Ο σχεδιαστής μόδας Hubert de Givenchy γεννήθηκε σε ένα γαλλικό προάστιο στις 21 Φεβρουαρίου του 1927 και σήμερα κλείνει τα 90 του χρόνια. Αν και ευγενής στην καταγωγή, δεν μπόρεσε να ξεφύγει από την καλλιτεχνική του φύση και εδώ που τα λέμε…καλύτερα. Οι δημιουργίες του μας χάρισαν, ανάμεσα στα άλλα, ένα από τα πιο διαχρονικά και κομψά fashion icons όλων των εποχών, την Audrey Hepburn. Οι δυο τους, μούσα και δημιουργός, συνδέονταν με μια δυνατή φιλία 40 χρόνων, από τη γνωριμία τους μέχρι το θάνατο της ηθοποιού.
Ποιος είναι όμως ο Hubert de Givenchy και πόσα γνωρίζουμε για τη ζωή και το έργο του;
Ο Hubert de Givenchy
Γεννήθηκε το 1927 στο Beauvais της Γαλλίας, ως Κόμης Hubert James Marcel Taffin de Givenchy, γιος του Μαρκήσιου του Givenchy, Lucien Taffin de Givenchy. Η καταγωγή της οικογένειάς του, από την πλευρά του πατέρα του ήταν ιταλική, με το αρχικό τους επώνυμο μάλιστα να είναι Taffini. Τον τίτλο του μαρκησίου που απέκτησαν το 1713 κληρονόμησε ο μεγάλος αδερφός του Hubert, Jean-Claude, αφήνοντας τον ίδιο ελεύθερο να ακολουθήσει το καλλιτεχνικό του όνειρο. Μετά το θάνατο του πατέρα του, μόλις το 1930, ο Hubert μεγάλωσε με τη μητέρα του, Beatrice και τη γιαγιά του, Marguerite Dieterle Badin. Η ενασχόλησή του με την τέχνη ήταν μάλλον αναπόφευκτη, αν αναλογιστεί κανείς τις ρίζες του από την οικογένεια της μητέρας του. Ο παππούς του, Jules Badin, ήταν καλλιτέχνης, έχοντας, επιπλέον, στην κατοχή του εργοστάσια κατασκευής ταπισερί. Μεταξύ αυτών ήταν και το ιστορικό Gobelins, δημιουργίες του οποίου κοσμούσαν το παλάτι των Βερσαλλιών από την εποχή του Λουδοβίκου του 14ου. Ακόμη και ο προπάππους του, όμως, Jules Dieterle, ήταν σκηνογράφος, δημιουργίες του οποίου υπήρχαν στο παλάτι των Ηλυσίων, ενώ σκηνικά άλλου προπάππου του χρησιμοποιήθηκαν στην Όπερα του Παρισιού.
“A Star Is Born!”
Το 1944, σε ηλικία 17 ετών, ο Hubert de Givenchy μετακομίζει στο Παρίσι για να σπουδάσει στο Ecole des Beaux Arts. Ένα χρόνο αργότερα, δίνει τα πρώτα του σχέδια στον γνωστό σχεδιαστή της εποχής, Jaques Fath. Τα επόμενα δύο χρόνια βρέθηκε στους Οίκους των Piguet και Lelong, όπου σχεδίαζε δίπλα στους – άσημους ακόμα- Dior και Balmain, ενώ από το 1947 έως και το 1951 σχεδιάζει για την πρωτοποριακή Elsa Schiaparelli.
Bettina Graziani, Bettina BlouseΟ Givenchy, ένας από τους τρεις μόνο μαθητές του couturier Cristobal Balenciaga, ιδρύει τον δικό του Οίκο το 1952 στο Plaine Monceau στο Παρίσι. Εκεί λανσάρει την πρώτη του κολεξιόν με τίτλο “Bettina Graziani” και σε ηλικία μόλις 25 ετών, γίνεται ο νεότερος σχεδιαστής της προοδευτικής σκηνής μόδας του Παρισιού. Η Vogue αποθεώνει την κολεξιόν και οι New York Times δημοσιεύουν άρθρο με τίτλο “A star is born“. Την ίδια στιγμή, ο L’ Album du Figaro του κάνει αφιέρωμα λέγοντας πως “σε μια νύχτα ο Hubert de Givenchy έγινε ένα από τα πιο διάσημα παιδιά της μόδας με την πρώτη του συλλογή“.
Το 1953 ξεκινά και η ενασχόλησή του με τον κινηματογράφο, αφού σχεδιάζει τα κοστούμια της Audrey Hepburn για την ταινία “Sabrina”. Αν και πλέον είναι αναγνωρισμένος σχεδιαστής, ο Givenchy δε σταματά να αναζητά την έμπνευση, τόσο στην haute couture, μέσω του δασκάλου του, Cristobal Balenciaga, αλλά και σε πιο avant garde περιβάλλοντα, όπως το κατάστημα Limbo, στο East Village του Manhattan. Το 1954 λάνσαρε την πρώτη του pret-a-porter κολεξιόν με την ονομασία “Givenchy Universite“, ενώ το 1958 λανσάρει μια δική του σειρά από balloon coats και baby doll φορέματα, τα οποία -αν και αποτελούν έμπνευση του Balenciaga- ο Givenchy είναι αυτός που τα κάνει ευρύτερα γνωστά και απογειώνει τη δημοφιλία τους.
Ο Givenchy όμως δεν σταματά εκεί, αφού το 1969 λανσάρει την πρώτη του σειρά ανδρικών ρούχων. Έτσι, το 1979 το περιοδικό “The Best Magazine” τον χρίζει ως προσωπικότητα της χρονιάς αλλά και ως τον πιο κομψό και καλοντυμένο άνδρα της χρονιάς.
The Givenchy Style
Το γενικότερο στυλ του Οίκου χαρακτηρίζεται από μια νεανική εφευρετικότητα, σε αντίθεση με την επικρατέστερη τάση της περιόδου των 50’s που σημαδεύτηκαν από το New Look του Christian Dior. Στις πρώτες του κολεξιόν χρησιμοποιούσε αρκετά φθηνά υφάσματα, όπως το ακατέργαστο βαμβάκι, κυρίως για λόγους οικονομίας. Τα σχέδιά του, όμως, ήταν αυτά που κέντριζαν το ενδιαφέρον και την περιέργεια του κοινού.
Στις επιρροές του περιλαμβάνονται φυσικά το μεγάλο του είδωλο, Cristobal Balenciaga, αλλά και το στυλ της Jolie Madame που καθιέρωσε ο Pierre Balmain από το 1952 έως το 1957. Ο Givenchy σχεδίασε ρούχα για την κομψή, λεπτοκαμωμένη και όμορφη κυρία του Παρισιού. Στις πρώτες του συλλογές, κύριο λόγο είχαν οι αέρινες φούστες και τα στενά κορσάζ. Η Vogue αποθέωσε την πρώτη ολοκληρωμένη του κολεξιόν, “Les Separables“, στην οποία περιλαμβανόταν και η διάσημη Bettina Blouse, ένα λευκό πουκάμισο με φαρδιά μανίκια. Την ονόμασε έτσι προς τιμήν της πρώτης του μούσας, του μοντέλου από την Ιταλία, Bettina Graziani.
Στις καινοτομίες του περιλαμβάνεται η τεχνική του επονομαζόμενου “shirting”, κατά την οποία χρησιμοποιούσε ένα είδος ακατέργαστου βαμβακιού, παρόμοιου με το χαρτί του πατρόν, για τη δημιουργία των chic & casual σειρών του. Το 1954 παρουσίασε το πρώτο shirt dress, μετεξέλιξη του οποίου αποτέλεσε αργότερα το sack dress, που λανσαρίστηκε το 1957. Η συλλογή Givenchy Universite ήταν η πρώτη luxury ready-to-wear σειρά από σχεδιαστή υψηλής ραπτικής και η παραγωγή της γινόταν στο Παρίσι.
Οι Άγγελοι του Givenchy
Όπως είπαμε και παραπάνω, πρώτη μούσα του Givenchy υπήρξε το μοντέλο Bettina Graziani, που αποτέλεσε έμπνευσή του για ολόκληρη την πρώτη του κολεξιόν. Προς τιμήν της δημιούργησε και τη Bettina Blouse που έμελλε να γίνει το ρούχο/σήμα κατατεθέν του Οίκου και να αποτυπωθεί σε σκίτσο του Gruau.
Ακολούθησαν και άλλα μοντέλα της εποχής, μεταξύ των οποίων η Suzy Parker, η Ivy Nicholson και η Dorian Leigh. Σημαντικό ρόλο στην πορεία του έπαιξαν, φυσικά, και οι διάσημες μούσες του, όπως οι stars του κινηματογράφου Greta Garbo, Elizabeth Taylor, Babe Paley, Grace Kelly, Capucine, η μετέπειτα μούσα του Yves Saint Laurent, Lauren Bacall, και η socialite και δούκισσα του Windsor, Wallis Simpson, για την οποία δημιούργησε την blue Wallis bag. Ακόμα και η γνωστή για το ανδρόγυνο στυλ της, Marlene Dietrich υπέκυψε στη girly γοητεία των δημιουργιών του Givenchy, ενώ πολύ συχνά τον προτιμούσε και η Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ, Jackie Kennedy, για τις εμφανίσεις της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα υπήρξε η επιλογή της για την κηδεία του John F. Kennedy στην οποία φορούσε ένα Givenchy μαύρο σύνολο.
Καμία, όμως, δεν μπόρεσε να συγκριθεί με την Audrey Hepburn.
Hepburn & Givenchy
“There is not a woman alive who does not dream of looking like Audrey Hepburn.”
– Hubert de Givenchy
Advertising
“There is not a woman alive who does not dream of looking like Audrey Hepburn.”
Ο Hubert de Givenchy γνώρισε την Audrey Hepburn το 1953, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας της, “Sabrina”. Εκείνος γνώριζε πως θα συναντούσε τη “miss Hepburn” και πιστεύοντας πως επρόκειτο για την Katharine, ήταν περιχαρής. Όταν στο τραπέζι του cafe όπου είχε οριστεί το ραντεβού πλησίασε η Audrey, ο Givenchy απογοητεύτηκε. Παρ’όλα αυτά, της έδειξε κάποια σχέδια από την επερχόμενη κολεξιόν του, με τα οποία εκείνη ενθουσιάστηκε και διάλεξε ορισμένα για να χρησιμοποιηθούν ως κοστούμια στη Sabrina. Αν και η συνεργασία στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία, όταν ήρθε η στιγμή της βράβευσης, η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου, εκμεταλευόμενη μια τυπική λεπτομέρεια, βράβευσε με Oscar την costume designer Edith Head. Ο λόγος ήταν ότι αν και σχεδιασμένα από τον Givenchy και επιλεγμένα από την Hepburn, τα ρούχα της ταινίας είχαν ραφτεί στο ατελιέ της Edith Head στα studio της Paramount. Έτσι, εκείνη αρνήθηκε να μπει το όνομά της στους τίτλους δίπλα σε αυτό του Givenchy, με αποτέλεσμα η εταιρεία παραγωγής να κρατήσει μόνο το δικό της.
Η Audrey Hepburn όμως είχε μαγευτεί από εκείνη την πρώτη κιόλας συνάντηση και αποφάσισε να φορά της δημιουργίες του Οίκου τόσο εντός όσο και εκτός οθόνης. Οι επαγγελματικές συνεργασίες τους αποτυπώνονται στις ταινίες Sabrina (1954), Love in the Afternoon (1957), Funny Face (1957), Charade (1963), Paris when it sizzles (1963), How to steal a million (1965), Bloodline (1979) και φυσικά στο Breakfast At Tiffany’s (1961), όπου η Hepburn, ως Holly Golightly, φορά ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και διαχρονικά κινηματογραφικά little black dresses.
Όπως αποδείχτηκε από την 40 ετών φιλία τους, και ο Givenchy μαγεύτηκε από τη Hepburn βρίσκοντας στο πρόσωπό της την υπέρτατη μούσα του. Αντλώντας έμπνευση από εκείνη, δημιούργησε το λουλουδάτο άρωμα “L’ Interdit“, αρχικά για αποκλειστική της χρήση. Όταν στη συνέχεια έγινε εμπορικό, το άρωμα αυτό έγινε η αφορμή για την πρώτη συμμετοχή μιας ήδη καταξιωμένης star του κινηματογράφου στην καμπάνια ενός αρώματος – και ίσως η μοναδική φορά που κάτι τέτοιο έγινε χωρίς αμοιβή, αλλά χάριν αποκλειστικά της φιλίας των δύο.
Η πορεία προς την αποχώρηση
Από το 1976 έως το 1983 η αυτοκινητοβιομηχανία Ford κυκλοφόρησε μια σειρά πολυτελών οχημάτων, των Ford Continental Mark, στα οποία ο Givenchy είχε επιμεληθεί την εσωτερική διακόσμηση. Δικής του έμπνευσης είναι, επίσης, και η εσωτερική διακόσμηση της διεθνούς αλυσίδας ξενοδοχείων Hilton.
Το 1982 έγινε η πρώτη αναδρομή στο έργο του υπό τη διοργάνωση του Fashion Institute of Technology της Νέας Υόρκης με οικοδέσποινα την Audrey Hepburn. Aναδρομή διοργάνωσε και ο ίδιος ο σχεδιαστής με μια έκθεση που έλαβε χώρα στο Beverly Wilshire Hotel στο Beverly Hills της California το 1988. Το 1983 χρίστηκε “Chevalier de la Legion d’ Honneur” και το 1985 ο τότε υπουργός πολιτισμού, Jacques Lang, του απένειμε το Oscar για την τέχνη της κομψότητας κατά τη διάρκεια εορτασμών στην Όπερα του Παρισιού.
Το 1989 το τμήμα ένδυσης του Οίκου προσχώρησε στον όμιλο LVMH, ο οποίος αργότερα απέκτησε και τη Givenchy Parfums. Το 1995 ο Hubert de Givenchy αποχώρησε από το τιμόνι του Οίκου του στο οποίο τον διαδέχτηκαν ο John Galliano, o Alexander McQueen, ο Julien Macdonald και ο Riccardo Tisci. Σήμερα ζει στο Chateau du Jonchet, ένα ιστορικό κάστρο που βρίσκεται στην περιοχή Romily-sur-Aigre κοντά στο Παρίσι. Εκεί ασχολείται πλέον με τη συλλογή χάλκινων και μαρμάρινων αγαλμάτων του 17ου και 18ου αιώνα.
Το 2007, σε συνεργασία με το Γαλλικό Ταχυδρομείο, κυκλοφόρησε μια σειρά γραμματοσήμων, σχεδιασμένων από τον ίδιο για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ενώ το 2014 έλαβε χώρα στο Μουσείο Thyssen-Bornemisza της Μαδρίτης, ακόμα μια έκθεση αναδρομικού χαρακτήρα στο έργο του, στην οποία περιλαμβάνονταν 95 σχέδιά του.
“The dress must follow the body of a woman,
Advertising
not the body following the shape of the dress.”
–Hubert de Givenchy
Δείτε το βίντεο για τη σχέση που δημιούργησε δύο από τα μεγαλύτερα σύμβολα του στυλ, που αποτελούν μέχρι σήμερα έμπνευση για αμέτρητες γυναίκες παγκοσμίως: η σχέση αγάπης του δημιουργού και της μούσας του… Hepburn και Givenchy.
Πηγές: wikipedia.org | givenchy.com | vogue.com | “Fashion Since 1900”
