Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα γεννήθηκε στις 11 Μαΐου του 1771 στις φυλακές της Κωνσταντινούπολης. Με καταγωγή από την Ύδρα, ήταν κόρη του πλοιάρχου Σταυριανού Πινότση και της Σκεύως Κοκκίνη. Η μεγάλη καπετάνισσα θα παντρευτεί δύο φορές: στα 17 της με τον Σπετσιώτη, Δημήτριο Γιάννουζα και στα 30 με τον επίσης Σπετσιώτη πλοιοκτήτη και πλοίαρχο, Δημήτριο Μπούμπουλη. Ο θάνατος και των δύο συζύγων της θα επέλθει από Αλγερινούς πειρατές. Η περιουσία που θα αφήσουν πίσω τους, θα περάσει στα χέρια της Μπουμπουλίνας η οποία θα την διαθέσει στην αγορά καραβιών για την Ελληνική Επανάσταση.
Η Μπουμπουλίνα κατά την προετοιμασία της Επανάστασης
Η περιουσία της Μπουμπουλίνας ήταν εξαιρετικά μεγάλη. Είχε στην ιδιοκτησία της γη, πλοία και χρήματα τα οποία κατάφερε να αυξήσει με σωστή διαχείριση και διάφορες εμπορικές δραστηριότητες που έκανε εκείνο τον καιρό. Το 1816, μια προσπάθεια των Οθωμανών να κατασχέσουν την περιουσία της με πρόσχημα την συμμετοχή των πλοίων του πατέρα της στον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο με ρωσικές σημαίες, αποτυγχάνει παταγωδώς. Έπειτα από την μεσολάβηση του Ρώσου πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη, Στρογκάνωφ, και της μητέρας του Σουλτάνου, Βαλιντέ, η περιουσία θα μείνει υπό την κυριαρχία της.
Το 1819 γίνεται μέλος της Φιλικής Εταιρείας και είναι η πρώτη γυναίκα που καταφέρνει να εισαχθεί σε αυτή. Με την επιστροφή της στις Σπέτσες, αρχίζει να συγκεντρώνει πολεμοφόδια και τα κρύβει στο σπίτι της, ενώ διατάσσει την ναυπήγηση του πλοίου «Αγαμέμνων», που ολοκληρώνεται το 1820. Με μήκος περίπου 34 μέτρα και εξοπλισμένο με 18 κανόνια, ήταν το μεγαλύτερο πλοίο που έλαβε μέρος στην Ελληνική Επανάσταση.
Το 1819 επιστρέφει στην Κωνσταντινούπολη ενώ την ίδια περίοδο έρχεται σε ρήξη με τους δύο γιούς από τον δεύτερο της γάμο, τον Παντελή και τον Γιάννη, σχετικά με την πατρική περιουσία. Τα δύο αδέρφια αρχικά καταφεύγουν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και έπειτα στους προεστούς των Σπετσών. Όμως η οικογενειακή διαφωνία δεν επιλύεται ποτέ.
Η Μπουμπουλίνα στην Επανάσταση του 1821
Η έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, βρίσκει την Μπουμπουλίνα με το δικό της στράτευμα από Σπετσιώτες που αποκαλούσε χαρακτηριστικά «γενναία μου παλικάρια». Το εκστρατευτικό αυτό σώμα συντηρούσε με δικά της έξοδα, έχοντας αναλάβει παράλληλα τα πλοία και όλα τα πληρώματά τους. Με το πλοίο «Αγαμέμνων» αναλαμβάνει τον αποκλεισμό του Ναυπλίου και μαζί με την περικύκλωση της Τρίπολης, θα ξοδέψει υπέρογκα ποσά.
Την ίδια εποχή, έπειτα από μια έφοδο των τουρκικών στρατευμάτων, χάνει τον γιό της Ιωάννη Γιάννουζα. Παρά το πλήγμα της απώλειας του πρωτότοκου γιου της, η Μπουμπουλίνα συνεχίζει τον αγώνα ενάντια στον τουρκικό ζυγό και λαμβάνει μέρος στον αποκλεισμό της Μονεμβασιάς και την άλωση του Ναυπλίου, μέσα στο οποίο μπήκε καβαλώντας ένα άσπρο άλογο. Μαρτυρίες της εποχής αναφέρουν πως η εντυπωσιακή καπετάνισσα άφηνε άφωνους, με την δυναμική και το θάρρος της, όσους την αντίκριζαν.
Πηγή εικόνας: www.offlinepost.gr.
Η Μπουμπουλίνα σώζει τα χαρέμια του Χουρσίτ Πασά από τα μαχαίρια των πολιορκητών ως μια ένδειξη αλληλεγγύης προς τις χανούμισσες γυναίκες. Ο δημοσιογράφος και ιστορικός Ιωάννης Φιλήμων περιγράφει την Μπουμπουλίνα ως «πεντηκοντούτιδα, ωραίαν, αρειμάνιον ως αμαζόνα, επιβλητικήν καπετάνισσαν, προ της οποίας ο άνανδρος ησχύνετο και ο ανδρείος υπεχώρει». Μέσα στα πρώτα δύο χρόνια της Επανάστασης, η καπετάνισσα είχε ήδη ξοδέψει όλη την περιουσία της.
Τα μετεπαναστατικά χρόνια και ο θάνατός της
Τον Νοέμβριο του 1822, μετά την άλωση του Ναυπλίου, θα μείνει μόνιμα στην πόλη μέχρι και τα μέσα του 1824. Στα τέλη του 1824, ξεσπά ο δεύτερος εμφύλιος πόλεμος με την κυβέρνηση Κουντουριώτη να υπερισχύει από τους Προεστούς και τους Στρατιωτικούς της Πελοποννήσου και να ακολουθούν δολοφονίες και φυλακίσεις. Η Μπουμπουλίνα θα εκδιωχθεί από το Ναύπλιο όταν θα ζητήσει την αποφυλάκιση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, με τον οποίο μάλιστα είχε συγγενέψει και λόγω του γάμου της κόρης της Ελένη με τον γιο του Πάνο. Τελικά ο Πάνος δολοφονείται και της αφαιρείται το κομμάτι γης που της είχε δοθεί για την συμβολή της στον Αγώνα.
Έτσι, η Μπουμπουλίνα θα αποσυρθεί απογοητευμένη στις Σπέτσες μέχρι και το τέλος της ζωής της. Ο γιός της Γιώργος Γιαννούζας θα κλεφτεί με την Ευγενία Κούτση, κουνιάδα του ετεροθαλούς αδελφού της Μπουμπουλίνας, Λάζαρου Ορλόφ. Μαζί με το σόι Κούτση, ο Ορλόφ πηγαίνει εξαγριωμένος στο αρχοντικό της Μπουμπουλίνας προκειμένου να βρει την Ευγενία. Η προσβολή ήταν βαριά και ερχόταν σε αντίθεση στους ηθικούς νόμους της εποχής. Ακολούθησε μια έντονη λογομαχία μέχρι που κάποιος πυροβόλησε στο μέτωπο την γενναία αγωνίστρια που πεθαίνει ακαριαία. Ήταν 22 Μαΐου του 1825.
Ακολουθεί βίντεο με ολιγόλεπτο αφιέρωμα στην σπουδαία καπετάνισσα:
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:
Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, ανακτήθηκε από www.sansimera.gr, τελευταία πρόσβαση 22/5/21
Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα, ανακτήθηκε από www.el.wikipedia.org, τελευταία πρόσβαση 22/5/21
Οι γυναίκες στον αγώνα για τη ελευθερία: Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα και Εμιλία Πλάτερ, ανακτήθηκε από www.gov.pl, τελευταία πρόσβαση 22/5/21
