To «Νησί των καταραμένων» είναι ένα από τα πιο γνωστά βιβλία του Dennis Lehane που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο. Η επιτυχία της ταινίας ξεπερνά το ποσοστό της αναγνωσιμότητας του βιβλίου, μάλλον άδικα. Αγαπημένη ταινία αλλά λατρεμένο βιβλίο. Έχω δηλώσει και σε παλαιότερα άρθρα πως προτιμώ να διαβάζω πρώτα τα βιβλία και μετά να παρακολουθώ τις ταινίες. Σε αυτή την περίπτωση, εξαιτίας την δημοτικότητας της ταινίας «Το νησί των καταραμένων» και την συχνή προβολή της στην τηλεόραση, έτυχε να δω πολλές φορές στιγμιότυπα και να ταυτίσω τους πρωταγωνιστές του βιβλίου με τους καταπληκτικούς Λεονάρντο Ντι Κάπριο και Μαρκ Ράφαλο.
Ακόμα και εάν έχετε δει μερικές σκηνές είτε όλη την ταινία, συνιστώ ανεπιφύλακτα να διαβάσετε το βιβλίο «Το νησί των καταραμένων» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βell. Ο σημαντικότερος λόγος που συνιστώ να διαβάσετε το βιβλίο έναντι της εξαιρετικής ταινίας είναι γιατί στο βιβλίο ο συγγραφέας δεν επεμβαίνει στο πιο τέλος θα πιστέψει ο αναγνώστης. Στην ταινία, δυστυχώς, ο σκηνοθέτης επιδρά – πιθανόν επειδή έτσι αντιλήφθηκε το σεναριακό τέλος – στην αντίληψη του θεατή για την πραγματικότητα. Το βιβλίο από την άλλη πλευρά, και η καλλιτεχνική μαεστρία και πένα του συγγραφέα, αφήνουν αδιόρατες υπόνοιες για το τι συμβαίνει τελικά στον πρωταγωνιστή μας. Και αυτή η ειδοποιός διαφορά είναι μαγεία.
Η πλοκή του βιβλίου «Το νησί των καταραμένων»
Η πλοκή του βιβλίου είναι τόσο απλή όσο και εξαιρετικά περίπλοκη. Παρελθόν και παρόν μπλέκονται σε συνεχείς στροβίλους, ώσπου ο αναγνώστης να παρασυρθεί και να μην μπορεί να αφήσει το βιβλίο από τα χέρια του. Όπως μαρτυρά ο τίτλος, η υπόθεση διαδραματίζεται στο νησί των καταραμένων, στο νησί Σάτερ. «Νησί» γιατί προφανώς δηλώνει μια πραγματική τοποθεσία, «καταραμένων» γιατί εκεί φυλάσσονται οι χειρότεροι διαταραγμένοι κακοποιοί υπό αυστηρά μέτρα αλλά με πρόθεση θεραπείας. Χρονικά βρισκόμαστε στην καμπή του εκσυγχρονισμού της ιατρικής, όπου η θεραπεία των ατόμων που πάσχουν από ψυχικές διαταραχές δεν γίνεται με σκληρές πρακτικές που προκαλούν πόνο, παραλύσεις, εγκεφαλικές διατρήσεις και ηλεκτροσόκ. Παρόλα αυτά, σιγά σιγά αχνοφαίνονται ενδείξεις για ακραίες πειραματικές θεραπείες που αντιβαίνουν τις δηλώσεις των γιατρών για ανθρωποκεντρικές θεραπείες. Στο νησί Σάτερ λοιπόν, έρχονται το καλοκαίρι του 1954 οι Μάρσαλ Τέντι και Τσάκ όπου εγκλωβίζονται εκεί εξαιτίας ενός ισχυρού, φονικού τυφώνα που χτυπά ανελέητα το νησί.
Γυρνώντας πάλι στην τοποθεσία, θα ήθελα να προσθέσω πως από την πρώτη στιγμή όπως δομείται η ιστορία το Νησί μας παραπέμπει σε αποκλεισμό, έλλειψη ελευθερίας, δυσκολία διαφυγής, μυστικότητα και εγκλεισμού για κάθε επισκέπτη. Οι πρωταγωνιστές μας είναι Μάρσαλ, δηλαδή αστυνομικοί, και καλούνται να μεταβούν στο περιβόητο νησί των καταραμένων για να δώσουν λύση σε μια παράξενη εξαφάνιση κρατούμενης. Η κρατούμενη έχει αποδράσει κάτω από ανεξήγητες συνθήκες καθώς φυλάσσονταν συνεχώς στο κλειδωμένο κελί της. Τα ερωτήματα ξεκινούν όταν συνειδητοποιούν ότι δεν φόραγε παπούτσια. Χωρίς αυτά δεν θα μπορούσε να διασχίσει μεγάλες αποστάσεις στο ερημικό νησί με τις βραχώδεις ακτές.
Τα πράγματα περιπλέκονται: περίεργες ουσίες δημιουργούν παράξενα όνειρα και αυταπάτες, φίλοι γίνονται εχθροί, σημαντικά πρόσωπα λείπουν και άλλοι εμφανίζονται, γιατροί και νοσοκόμοι φέρονται παράξενα, κρυφά σημειώματα οδηγούν σε αδιέξοδο, παλιά πάθη φέρνουν τον πρωταγωνιστή μας σε οριακή κατάσταση. Το νησί Σάτερ αποκτά όλο και πιο σκοτεινή και απειλητική πλευρά για τους πρωταγωνιστές.
Που κρύβεται η αλήθεια;
Πιθανόν να μην υπάρχει μια αλήθεια. Το βιβλίο αποτελεί στοίχημα για κάθε αναγνώστη. Το τέλος θα είναι διαφορετικό για τον καθένα και αυτό που θα πιστέψει θα είναι ό,τι πιο αλλόκοτο για να το μοιραστεί με κάποιον άλλο. Η αλήθεια, χάρη στην ευρηματικότητα του συγγραφέα δεν είναι εφικτά προσβάσιμη. Το βιβλίο αποτελεί εμπειρία ανάγνωσης για κάθε τύπο αναγνώστη, για κάθε στιγμή της ημέρας και για κάθε προσωπικότητα.
Το βιβλίο «Το νησί των καταραμένων» έχει όλα τα συστατικά για να σας συνεπάρει: ζωντανές εικόνες, όμορφα παράξενα τοπία, μυστήριο, εκκεντρικούς ήρωες, μυστήριες προσωπικότητες, σασπένς, ροή, υπέροχη γραφή, ανατροπές, αναπάντεχο τέλος.
