Για άλλη μια φορά οι εκδηλώσεις μνήμης για τον θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου στις 06 Δεκεμβρίου του 2008, στιγματίστηκαν από επεισόδια σε όλη την Ελλάδα, θυμίζοντάς μας τις ταραχές εκείνου του έτους. Σε πολλές περιοχές είδαμε τους αντιεξουσιαστές να επιδίδονται σε καταστροφές αυτοκινήτων, πεζοδρομίων, προσόψεις πολυκατοικιών και πλατειών για να έχουν αφθονία πολεμοφοδίων. Να επιτίθενται στις αστυνομικές δυνάμεις με πέτρες, με μολότοφ και ότι άλλο βρουν μπροστά τους.
Περίπου στις 6 το απόγευμα της Τρίτης ξεκίνησε στην Αθήνα η πορεία από τα Προπύλαια με την συμμετοχή να είναι μεγάλη. Η παρουσία της αστυνομίας σε όλη την περιοχή του κέντρου ήταν ισχυρή, υπό των φόβο επεισοδίων, που δυστυχώς, δεν αποφεύχθηκαν. Με την ολοκλήρωση της πορείας, περίπου στις 7, άρχισαν τα επεισόδια στα Εξάρχεια, όπου ομάδες νεαρών έστησαν οδοφράγματα στους δρόμους γύρω από την πλατεία των Εξαρχείων.
Λίγο αργότερα, ξεκίνησε ο προβλεπόμενος για όλους μας πετροπόλεμος με τα ΜΑΤ. Σε μία προσπάθεια τους να διαλύσουν τις ομάδες των νεαρών, οι αστυνομικές δυνάμεις έκαναν χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου λάμψης. Δυστυχώς όμως, η απόπειρα αυτή για ακόμα φορά ήταν άκαρπη και τα επεισόδια συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση. Η περιοχή των Εξαρχείων την επόμενη μέρα θύμιζε βομβαρδισμένο τοπίο, καθώς οι αντιεξουσιαστές έβαλαν φωτιά σε κάδους και σε δύο αυτοκίνητα, χρησιμοποιώντας τα σαν οδοφράγματα για να πετούν ανενόχλητοι βόμβες μολότοφ στους αστυνομικούς.
Μάλιστα δεν δίστασαν να πετάξουν και βεγγαλικά προς τους δημοσιογράφους που βρίσκονταν στο σημείο για να καλύψουν τα επεισόδια. Οι συγκρούσεις των αντιεξουσιαστών με τα ΜΑΤ συνεχίστηκαν στην οδό Τοσίτσα, με βροχή από μολότοφ. Τα επεισόδια όπως ήταν φυσικό πήραν ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με τους αντιεξουσιαστές να έχουν ανέβει σε ταράτσες πολυκατοικιών και να πετούν πέτρες στις αστυνομικές δυνάμεις.
Επεισόδια παρατηρήθηκαν και σε άλλες περιοχές της Ελλάδος, όπως στο Βόλο, στα Χανιά, στο Ηράκλειο, στη Θεσσαλονίκη, καθώς και αλλού. Δυστυχώς όμως, με τα επεισόδια αυτά βλέπουμε πως η πολιτεία είναι αμέτοχη, εθελοτυφλεί και εμφανίζεται ανίκανη να υπερασπιστεί τους πολίτες. Δεν είναι φυσιολογικό κάθε χρόνο τέτοια εποχή να γίνονται επεισόδια και βανδαλισμοί για να τιμήσουν την μνήμη ενός συγκεκριμένου ατόμου, ενώ για τους ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους στις 5 Μαΐου του 2010 στην Τράπεζα της Manfin ούτε λόγος και αναφορά από κανέναν. Πρέπει η πολιτεία να θυμηθεί το ρόλο της και να υπερασπιστεί επιτέλους τα δικαιώματα των πολιτών της και οι πολιτικοί μας εκπρόσωποι καλό θα είναι να αφήσουν στην άκρη τις εντάσεις και τους εντυπωσιασμούς στη Βουλή, εν όψει της ψήφισης του ετήσιου προϋπολογισμού.
