«Αυτή η γυναίκα ήταν ικανή να την τρελάνει! Σίγουρα είχε μιλήσει με κάποιες από αυτές με τα πολλά εγγόνια, υπήρχε και η αδερφή της και…ζήλεψε. Γιατί είχε παντρευτεί έναν άντρα που είχε μητέρα; Χάθηκαν οι ορφανοί άντρες σε αυτό τον κόσμο;» – “Ήταν ένας καφές στη χόβολη”
Ένα εγχειρίδιο γάμου ή μήπως μια περιγραφή κακής συγκυρίας; Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Η γνωστή Ελληνίδα συγγραφέας Λένα Μαντά στο πρώτο της βιβλίο μπαίνει στο μυαλό μιας γυναίκας, της οποίας η καθημερινότητα την έχει εξοντώσει ψυχολογικά και χωρίς να το συνειδητοποιήσει έφτασε στα όρια της. Ωστόσο, μερικές φορές οι άνθρωποι ξεπερνούν τα όρια τους και ζουν καταστάσεις που ποτέ πιο πριν δεν είχαν φανταστεί. Το ίδιο συμβαίνει και με την πρωταγωνίστρια, η οποία καλείται να πάρει μια απόφαση και να επιλέξει μεταξύ μιας νέας αρχής που της προσφέρει ο καινούριος έρωτας και της συζυγικής ζωής κοντά στο παιδί της. Είναι πράγματι ένα αίνιγμα, στην απάντηση του οποίου η ηρωίδα φτάνει σχεδόν μοιραία και ύστερα από αρκετές «περιπέτειες».
Από το οπισθόφυλλο:
Πότε έπαψε να είναι ευτυχισμένη; Δε θυμόταν πια.
Πότε άρχισε να είναι δυστυχισμένη; Μα ήταν;
Ήταν τριάντα πέντε χρόνων. Ήταν παντρεμένη. Ήταν μητέρα. Ήταν όμορφη. Ήταν ευκατάστατη. Αλάνθαστα συστατικά ευτυχίας και επιτυχίας. Εκείνος ήταν σαράντα χρόνων. Ευπαρουσίαστος. Καλός οικογενειάρχης. Πιστός σύζυγος. Δεν ξεχνούσε ποτέ επέτειο ή γενέθλια. Ίσως χάρη στην καλά ενημερωμένη ατζέντα του και την καλά οργανωμένη γραμματέα του. Οργάνωση και τάξη. Τα κλειδιά της ζωής τους.
Άραγε η έλλειψη γέλιου και η ρουτίνα σ’ έναν γάμο είναι αιτίες διαζυγίου; Και τι θα γίνει όταν το γέλιο έρθει στη ζωή εκείνης… από το παράθυρο; (Του διπλανού σπιτιού συγκεκριμένα…) Τι θα γίνει όταν θα χρειαστεί να διαλέξει ανάμεσα στη ζωή που ξέρει μόνο το σήμερα, την ανεμελιά, που δε θέλει να ξέρει το αύριο, και τη ζωή που έχει προγραμματίσει μέχρι και τις διακοπές του επόμενου χρόνου; Κι ακόμη, ανάμεσα σ’ έναν τρελό έρωτα, γεμάτο προκλήσεις, σε αντίθεση μ’ έναν παλιό που δεν έχει τίποτα ενδιαφέρον να προτείνει;
Τα ονόματά τους; Δεν έχουν σημασία… Γι’ αυτό δεν αναφέρονται πουθενά στο βιβλίο, θα μπορούσε να είναι ο καθένας. Ας δώσει λοιπόν ο αναγνώστης όποιο όνομα θέλει στους ήρωες αυτής της ιστορίας κι ας ζήσει για λίγο τη ζωή τους. Ίσως παρέα μ’ ένα φλιτζάνι καφέ στη χόβολη… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
