Ο περίφημος δημιουργός του “Πρόγευμα στο Τίφανις”, Τρούμαν Καπότε συνήθιζε να προκαλεί τόσο με την ρομαντική του πένα, όσο και με τον εκκεντρικό τρόπο ζωής του. Χωμένος στις πιο προσωπικές στιγμές της Χρυσής Εποχής της Αμερικής και καλός ακροατής των προβληματισμών της υψηλής κοινωνίας των Τεχνών και της πολιτικής, ο Καπότε υπήρξε καλός φίλος της Λι Μπουβιέ, αλλά και της Χάρπερ Λι, με τη οποία μάλιστα ήταν και φίλοι από παιδιά. Έτσι, το 1980, θέλοντας να περάσει στην αιωνιότητα για ακόμη μια φορά τις δικές του στιγμές “αθανασίας” , εξέδωσε το “Συζητήσεις και πορτρέτα”, ένα σύντομο ανάγνωσμα με τεράστια λογοτεχνική αξία -Πως θα μπορούσε άλλωστε διαφορετικά ο Καπότε; -. Στην Ελλάδα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Οξύ.
Πρόκειται για τρεις διαλόγους, με τρία διαφορετικά και κοινωνικά άνισα πρόσωπα, που ωστόσο είχαν τη δική τους συμβολή στην τότε κοινωνία. Τρεις άνθρωποι που προφανώς κάτι είχαν να δώσουν στην εξέλιξη του διάσημου συγγραφέα και επηρέασαν ο καθένας με τον δικό του τρόπο την ψυχοσύνθεση του.
Ήταν Απρίλιος του 1955 όταν ο Τρούμαν Καπότε κανόνισε να παρεβρεθεί με τη Μέριλυν Μονρόε στην κηδεία μιας παλιάς και διάσημης ηθοποιού, που είχε υπό την προστασία της τη γνωστή ξανθιά για την εποχή σεξοβόμβα. Μια μεγάλη βόλτα στη Νέα Υόρκη και τελικά δύο μπουκάλια ποιοτικής σαμπάνιας ήταν μάλλον αρκετά για να ψυχογραφήσει στις σημειώσεις του το πολυπόθητο, για πολλούς αρσενικούς αστέρες, σύμβολο του σεξ. Κι όμως λίγες και μόνο σελίδες αρκούν ώστε να καταλάβει ο αναγνώστης, ότι η Μέριλυν για τον Καπότε ήταν κάτι άλλο από ότι ο Τύπος την ήθελε. Οι μικρές εκρήξεις αυθορμητισμού και μια δημόσια εμφάνιση δίχως ίχνος μακιγιάζ στο λαμπερό της πρόσωπο, φανερώνουν όλη την παιδικότητα που πιθανότατα κατέκλυζε την καθημερινότητά της, πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας.
Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, ο Καπότε βρέθηκε να ψυχογραφεί στις φυλακές του Σαν Κουέντιν, τον Μπομπ Μποσολέιγ, το άνθρωπο χάρη στον οποίο δολοφονήθηκε η Σάρον Τέιτ με το αγέννητο μωρό της καθώς και τέσσερις ακόμη άνθρωποι. Με το επίκεντρο της συζήτησης γύρω από τη θανατική ποινή στην οποία είχε καταδικαστεί ο Μποσολέιγ, ο Τρούμαν Καπότε προσπαθεί με κάθε τρόπο, καταφέρνοντας τελικά να βγάλει στην επιφάνεια τις ανθρώπινες σκέψεις ενός κατά τα άλλα “τέρατος”.
Ο τελευταίος διάλογος, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας αυτή τη φορά, λαμβάνει χώρα μεταξύ του Καπότε και μιας έγχρωμης, θρησκόληπτης αλλά παρ’ όλα αυτά εθισμένης στη μαριχουάνα, καθαρίστριας. Συνοδός της για μόνο μερικές ώρες, βιώνει μία από τις πιο έντονες εμπειρίες της ζωής του, γυρνώντας από διαμέρισμα σε διαμέρισμα, καπνίζοντας και φιλοσοφώντας γύρω από τα προβλήματα της καθημερινότητας.
Τρεις εντελώς διαφορετικοί διάλογοι, περνώντας ο καθένας τα δικά του μηνύματα για τη ζωή, για τον τρόπο σκέψης και της ανθρώπινης ύπαρξης. Τρεις συζητήσεις, με τρία διαφορετικά πορτρέτα που χάραξαν τη δική τους γραμμή στη ταραχώδη ζωή του μεγάλου συγγραφέα. Ο Τρούμαν Καπότε πέθανε το 1984,, έπειτα από χρόνια προβλήματα εθισμού και καταχρήσεων.
