«Θησαυρός της Δαμασκού» της Δανάης Ιμπραχήμ κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή. Είναι ένα βιβλίο που ανήκει στην κατηγορία του ιστορικού φανταστικού μυθιστορήματος. Σωστά; Όχι… Είναι πολλά περισσότερα.
Δε διαβάζω βιβλία Ελλήνων συγγραφέων. Δε διαβάζω καν βιβλία μεταφρασμένα στα ελληνικά. Σπούδασα στο Ιστορικό Αρχαιολογικό Θεσσαλονίκης, και κάναμε πολλά μαθήματα ιστορίας. Αλλά μισούσα τη Βυζαντινή Ιστορία. Μέχρι τώρα. Γιατί την αγάπησα μέσα από τον Θησαυρό της Δαμασκού. Γιατί η Δανάη Ιμπραχήμ, αν και μικρή σε ηλικία κατάφερε να με κάνει να αγαπήσω τη Βυζαντινή Ιστορία. Αυτό κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ σημαντικό για έναν συγγραφέα.
Εντάξει δεν είναι υπερβολή όταν λέω ότι είναι ένα από τα αγαπημένα βιβλία που διάβασα μέσα στο 2022. Έβλεπα να κυκλοφορεί το βιβλίο και όλοι να μπλέκουν το εγκώμιο του. Και είπα να του δώσω μια ευκαιρία. Θεέ μου, πόσο τυχερή στάθηκα.
Οι Χαρακτήρες
Οι βασικοί χαρακτήρες είναι τρεις. Η Ααζίν, ο Αστέριος και ο Σπανός. Είναι ένα δυναμικό τρίο, το οποίο μπλέκει σε μπελάδες μέχρι να ολοκληρώσει τον σκοπό του. Οι χαρακτήρες ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια σου.
Ααζίν
Η Ααζίν σαν χαρακτήρας είναι πράος. Η πίστη της, έχει ριζώσει μέσα της. Πιστεύει στην αγάπη του Αλλάχ και προς αυτήν και τους ομόθρησκους της αλλά και στους αλλόθρησκους.
Αστέριος
Ο Αστέριος είναι ο δύσκολος χαρακτήρας για μένα. πόσο μάλλον για τη συγγραφέα. Έχει τρομερό μίσος μέσα του για τους Μουσουλμάνους και όσο διαβάζεις και μαθαίνεις την ιστορία του, τον καταλαβαίνεις. Καταλαβαίνεις το μίσος μέχρι που το δικαιολογείς. Όμως γι’ αυτό ακριβώς η Ααζίν είναι τόσο σημαντική για τον Αστέριο. Του δίνει να καταλάβει πως οι πράξεις των λίγων δεν καθορίζουν ολόκληρο τον λαό. Παντού υπάρχουν καλοί και κακοί. Σε όλους τους πολιτισμούς, σε όλες τις θρησκείες.
Σπανός
Τι να πω για τον Σπανό; Είναι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας. Ο Σπανός είναι ο καλύτερος φίλος που θέλεις να έχεις. Αυτός που ξέρεις ότι θα σε καταλάβει, θα σε στηρίξει, θα σε αγαπήσει. Θα δώσει τη ζωή του για σένα.
Παρότι τρεις είναι οι βασικοί χαρακτήρες, υπάρχουν και οι side χαρακτήρες. Οι δευτεραγωνιστές θα λέγαμε. Θα ήθελα να τους αναφέρω ονομαστικά, όμως αν δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο δεν θα καταλάβετε για τι πράγμα μιλάω. Όλοι οι υπόλοιποι χαρακτήρες είναι αξιαγάπητοι και έχει βάλει ο καθένας το δικό του λιθαράκι για να βοηθήσει την Ααζίν στο δύσκολο ταξίδι της.
Το Θρησκευτικό στοιχείο
«-Ο Πατέρας σου πιστεύει σε λάθος Θεό.
Advertising
-Το λες συνέχεια αυτό για τον Αλλάχ. Γιατί είναι λάθος;
-Γιατί δεν είναι Θεός.
-Και αν είναι; Και αν πιστεύουμε στον ίδιο Θεό αλλά δεν τον αποκαλούμε με το ίδιο όνομα;”
Λόγω της Βυζαντινής Ιστορίας το θρησκευτικό κομμάτι είναι έντονο στον Θησαυρό της Δαμασκού. Η Ααζίν παρότι Μουσουλμάνα σεβόταν τον Χριστιανισμό. Γι’ αυτό την αγάπησα τόσο πολύ σαν χαρακτήρα. Υπήρχε φυσικά ο φανατικός θρησκευτικός χαρακτήρας, ειδικά στον Αστέριο, όμως τα μηνύματα που περνούσαν ήταν τα βαθιά συναισθήματα της αγάπης προς οποιαδήποτε θρησκεία.
Το ιστορικό στοιχείο
Όπως προ είπα, η Βυζαντινή ιστορία δεν μου άρεσε παλαιότερα, οπότε διάβαζα καταναγκαστικά τα μαθήματα αυτά. Όμως στον Θησαυρό της Δαμασκού, μαθαίνεις την ιστορία αναγκαστικά, διότι είναι αναπόσπαστο κομμάτι της πλοκής. Αλλά χωρίς αυτήν δεν μπορείς να κατανοήσεις πλήρως το βιβλίο. Και επειδή γνωρίζω πως η ειδικότητα της Δανάης είναι η βυζαντινή περίοδος σίγουρα ξέρει περισσότερα από εμένα. Στον Θησαυρό της Δαμασκού, συναντάμε τον Μωαβία και τον Κωνσταντίνο. Κάπου διάβασα ότι στο δεύτερο βιβλίο της τριλογίας, θα συναντήσουμε τη Θεοδώρα, κάτι που ανυπομονώ πολύ.
Το φανταστικό στοιχείο
Παρότι ο Θησαυρός της Δαμασκού είναι ιστορικό μυθιστόρημα εντάσσεται στην κατηγορία του φανταστικού. Οι ήρωες μας, περνάνε πολλές δυσκολίες μέχρι να βρουν τον πολυπόθητο θησαυρό. Στον δρόμο τους συναντάνε δαίμονες και τζίνι, που ανήκουν καθαρά στην «φανταστική» Δαμασκό.
Επίλογος
Είναι ένα βιβλίο που λάτρεψα από την πρώτη στιγμή. Γέλασα, έκλαψα πολύ, γνώρισα πολιτισμούς και έμαθα ιστορία. Περιμένω πως και πως το τρίτο που δεν έχει βγει ακόμη. Φυσικά θα διαβάσω και τη συνέχεια, με το δεύτερο βιβλίο «Ο Θησαυρός της Δαμασκού – Το όνειρο της Ερήμου».
Βιογραφικό Σημείωμα της Συγγραφέως
Η Δανάη Ιμπραχήμ γεννήθηκε το 1997 στην Αθήνα, όπου και κατοικεί. Είναι τέκνο ελληνικής και αραβικής καταγωγής και απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. Καταπιάστηκε με τη συγγραφή σε νεαρή ηλικία, αποζητώντας μία απόδραση από την καθημερινότητα. Τα δυο μέρη της τριλογίας της Ο Θησαυρός της Δαμασκού: Το παιχνίδι των θεών & Το όνειρο της ερήμου κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Πηγή. Το καλοκαίρι του 2019 ξεκίνησε να αρθρογραφεί στο διαδικτυακό περιοδικό φαντασίας willowisps.gr.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
«Βρισκόμαστε στο έτος 674 μ.Χ. Τα πλοία του χαλίφη Μωαβία Α΄ έχουν περικυκλώσει την Κωνσταντινούπολη και απειλούν να την πολιορκήσουν. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Δ΄ χρειάζεται χρήματα για να εξασφαλίσει την επιτυχημένη άμυνα της πόλης, γι’ αυτό και δίνει μια σημαντική αποστολή στον έμπιστό του, στρατιώτη Αστέριο. Εκείνος κι ο εκ γενετής μουγκός του ξάδερφος, ταξιδεύουν στην αραβοκρατούμενη, πλέον, Δαμασκό, για να επιστρέψουν στον αυτοκράτορά τους έναν θησαυρό. Σύμμαχός τους στη δύσκολη αυτή αποστολή γίνεται η κόρη του χαλίφη, Ααζίν, μια νεαρή κοπέλα με υψηλές γνώσεις και ικανότητες. Η αποστολή τους θα γίνει ακόμα πιο δύσκολη μόλις μπουν στον δρόμο τους φαντάσματα του παρελθόντος. Οι ανίδεοι Ρωμαίοι θα μάθουν με αιματηρό τρόπο την πραγματική ιστορία της δυναστείας των Ομεϋαδών και θα κληθούν να προστατέψουν τη σουλτάνα Ααζίν από θανάσιμους εχθρούς.
Όλοι τους, μουσουλμάνοι και χριστιανοί, θα χρειαστεί να διασχίσουν δύσβατα μονοπάτια για να επιβιώσουν από κάθε δοκιμασία που μπαίνει στο διάβα τους. Σύντροφοί τους αξίες κι ιδανικά, αλλά και μια θεϊκή βοήθεια. Στο τέλος θα καταφέρει ο καθένας τους να βρει τον δικό του θησαυρό.»
Προμηθευτείτε το βιβλίο εδώ.
