Ο Λόρδος Βύρων, γνωστός στην Ελλάδα ως Λόρδος Μπάιρον, γεννήθηκε στο Λονδίνο, στις 22 Ιανουαρίου του 1788. Πατέρας του ήταν ο Τζον Μπάιρον, πλοίαρχος του αγγλικού Βασιλικού Ναυτικού και μητέρα του η Κάθριν Γκόρντον, μια αριστοκρατικής καταγωγής γυναίκα. Οι γονείς του θα χωρίσουν πριν εκείνος γεννηθεί και ο πατέρας του θα διαφύγει στην Γαλλία λόγω των χρεών του. Η μητέρα του θα τον ακολουθήσει αλλά θα επιστρέψει στην Αγγλία, γεννώντας τον τελικά εκεί. Έτσι, ο Βύρων θα ζήσει τα πρώτα του χρόνια φτωχικά μαζί με την μητέρα του, στο Αμπερντίν της Σκωτίας.
Τα πρώτα του βήματα
«Η ανάμνηση της ευτυχίας δεν είναι πια ευτυχία.
Η ανάμνηση της θλίψης είναι ακόμα θλίψη».
Κατά την διαμονή του στο Σάουθγουελ του Νότιγχαμσαϊρ στην κεντρική Αγγλία, θα δημιουργήσει πολλές φιλίες και θα ξεκινήσει να γράφει θεατρικά έργα για την ψυχαγωγία των ανθρώπων της περιοχής. Οι φίλοι του τον πείθουν να ασχοληθεί και με την ποίηση, γράφοντας τα πρώτα του ποιήματα στην ηλικία των 17. Το ερωτικό περιεχόμενο των ποιημάτων θα δημιουργήσει αντιζηλίες στα μέλη της μικρή τοπικής κοινότητας και έτσι θα καταστραφούν πριν προλάβουν να δημοσιευτούν. Ο Βύρων αγαπούσε ιδιαίτερα την μελέτη, ήταν συνεπής, διάβαζε έναν μεγάλο αριθμό βιβλίων κάθε χρόνο, ταξίδευε συχνά, έμαθε λατινικά και ελληνικά και στα 21 του έγινε βουλευτής. Εναντιώθηκε με πολλούς λόρδους της εποχής, καθώς τον απασχολούσαν οι προβληματισμοί και τα θέματα της εργατικής τάξης.
Ο Λόρδος Βύρων θα συνεχίσει να γράφει ποιήματα, μέχρι που «Tο προσκύνημα του Τσάιλντ Χάρολν», εκδίδεται το 1812 και γίνεται τρομερά δημοφιλές. Ο ίδιος πλέον είναι μια διασημότητα της εποχής και εξαιρετικά περιζήτητος. Ωστόσο, ήταν ιδιαίτερα σπάταλος με τα χρήματα του και η κακή του διαχείριση θα τον οδηγήσει σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία, όπου είχε την ευκαιρία να αποφύγει τους πιστωτές, αλλά και τις πρώην ερωμένες του.
Η περιοδεία του Λόρδου Βύρωνα στην Ελλάδα
Το 1809, ο Λόρδος Βύρων ταξιδεύει για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στα πλαίσια της ευρωπαϊκής του περιοδείας, που είχε επίκεντρο κυρίως τις χώρες της Μεσογείου. Επισκέπτεται την Πάτρα, την Πρέβεζα, τη Νικόπολη, την Άρτα, τα Γιάννενα και το Τεπελένι, όπου θα τον φιλοξενήσει ο Αλή Πασάς. Αργότερα, γυρίζει ξανά στην Πάτρα, στο Αίγιο, στους Δελφούς, στη Λιβαδειά, στην Αθήνα και καταλήγει στην Αρχαία Τροία και στην Κωνσταντινούπολη, όπου θα μείνει για δύο μήνες. Σε όλη την διάρκεια της περιοδείας του, ο Βύρων, με το οξυδερκές ποιητικό πνεύμα που τον διακατείχε, θα συγκινηθεί με τα αρχαία τοπία και τις ομορφιές της ελληνικής φύσης και θα γράψει υπέροχα ποιήματα, εμπνευσμένα από τις εικόνες γύρω του.
Στο Σούνιο θα εμπνευστεί τα «Νησιά της Ελλάδας», ένα ποίημα με περιγραφές και εντυπώσεις του από την Αρχαία Τροία, ενώ το ποίημα «Η κατάρα της Αθηνάς» φανερώνει την μεγάλη αγανάκτηση και ενόχληση του ποιητή για την αφαίρεση των γλυπτών του Παρθενώνα από τον Έλγιν. Ο «Δον Ζουάν» θεωρήθηκε το ποιητικό του αριστούργημα και με όλα τα έργα του, η φήμη του εκτοξεύθηκε, όχι μόνο στην Αγγλία αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η δράση του στον ελλαδικό χώρο
«Αποφάσισα να πάω στην Ελλάδα. Είναι το μοναδικό μέρος, όπου δοκίμασα πραγματική ευχαρίστηση. Αν είμαι ποιητής, το χρωστώ στον αέρα της Ελλάδας».
Με το ξέσπασμα της ελληνικής επανάστασης, ο Βύρων δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον στον επαναστατικό αγώνα και το 1823 γίνεται μέλος του «Φιλελληνικού Κομιτάτου» στο Λονδίνο. Το Φιλελληνικό Κομιτάτο, ήταν ένας σύλλογος αποτελούμενος από Άγγλους φιλέλληνες, με σκοπό να ενισχύσουν την δράση των Ελλήνων επαναστατών. Στις 3 Αυγούστου 1824, καταφθάνει στο Αργοστόλι και αντικρίζει από κοντά τον μεγάλο διχασμό των Ελλήνων, αδημονώντας να επιλυθούν όλα τα ζητήματα. Παράλληλα, ως εκπρόσωπος του Κομιτάτου, μοιράζει τα εφόδια που κατέφθασαν από το Λονδίνο στους επαναστάτες και στέλνει το χρηματικό ποσό των 4.000, από την προσωπική του περιουσία, στον Μαυροκορδάτο, για την συντήρηση του στόλου.
Τον Ιανουάριο του ίδιου χρόνου, φθάνει στο Μεσολόγγι, όπου οι αγωνιστές των υποδέχονται με τιμές και ενθουσιασμό. Ο ίδιος θέτει ξανά μέρος της περιουσίας του για να οργανωθεί ο στρατός και να οχυρωθεί το Μεσολόγγι. Στις 25 Ιανουαρίου, ορίζεται από την κυβέρνηση ως αρχιστράτηγος αλλά οι προσπάθειες του να συντονίσει τον στρατό και να προστατέψει την περιοχή από διχόνοιες, επιβαρύνουν πολύ την υγεία του.
Η τελευταία πνοή του Λόρδου Βύρωνα και η συμβολή του στον απελευθερωτικό αγώνα
«Ποτέ δεν αποτυχαίνουν αυτοί που πεθαίνουν για έναν μεγάλο σκοπό».
Στις 9 Απριλίου του 1824, ο ποιητής αρρωσταίνει βαριά με ισχυρό πυρετό. Ακόμα και στις δύσκολες στιγμές της ασθένειάς του, προσπαθεί να ενθαρρύνει τους Έλληνες, παρακινώντας τους να μείνουν ενωμένοι και να συνεχίσουν τους αγώνες τους. Την τελευταία του πνοή αφήνει στις 19 Απριλίου του 1824, στο Μεσολόγγι, σε ηλικία 36 ετών. Ο θάνατος του στοίχισε σε όλους τους αγωνιζόμενους Έλληνες, που πενθούσαν, μαζί με τις οικογένειες τους, για μέρες ολόκληρες. Ο Λόρδος Βύρων ανακηρύχθηκε εθνικός ήρωας και το όνομα του συνδέθηκε με τον Αγώνα και τον πατριωτισμό.
Η σωρός του μεταφέρθηκε στο Λονδίνο και ο Διονύσιος Σολωμός θα συνθέσει την «Ωδή εις τον θάνατο του Λόρδου Μπάιρον» προς τιμήν του. Μετά την απελευθέρωση, ένα άγαλμα του Βύρωνα υψώθηκε στο Ζάππειο, στη γωνία που βλέπει προς την Ακρόπολη, και το όνομα του δόθηκε στον συνοικισμό προσφύγων, που σήμερα αποτελεί τον Δήμο Βύρωνα.
Ο Λόρδος Βύρωνας αρνήθηκε πολλές φορές να φύγει από την Ελλάδα. Ο μεγάλος ποιητής άφησε το στίγμα του στην ιστορία της Επανάστασης, ως σύμβολο του ένθερμου φιλελληνισμού, δίνοντας την ζωή του για τον συντονισμό και την ενίσχυση του ελληνικού Αγώνα.
Ακολουθεί βίντεο με ενδιαφέροντα στοιχεία για την ζωή του:
Πηγές:
Λόρδος Βύρων, ανακτήθηκε από www.sansimera.gr, τελευταία πρόσβαση 20/3/21.
Λόρδος Βύρων, ανακτήθηκε από www.el.wikipedia.org, τελευταία πρόσβαση 20/3/21.
Λόρδος Βύρωνας: Ο ρομαντικός μαχητής της Ελληνικής Επανάστασης, ανακτήθηκε από www.in.gr, τελευταία πρόσβαση 20/3/21.
Λόρδος Βύρων, ανακτήθηκε από www.gnomikologikon.gr, τελευταία πρόσβαση 20/3/21.
