Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου: Τα καλύτερα παιδικά βιβλία

Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου. Η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού βιβλίου θεσπίστηκε το 1966 με αφορμή τα γενέθλια του μεγαλύτερου παραμυθά όλων των εποχών, του Δανού Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ο σκοπός της είναι να εμπνεύσει στα παιδιά την αγάπη για το διάβασμα. Να τα παροτρύνει να διαβάσουν ή να ακούσουν ιστορίες. Επίσης να γνωρίσουν σπουδαίες προσωπικότητες, να εμπνευστούν και να ονειρευτούν, να αφήσουν τη φαντασία τους ελεύθερη.

Ποια μαμά δεν έχει διαβάσει παραμύθια και παιδικά βιβλία στα παιδιά της; Ακόμα και οι ενήλικες αναπολούν τα παραμύθια που τους διάβαζαν όταν ήταν μικροί. Όλοι λατρεύουμε τα βιβλία. Παρακάτω, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου σας προτείνω τα καλύτερα βιβλία που, είτε βασίζονται σε διαχρονικά έργα είτε είναι πρωτότυπες ιστορίες και πιστεύω ότι θα αφήσουν το αποτύπωμά τους στην παιδική φαντασία.

Η Βασίλισσα του Χιονιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν

Η Βασίλισσα του Χιονιού είναι ένα από τα σημαντικότερα και μεγαλύτερα σε έκταση παραμύθια του μεγάλου παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ο Κάι και η Γκέρντα είναι δύο αγαπημένοι φίλοι που νιώθουν πολύ ευτυχισμένοι μαζί, μέχρι που η Βασίλισσα του Χιονιού, με την παγωμένη καρδιά, βρίσκει έναν μαγικό τρόπο να τους χωρίσει.

Οι νιφάδες μεγάλωναν όλο και πιο πολύ ώσπου έγιναν μεγάλες σαν κάτασπρες πουλάδες. Ξαφνικά σαν ν’ άνοιξε ένας διάδρομος μέσα στο χιόνι. Το έλκηθρο σταμάτησε κι ο άνθρωπος που το οδηγούσε σηκώθηκε. Το γούνινο παλτό του και το σκουφί του ήταν από χιόνι! Ήταν μια ψηλή λεπτή κυρία, λευκή, τόσο λευκή, που σε τύφλωνε. Ήταν η Βασίλισσα του Χιονιού! “Κάναμε πολύ δρόμο” είπε. “Θα πρέπει να κρυώνεις. Έλα να τυλιχτείς με το παλτό μου. Είναι από γούνα αρκούδας”. Ο Κάι και η Γκέρντα, οι δυο φίλοι που χωρίζουν με αφορμή ένα σπασμένο καθρέφτη. Έτσι ξεκινάει ένα ταξίδι γεμάτο περιπέτειες και εκπλήξεις. Θα καταφέρουν οι δυο φίλοι να βρεθούν πάλι μαζί; Θα νικήσει η αγάπη τους τα εμπόδια;

Advertisements

Το καπλάνι της βιτρίνας της Άλκη Ζέη

ΕΥ-ΠΟ; ΛΥ-ΠΟ; είναι η συνθηματική ερώτηση που ανταλλάσσουν μεταξύ τους η Μέλια και η Μυρτώ λίγο πριν κοιμηθούν. Δυο μικρές αδερφές που ζουν σ’ ένα νησί του Αιγαίου το 1936 ακούνε τον παππού τους να τους μιλάει ώρες ατέλειωτες για τους “αρχαίους” του, ανυπομονούν να ανταμώσουν με τους φίλους και τις φίλες τους από τα τσαρδάκια σαν έρχεται το καλοκαίρι, μα πάνω απ’ όλα τρελαίνονται με τις μαγικές ιστορίες του καπλανιού που τους διηγείται ο ξάδερφός τους ο Νίκος, φοιτητής από την Αθήνα.

Το καπλάνι -όπως το λένε στο νησί-, ένας βαλσαμωμένος τίγρης, που βρίσκεται κλειδωμένο μέσα στη βιτρίνα της μεγάλης σάλας του σπιτιού, πότε κοιτάει με το γαλάζιο και πότε με το μαύρο του μάτι, ανάλογα με τη διάθεσή του. Τι συμβαίνει μια ζεστή μέρα του Αυγούστου που αναστατώνει τη ζωή των κοριτσιών και των δικών τους; Ποιος θέλει να βλάψει το καπλάνι;

Τα ψηλά βουνά του Ζαχαρία Παπαντωνίου

Mια παρέα παιδιών που τελείωσαν το σχολείο αποφασίζουν να περάσουν μόνα τους τις καλοκαιρινές διακοπές στα ψηλά βουνά της Ευρυτανίας. Εκεί θα μάθουν να ζουν και να λειτουργούν σαν ομάδα. Αντιμετωπίζουν τις καθημερινές ανάγκες και δυσκολίες, σέβονται ο ένας τον άλλο και λύνουν μαζί τα προβλήματά τους. Μαθαίνουν τη ζωή του βουνού και τις συνήθειες των άγριων ζώων, τις λαϊκές παραδόσεις και τους μύθους και γίνονται δάσκαλοι για τον Λάμπρο, το μικρό τσοπανόπουλο που διψάει για μάθηση. Το κλασικό αυτό βιβλίο του Ζαχαρία Παπαντωνίου, με τις ολοζώντανες περιγραφές και το λεπτό χιούμορ, αποτελεί ένα από τα καλύτερα έργα της ελληνικής λογοτεχνίας.

Παραμύθια του Άντερσεν του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν

Το βιβλίο αυτό είναι μια συλλογή από τα καλύτερα παραμύθια που έγραψε ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ρομαντικά και ρεαλιστικά, γεμάτα με χιούμορ αλλά και μελαγχολία, γοήτευσαν και συγκίνησαν εκατομμύρια παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο. Τα αμέτρητα έργα του, που τον καθιέρωσαν σαν έναν από τους σημαντικότερους λογοτέχνες όλων των εποχών, είχαν τεράστια απήχηση στις καρδιές των ανθρώπων και μεταφράστηκαν σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου. Η εξαιρετικά γόνιμη φαντασία του έδωσε στους αναγνώστες των βιβλίων του θαυμάσιες περιγραφές της υγρής και παγωμένης βόρειας Ευρώπης.

Ένα μικρό αλλά αντιπροσωπευτικό δείγμα του σπουδαίου συγγραφικού ταλέντου του απεικονίζεται με γλαφυρότητα στη συλλογή των παραμυθιών αυτού του βιβλίου. Οι ήρωές του είναι συνήθως φτωχοί και αδικημένοι, έχουν όμως αγνά ψυχικά χαρίσματα, ευγένεια αισθημάτων και συγκινητική απλότητα.

Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα του Μενέλαου Λουντέμη

Το βιβλίο εξιστορεί την περιπέτεια του Μέλιου Καδρά -ενός φτωχού και ορφανού αγοριού: Στο χωριό του Μέλιου το αφεντικό του δεν τον αφήνει να μορφωθεί, διότι υποστηρίζει πως θα του αποσπά την προσοχή από τη δουλειά. Ένας καλός δάσκαλος του χωριού θα καταλάβει τη δίψα του παιδιού για μάθηση και θα του δώσει, αρχικά, κάποια βιβλία. Ο Μέλιος μοιάζει να συγκλονίζεται από τα βιβλία, όσες φορές κι αν τα διαβάσει. Η όρεξή του για μάθηση, τελικά, θα τον προδώσει στο αφεντικό, που μόλις μαθαίνει ότι ο Μέλιος ασχολείται με τα βιβλία θυμώνει πολύ και του απαγορεύει να ξανασυναντήσει τον δάσκαλο. Οι δρόμοι του παιδιού και του δάσκαλου χωρίζουν, ο Μέλιος πηγαίνει στην πόλη ολομόναχος, για να πάει σχολείο.

Πήχτωνε το βράδυ. Λιγόστεψε κι ο αχός απ’ τα κυπαρίσσια. Ανάψανε οι λαμπάδες τ’ ουρανού. Όλα ήταν γάλα… γάλα… λουλάκι… και σπίθες. Το ποτάμι μουρμούριζε μες στον ύπνο του κρυφά παραμιλητά. Το παιδί κείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε… ολόκληρο το βράδυ. Έγραψε το πιο πικρό, το πιο μεγάλο του παραμύθι… Την αυγή ξεκίνησε. Ήταν… παρηγορημένο. Είχε καταφέρει όλη τη νύχτα να μετρήσει τ’ άστρα… Να τα μετρήσει όλα… σιγά σιγά… ένα ένα… Όλα… Και τα βρήκε σωστά.