Ας γνωρίσουμε τη συγγραφέα
Η Ντίνα Παπαϊωάννου ζει στη Θεσσαλονίκη. Είναι γνωστή κυρίως από τον χώρο της μουσικής, με σημαντική δισκογραφία και συνεργασίες με καταξιωμένους καλλιτέχνες. Είναι μια γνήσια λαϊκή φωνή, αλλά και αξιόλογη συγγραφέας. Από νεαρή ηλικία είχε επεκταθεί στον τομέα της τέχνης, εκδίδοντας δύο ποιητικές συλλογές το «Γλυφό νερό» και τα «Φτερά της νιότης». Το «Παράθυρο με θέα», κυκλοφόρησε το 2017, και σαφώς αποτελεί ένα ακόμα εξαιρετικό έργο που αξίζει να διαβάσουμε.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Το «Παράθυρο με θέα», αποτελείται από τρία κύρια μέρη. Το «Παντός καιρού», «Οριακά» και το τελευταίο κομμάτι, τα «Αταξίδευτα», τα οποία είναι αποσπάσματα από το βιβλίο «Και τη νύχτα έρχονται οι άγγελοι». Είναι ένα βιβλίο σχετικά σύντομο, όμως, σημασία δεν έχει η έκτασή του, αλλά το «πλούσιο» και αξιομνημόνευτο περιεχόμενο που μας δίνει «τροφή» για σκέψη.
Από την παρουσίαση του οπισθόφυλλου:
Τούτο το παράθυρο, άυπνο, χάσκει απροσδιόριστα μέσα στη νύχτα. Στοχεύει το βάθος του κόσμου… Τρελά φεγγάρια σκαλώνουν πάνω του. Δαίμονες κι άγγελοι να κοιτούν. Να κοιτώ μαζί τους. Να ονειρεύομαι.
Να γλιστρούν κι οι αμαρτίες στις κλειδωμένες του νύχτες, στις κλειστές του κάμαρες, εκεί όπου τα όνειρα κοιμούνται ανήσυχα.
Εκεί όπου οι ληγμένοι έρωτες αναζητούν μια πίσω πόρτα να κρυφτούνε. Να το σκάσουν.
– Να φταίει άραγε εκείνη η μακρόχρονη σιωπή του, που άθελά σου διατάραξες και δεν υπολόγισες το σεισμό της;
Κρεμασμένη πάνω του η βαριά κουρτίνα, τρέμει σε κάθε της ανέμισμα. Σε κάθε σκόρπισμά της. Σαν λαχτάρα.
Την τραβώ στο πλάι, μα εκείνο το αποχρωματισμένο τοπίο στο βάθος, δε λέει να φύγει από μπροστά του.
Ένα ανέμισμα έγινες τελικά. Ένα αποχρωματισμένο τοπίο.
Κι εγώ που πίστευα πως θα είσαι ο μεγάλος απών…
Παντός καιρού
Το πρώτο μέρος του βιβλίου ονομάζεται «Παντός καιρού» και αποτελείται από 9 κεφάλαια. Ιδιαίτερη αναφορά, αξίζει να γίνει στο 8ο κεφάλαιο, την «Ιέρεια της Λήθης». Ο τρόπος με τον οποίο περιγράφονται τα γεγονότα, είναι πολύ ιδιαίτερος, αφού η συγγραφέας με τις μεταφορές που χρησιμοποιεί, καταφέρνει να μας μαγέψει.
Απόσπασμα από την «Ιέρεια της Λήθης» :
Ξεθωριασμένες μνήμες, ιστορίες μεγάλες και μικρές
Advertising
– στο πάλαι ποτέ – της αθωότητας, συνοδεύουν αργόσυρτα βήματα στο πάρκο της Εκάβης.
Μεθυστικές αναδύονται κι οι γεύσεις από τ’ αυτοσχέδια χωνάκια, τότε που ο φόβος δεν κρυβόταν ανάμεσα στις φυλλωσιές.
Το «Παράθυρο με θέα», δεν είναι ένα συνηθισμένο βιβλίο. Ο τρόπος γραφής και παρουσίασής του, είναι αναμφισβήτητα ξεχωριστός και ιδιαίτερος. Είναι ένα βιβλίο, το οποίο αξίζει όλοι να διαβάσουμε.
