουτάλα.
-Δεν ξέρω χρυσό μου, αλλά εγώ έβαλα και λίγη βανίλια και θα φας υπέροχες τηγανίτες που θα γλείφεις τα δάχτυλα σου και μπορείς να βάλεις και μαρμελάδα πορτοκάλι, φράουλα και μέλι και ζάχαρη ή να τις φας απλά σκέτες. Η γιαγιά συνέχισε να πλάθει κι άλλες τηγανίτες και άρχισε να θυμάται το σπίτι της στο χωριό και τα Χριστούγεννα, που μαζεύονταν όλη η οικογένεια το σπίτι της και μοσχοβολούσε η κουζίνα ζάχαρη και κέικ μυρωδάτα και κουραμπιέδες και μελομακάρονα….
Γιαγιά , θα φτιάξω το χριστουγεννιάτικο δέντρο, κι έτρεξε στο πατάρι, πήρε τη σκάλα και κατέβασε προσεχτικά δυο κουτιά με χριστουγεννιάτικα στολίδια και το κουτί με τα πολύχρωμα φωτάκια. Η μαμά του δεν πρόλαβε ούτε το δέντρο να στολίσει φέτος, δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ, για να μη του λείψει τίποτα , έλεγε η γιαγιά, όμως του έλειπε τι κυριότερο, η ίδια του η μαμά.
– Γιαγιά, έλα να με βοηθήσεις, να βάλω τη βάση για το δέντρο.
– Έρχομαι τζέρι μου, έρχομαι, ορίστε τελείωσα και την τελευταία τηγανίτα, θα της βάλω στο φούρνο να είναι ζεστές, έτσι όταν τελειώσουμε θα τις χαρούμε..
Γιαγιά κι εγγονός βάλθηκαν να βγάζουν προσεχτικά όλα τα χριστουγεννιάτικα στολίδια στο τραπέζι, κάποια ήταν πολύ παλιά υπήρχαν μπάλες ξύλινες, μπάλες μικρές και μεγάλες με όλα τα χρώματα και μικροί αγιοβασίλιδες και ελαφάκια και μερικά αγγελάκια, στην μαμά άρεσαν πολύ τα αγγελάκια
– Ελα να βάλω τη βάση, δώσε μου το μικρό χαλάκι που βρίσκετε στη θήκη με το δέντρο πρώτα, είπε η γιαγιά και ο Μάριος υπάκουσε χωρίς πολλές αντιρρήσεις. Έβγαλε την καφετή βάση που έμοιαζε με κορμό ενός αληθινού δέντρου και το ‘δώσε στη γιαγιά που με γρήγορες κινήσεις το βίδωσε και το στερέωσε στο πάτωμα, άρχισαν και οι δυο τους στη συνέχεια να βιδώνουν και να καρφώνουν τους εξωτερικούς πράσινους σωλήνες που μεταμορφώθηκαν σε κλαδιά δέντρου και έβαλαν και χρυσαφί και κόκκινες γιρλάντες και έβαλαν σε κάθε κλαδί από μια μπάλα και όλα τα άλλα στολίδια και το δέντρο πήρε μια άλλη μορφή και απόπνεε ζεστασιά και μια αίσθηση γιορτής σε εκείνο το μικρό σαλόνι.
-Γιαγιά Ελένη να βάλω και το αστέρι το φωτεινό, θα ήθελα να το ανάψουμε να δούμε τα λαμπάκια που χορεύουν και δίνουν τόσα διαφορετικά χρώματα. Ο Μάριος έβαλε τα λαμπάκια στην πρίζα, το δέντρο έλαμψε με κόκκινο και πράσινο και μπλε φως και το αστέρι άλλαζε κι αυτό χρώμα, ανάλογα με τα φωτάκια που αναβόσβηναν ακολουθώντας ένα δικό τους πρωτόγονο χορό.
Χρόνια πολλά γιαγιά!!!!
Και του χρόνου τζέρι μου, απάντησε γλυκά η γιαγιά του.
να είσαι πάντα γερός
Γιαγιά, πιστεύεις θα με μαλώσει η μαμά που έκανα το χριστουγεννιάτικο δέντρο ένα μήνα νωρίτερα;
Μη στενοχωριέσαι, χρυσό μου θα της πούμε ότι εγώ ανυπομονούσα να δω το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τα λαμπιόνια να αναβοσβήνουν.
Θα σου πω ένα μεγάλο νέο, ξέρω πως μυρίζουν τα Χριστούγεννα, είπε ο Μάριος, έχουν άρωμα από γιαγιαδίστικες τηγανίτες με πασπαλισμένη άχνη….
γιαγιά κι εγγονός ξεκαρδίστηκαν στα γέλια και άρχισαν να τραγουδούν τα κάλαντα .. Τρίγωνα κάλαντα μες στη χειμωνιά. Ήρθαν τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά …
Με εκτίμηση
Εύα Πετροπούλου ΛΙΑΝΟΥ
Συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας
Ποιήτρια
Εισηγήτρια δημιουργικής γραφής παραμυθιού
Καλές παραμυθένιες γιορτές.με πασπαλισμένη ζάχαρη άχνη!
