Πώς να Μεγαλώσεις Ένα Χαρούμενο και Επιτυχημένο Παιδί; 70 Χρόνια Έρευνας
Η Φτώχεια ως Προγνωστικός Παράγοντας
Στην ηλικία των 3 ετών, τα παιδιά τα οποία μεγάλωσαν σε φτωχές οικογένειες ήταν σχεδόν έναν χρόνο πίσω στα εκπαιδευτικά τεστ σε σχέση με τα παιδιά τα οποία μεγάλωναν σε πλούσιες οικογένειες.
Ο Ρόλος των Γονέων ως Προβλεπτικός Παράγοντας
Ωστόσο, η έρευνα έδειξε ότι δεν καταλήγουν όλα τα παιδιά τα οποία μεγάλωσαν σε φτωχές οικογένειες να έχουν δυσκολίες αργότερα στη ζωή τους. Πράγματι, η έρευνα έδειξε ότι οι γονείς τους οποίους έχει ένα παιδί είναι σημαντικός παράγοντας. Παιδιά με γονείς με ενδιαφέροντα και φιλοδοξίες για το μέλλον τους, ήταν πιο πιθανό να ξεπεράσουν τα εμπόδια νωρίς στη ζωή τους. Επομένως, η έρευνα έδειξε ότι οι γονείς και το τι πραγματικά κάνουν, παίζει σημαντικό ρόλο στην πορεία του παιδιού τους, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού.
Γονείς οι οποίοι μιλούσαν στα παιδιά τους και τα άκουγαν, γονείς οι οποίοι ανταποκρινόνταν θερμά στα παιδιά τους, οι οποίοι τους δίδασκαν τα γράμματα και τους αριθμούς, οι οποίοι έπαιρναν τα παιδιά τους μαζί σε ταξίδια και επισκέψεις, οι οποίοι διάβαζαν στο παιδί τους κάθε μέρα, είχαν παιδιά τα οποία τα πήγαιναν καλύτερα στο σχολείο.
Γονείς οι οποίοι διάβαζαν στα παιδιά τους κάθε μέρα στην ηλικία των 5 ετών και οι οποίοι έδειχναν ενδιαφέρον για την εκπαίδευση του παιδιού τους στην ηλικία των 10 ετών, ήταν καθοριστικής σημασίας παράγοντας για τη μελλοντική εκπαιδευτική επιτυχία του παιδιού.
Advertising
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τις ώρες που πήγαιναν τα παιδιά για ύπνο και βρήκαν ότι τα παιδιά τα οποία πήγαιναν για ύπνο διαφορετικές ώρες μέσα στην εβδομάδα (δεν είχαν σταθερή ρουτίνα ύπνου), ήταν πιο πιθανό να έχουν συμπεριφορικά προβλήματα. Επιπλέον, τα παιδιά τα οποία άλλαξαν τη ρουτίνα του ύπνου τους, πηγαίνοντας για ύπνο μια συγκεκριμένη ώρα, έδειξαν βελτίωση στα συμπεριφορικά τους προβλήματα.
Ένα ακόμη ενδιαφέρον εύρημα της μελέτης ήταν ότι παιδιά τα οποία διάβαζαν για την ευχαρίστησή τους (δηλαδή, διάλεγαν ένα περιοδικό, ένα βιβλίο με εικόνες ή μια ιστορία) στην ηλικία των 5 και 10 ετών, ήταν πιο πιθανό να τα πάνε καλύτερα, κατά μέσο όρο, στα διαγωνίσματα ανάγνωσης, ορθογραφίας και μαθηματικών του σχολείου, αργότερα στη ζωή τους. Αυτή η συγκεκριμένη μελέτη προσπάθησε να λάβει υπόψη όλους τους άλλους παράγοντες οι οποίοι θα μπορούσαν να έχουν επίδραση στην επίδοση των παιδιών, όπως, επί παραδείγματι, η νοημοσύνη των παιδιών ή το κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο της οικογένειάς τους.
Έτσι, οι ερευνητές συνέκριναν την επίδοση παιδιών με παρόμοιο δείκτη νοημοσύνης και του ίδιου κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου, και βρήκαν ότι ήταν πράγματι το ότι τα παιδιά διάβαζαν για την ευχαρίστησή τους ο παράγοντας ο οποίος βοήθησε τα παιδιά να τα πάνε καλύτερα στο σχολείο και να έχουν καλύτερες σχολικές επιδόσεις αργότερα στη ζωή τους.
Συμπερασματικά
Μπορεί κανείς να υποθέσει ότι εάν οι γονείς είναι καλοί (βλ. καλή γονική μέριμνα), εάν ένα παιδί μεγαλώνει σε μία φτωχή οικογένεια, δεν έχει σημασία; Η Helen Pearson απαντά όχι, παρουσιάζοντας ερευνητικά ευρήματα που δείχνουν ότι ακόμη κι αν οι γονείς κάνουν όλα όσα πρέπει για το παιδί τους, αυτό μπορεί να μειώσει το εκπαιδευτικό κενό μεταξύ των πλούσιων και φτωχών παιδιών κατά ~50%.
Αυτό σημαίνει ότι η φτώχεια είναι πραγματικά σημαντικός παράγοντας της επιτυχίας και της ευζωίας της επόμενης γενιάς.
Η αντιμετώπιση της φτώχειας της παιδικής ηλικίας είναι μείζονος σημασίας.
Η Helen Pearson ολοκληρώνει την ομιλία της, λέγοντας ότι παρόλο που η έρευνα έδειξε ότι κάποιοι παράγοντες έχουν θετική επίδραση, οι επιδράσεις αφορούν τον μέσο όρο και μπορεί να διαφέρουν εάν εξεταστούν τα παιδιά μεμονωμένα ως εκ του ότι κάτι που μπορεί να είναι οφέλιμο για ένα παιδί, μπορεί να μην είναι οφέλιμο για ένα άλλο παιδί. Ο ρόλος των γονιδίων είναι επίσης σχετικός, σε αυτό το πλαίσιο, καθώς επίσης οι αλληλεπιδράσεις του παιδιού με τους γονείς τους και τους άλλους ανθρώπους στο περιβάλλον του.
Η ομιλήτρια αναφέρει, στο κλείσιμο της ομιλίας της, ότι διαβάζοντας και γράφοντας για αυτή την έρευνα, συνειδητοποίησε τον λίγο χρόνο που περνούσε κάποιες μέρες με τους γιους της. Έτσι, αποφάσισε να αφιερώνει κάθε μέρα 15 λεπτά για να μιλάει με τα παιδιά της και να τα ακούει, ρωτώντας τα πώς πέρασαν την ημέρα τους στο σχολείο και δείχνοντάς τους ότι ενδιαφέρεται πραγματικά για το πώς τα πήγαν στο σχολείο. Φυσικά, πάντα είναι βέβαιη ότι υπάρχει ένα βιβλίο για να διαβάσουν, τους λέει ότι είναι φιλόδοξη για το μέλλον τους και ότι μπορούν να είναι χαρούμενοι και να κάνουν σπουδαία πράγματα.
Αν θέλουμε χαρούμενα παιδιά, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ακούμε την επιστήμη, και φυσικά, να ακούμε τα ίδια τα παιδιά.
Helen Pearson
Ο σύνδεσμος για το βίντεο της ομιλίας του TED Talk
Helen Pearson: Lessons from the longest study on human development | TED Talk