Οι «Νόμοι της Νυρεμβέργης» τίθενται σε ισχύ στις 7 Απριλίου 1933, ως οι πρώτοι νόμοι κατά των Εβραίων στην Γερμανία. Η νομική τους βάση στηρίζονταν, κατά κύριο λόγο, στον αντισημιτισμό. Οι Εβραίοι έχαναν τα πολιτικά τους δικαιώματα και ταυτόχρονα το κράτος τους απομόνωνε από την υπόλοιπη κοινωνία ως «δυσάρεστους». Ωστόσο, οι αντιφρονούντες Εβραίοι, βρισκόταν ήδη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου, όπου και τους βασάνιζαν. Εκεί πολλοί βρήκαν φρικτό θάνατο, με το πρόσχημα του περιορισμού της «φυλετικής μόλυνσης». Το νομικό πλαίσιο που στήριζε τη συστηματική δίωξη των Εβραίων και τον κοινωνικό αποκλεισμό τους, μόλις είχε ενεργοποιηθεί. Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου πολλές χώρες που είχαν συμμαχήσει με τη Γερμανία, είχαν θεσπίσει και εκείνες παρεμφερείς νόμους με αυτούς της Νυρεμβέργης. Το πρώτο συμπληρωματικό διάταγμα στους Νόμους της Νυρεμβέργης επέκτεινε την απαγόρευση γάμου και σύναψης σεξουαλικών σχέσεων μεταξύ των Εβραίων και των Γερμανών.
«Για να εξασφαλίσει κανείς μια φυσιολογική ζωή στο Τρίτο Ράιχ, έπρεπε πρώτα να αποδείξει ότι δεν ήταν Εβραίος ή ότι δεν άνηκε σε κάποια από τις λιγότερο αξιόλογες ομάδες. Οι απαιτήσεις ήταν ιδιαίτερα αυστηρές για όσους ήθελαν να γίνουν ή να παραμείνουν μέλη του κόμματος ή δημόσιοι υπάλληλοι».
Saul Friendlander, 2013, σελίδα 180
Οι «Νόμοι της Νυρεμβέργης» αρχικά απέκλειαν κάθε Εβραίο από κάθε είδους κοινωνική και πολιτική δραστηριότητα
Στις 7 Απριλίου 1933 απολύονται, με νόμο, όλοι οι Εβραίοι από τη δημόσια διοίκηση. Ο νόμος περί αποκατάστασης της επαγγελματικής δημόσιας διοίκησης, απέκλειε αυτόματα όλους όσους θεωρούνταν αντίπαλοι του ναζιστικού κράτους. Οι υπάλληλοι του κράτους ήταν υποχρεωμένοι να αποδείξουν την «Άρια» καταγωγή τους, προσκομίζοντας έγγραφα για την θρησκεία τόσο των γονέων τους όσο και των παππούδων τους. Μοναδικοί εξαίρεση αποτελούσαν όσοι ήταν βετεράνοι του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου ή είχαν συγγενείς θύματα πολέμου.
Αυτοί οι νόμοι μερικές εβδομάδες μετά είχαν ισχύ σε δικηγόρους και σε γιατρούς. Οι «Νόμοι της Νυρεμβέργης» είναι εκείνοι που θα ορίσουν την σβάστικα ως τη νέα εθνική σημαία και σύμβολο της Γερμανίας. Οι περίφημοι «Νόμοι της Νυρεμβέργης» αποφασίστηκαν επίσημα στις 15 Σεπτεμβρίου 1935 στο 7ο Συνέδριο του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος των Γερμανών Εργατών στη Νυρεμβέργη, εξού και η ονομασία τους. Αυτή η κίνηση αποτελούσε προτροπή του ίδιου του Χίτλερ αφού εκείνος ήταν που είχε συγκαλέσει την ειδική συνεδρίαση του κοινοβουλίου στη Νυρεμβέργη.
Η ιδεολογία πίσω από τους ναζιστικούς νόμους
Οι Εβραίοι αποτελούσαν για τους Ναζί το κοινωνικό μίασμα και έπρεπε να διαχωριστούν από την κοινωνία. Θεσπίστηκε νόμος που τους εξανάγκαζε να φορούν ένα κίτρινο αστέρι στα ρούχα τους. Το αστέρι αυτό είχε γραμμένο μέσα την λέξη Jude, δηλαδή Εβραίος. Έτσι, οι ναζιστικές αρχές γνώριζαν ποιον θα καταδιώξουν. Κανένας Γερμανός πολίτης δεν επιτρεπόταν να κάθεται μαζί τους ή να τρώει μαζί τους. Επιπλέον, τα καταστήματα τους τέθηκαν υπό το καθεστώς εμπορικού αποκλεισμού.
Πολλοί θα ρωτήσουν γιατί οι Εβραίοι δεν αντέδρασαν; Και όμως αντιστάθηκαν! Προσπάθησαν με κάθε δυνατό τρόπο να ανατρέψουν το αιμοδιψές ναζιστικό σύστημα. Συνεργάστηκαν με τους αντάρτες των δασών, εξεγέρθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και ανατίναξαν θαλάμους αερίου στο Άουσβιτς.
Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης
Παρακάτω αναφέρονται επιγραμματικά οι νόμοι που τέθηκαν σε ισχύ:
- Απαγορεύονται γάμοι ανάμεσα σε Εβραίους και μη. Το Γερμανικό αίμα θα έπρεπε πάση θυσία να μείνει «καθαρό».
- Οι σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ Εβραίων και μη απαγορεύονται και τιμωρούνται με φυλάκιση. Στην φυλακή μπαίνει όμως μόνο ο άνδρας, αφού σύμφωνα με την ιδεολογία του Χίτλερ, η γυναίκα εξαρτάται σεξουαλικά από τον άνδρα.
- Εβραίος δεν μπορεί να προσλάβει Γερμανίδα γυναίκα οικιακή βοηθό ή συγγενούς αίματος κάτω των 45 ετών. Ο Εβραίος, σύμφωνα με τον νόμο, υπονοείται πως θα την «βιάσει».
- Απαγορεύεται Εβραίος να σηκώσει την Γερμανική σημαία.
- Η σημαία με την σβάστικα κηρύσσεται ως η νέα εθνική σημαία.
- Μόνο Γερμανοί ή με συγγενές αίμα έχουν το δικαίωμα να κατέχουν τη Γερμανική υπηκοότητα.
- Ο νόμος ορίζει ποιος είναι Εβραίος, ποιος μισός Εβραίος και ποιος κατά το ένα τέταρτο.
Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης προστάτευαν την τιμή του Γερμανικού αίματος
Οι Ναζί μπορεί να είχαν υποστηρίξει μία ολόκληρη θεωρία περί Αρίας φυλής και Εβραίων, επιστημονικά όμως δεν μπορούσε να υποστηριχτεί. Για τον λόγο αυτό, αφού δεν υπήρχε επιστημονική βάση, στράφηκαν προς το γενεαλογικό δέντρο για τον ορισμό της Εβραϊκής φυλής. Όσοι είχαν τρεις ή περισσότερους παππούδες που είχαν γεννηθεί στην Εβραϊκή θρησκευτική κοινότητα, εκείνοι ήταν Εβραίοι βάσει νόμου. Με βάση αυτό τον νόμο, οι Εβραίοι δεν ήταν πολίτες αλλά «υποκείμενα του κράτους». Το ίδιο νομικό πλαίσιο θεωρούσε ως Εβραίους εκείνους που είχαν εγκαταλείψει τον Ιουδαϊσμό και είχαν ασπαστεί τον Χριστιανισμό, καθώς και εκείνους που οι γονείς τους ή οι παππούδες τους είχαν ασπαστεί τον Χριστιανισμό.
18 Οκτωβρίου 1935: Θεσπίζεται ο νόμος για την προστασία της κληρονομικής υγείας του Γερμανικού λαού
Με βάση τον συγκεκριμένο νόμο, οι μελλόνυμφοι θα πρέπει να εξασφαλίζουν υποχρεωτικά πιστοποιητικό καταλληλόλητας για γάμο, από τις δημόσιες υγειονομικές αρχές. Όσοι είχαν κληρονομικές παθήσεις και μολυσματικές ασθένειες αποκλείονταν από αυτό. Όπως και όλοι όσοι δεν είχαν τους όρους και τις προϋποθέσεις των νόμων της Νυρεμβέργης. Ήδη από τις 14 Ιουλίου 1933, οι Ναζί στείρωναν υποχρεωτικά τους ανθρώπους στα πλαίσια του προγράμματος της ευγονικής. Οι γιατροί έπρεπε να καταγράφουν κάθε περίπτωση κληρονομικής ασθένειας, διαφορετικά θα τιμωρούνταν με πρόστιμο. Η καθαρότητα της υποτιθέμενης «Άριας φυλής» έπρεπε να διατηρηθεί. Τα μέλη των SS υπέβαλαν σε ερωτήσεις τους μελλοντικούς συζύγους για να βεβαιωθούν για το ιστορικό κληρονομικής ασθένειας ή παραφροσύνης.
Η διαβόητη ευγονική είχε ενσωματωθεί στους Νόμους της Νυρεμβέργης
Ο ερευνητής Harry H. Laughlin υπερηφανευόταν για το υπόδειγμα του για τον νόμο ευγονικής και των στειρώσεων. Αυτός ο νόμος είχε ενσωματωθεί στους Νόμους της Νυρεμβέργης. Μάλιστα το 1936, του απονεμήθηκε τιμητικός διδακτορικός τίτλος για το έργο του σχετικά με την φυλετική κάθαρση που είχε διαπράξει. Έχει επίσης υποστηριχθεί ότι, πίσω από αυτά τα προγράμματα και τους νόμους ήταν κρυμμένο το ίδρυμα Rockefeller. Το συγκεκριμένο ίδρυμα φαίνεται να παρείχε βοήθεια για τη πραγματοποίηση των προγραμμάτων ευγονικής. Εντύπωση προκαλεί πως εκεί είχε εργαστεί και ο Josef Mengele.
Τα υγειονομικά γραφεία και το κεντρικό διαβατήριο υγείας του 1934 στην ουσία ήταν ο μεγάλος αδερφός του Όργουελ
Τον Ιούλιο 1934, δημιουργούνται και τα κέντρα πληροφόρησης για τη γενετική και φυλετική υγιεινή, τα λεγόμενα «Υγειονομικά Γραφεία». Όποιος ήθελε μπορούσε να καταγγείλει κάποιον, ο οποίος με την σειρά του «αξιολογούνταν» και δικαζόταν σε δικαστήριο Γενετικής Υγείας. Εκεί, θα αποφασιζόταν η στείρωση του. Πληροφορίες για τους «γενετικά αρρώστους» συλλέγονταν επίσης από ιατρεία και από υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας. Στο Αμβούργο οι γιατροί το 1934, ενημέρωναν το κεντρικό αρχείο διαβατηρίου υγείας. Σε αυτό υπήρχαν πληροφορίες σχετικά με την ζωή και την υγεία από όλους τους κρατικούς και μη φορείς, όπως δικαστήρια, ασφαλιστικές εταιρείες, αθλητικά σωματεία, στρατό κτλ.
Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης εμπνεύστηκαν από τον Αδόλφο Χίτλερ και από το πρότυπο της Αρχαίας Σπάρτης
Οι νόμοι ήταν εμπνευσμένοι από τον ίδιο τον Αδόλφο Χίτλερ. Έναυσμα της σκέψης του αποτελούσε η μελέτη ορισμένων φυλλαδίων, τα οποία και είχαν σχέση με την λεγόμενη «φυλετική υγιεινή». Τα πιστεύω του ήταν πως η Γερμανία θα γινόταν και πάλι ισχυρή μέσω της επιβολής της φυλετικής ευγονικής. Οι «φυλετικά καθαροί» θα έπρεπε να αποκτούν πολλά παιδιά, ενώ οι «ακάθαρτοι» θα έπρεπε να εξουδετερωθούν. Δυστυχώς, αυτού του είδους τις θεωρίες δεν τις υποστήριζε μόνο ο Χίτλερ. Το 1920, καθώς και το 1944 οι Ευρωπαίοι επιστήμονες συζητήσουν περί κοινωνικού δαρβινισμού και ρατσισμού. Παλαιότερα, περί το 1876, ο Ernst Haeckel είχε μιλήσει ανοικτά για την επιλεκτική παιδοκτονία της Αρχαίας Σπάρτης, την οποία και υποστήριζε ένθερμα.
Η ευγονική αντιμετώπιση των παραμορφωμένων παιδιών της Αρχαίας Σπάρτης κατά Χίτλερ
«Η Σπάρτη πρέπει να θεωρηθεί ως το πρώτο λαϊκό κράτος. Η έκθεση των άρρωστων, αδύναμων, παραμορφωμένων παιδιών, με λίγα λόγια, ο αφανισμός τους, ήταν πιο αξιοπρεπής και στην πραγματικότητα είναι χίλιες φορές πιο ανθρώπινος από την άθλια παραφροσύνη των ημερών μας, στην οποία διατηρείται και το πιο παθολογικό υποκείμενο, και μάλιστα με οποιαδήποτε κόστος, ωστόσο αφαιρεί τη ζωή εκατό χιλιάδων υγιών παιδιών, ως συνέπεια του ελέγχου των γεννήσεων ή μέσω αμβλώσεων, προκειμένου στη συνέχεια να αναπαράγουν μια φυλή εκφυλισμένων, επιβεβλημένων με ασθένειες».
Απόσπασμα από το δεύτερο αδημοσίευτο βιβλίο του Χίτλερ, στο οποίο υπερεκθιάζει την ευγονική αντιμετώπιση των παραμορφωμένων παιδιών της Σπάρτης.
Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης θα οδηγήσουν 6.000.000 Εβραίους στα στρατόπεδα θανάτου
Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης θα είναι αυτοί που θα οδηγήσουν πάνω από 6.000.000 Εβραίους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και θανάτου. Κάποιοι όμως θα επιβιώσουν. Το Ολοκαύτωμα δεν πρόκειται να ξεχαστεί ποτέ από αυτούς και από την ιστορία της ανθρωπότητας, όπως και τα φρικτά βασανιστήρια των Ναζί. Το ναζιστικό καθεστώς στοχοποίησε τους Εβραίους, Τσιγγάνους, ανθρώπους ιδιαίτερων σεξουαλικών προτιμήσεων και ΑΜΕΑ. Κάποιοι γλύτωσαν. Οι περισσότεροι όμως συνελήφθησαν, στειρώθηκαν, «αποστειρώθηκαν», λιμοκτόνησαν και βασανίστηκαν μέχρι θανάτου.
To Ολοκαύτωμα ήταν ένα από τα πιο μελανά σημεία που στιγμάτισαν την ανθρώπινη ιστορία. Επρόκειτο για γενοκτονία των Εβραίων μέσω «καμένης προσωπικής θυσίας», πειραμάτων και πογκρόμ. Οι Νόμοι της Νυρεμβέργης μπορούσαν να τροποποιηθούν ανά πάσα στιγμή από τους υπουργούς Εσωτερικών και Δικαιοσύνης του Ράιχ, ούτως ώστε, όπως πίστευαν οι Ναζί, να προστατευθεί η τιμή του Γερμανικού αίματος.
Ακολουθεί βίντεο σχετικά με τους νόμους της Νυρεμβέργης στο οποίο ο καθηγητής της Ιστορίας τέχνης John J. Michalczyk αναλύει εκείνη την περίοδο.
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:
Χατζηκώστας Α. (2020). Οι «Νόμοι της Νυρεμβέργης». Ανακτήθηκε από atexnos.gr. Τελευταία πρόσβαση στις 4/4/2021.
NUREMBERG RACE LAWS. Ανακτήθηκε από encyclopedia.ushmm.org. Τελευταία πρόσβαση στις 4/4/2021.
The Nuremberg Laws. Holocaust and Human Behavior. Chapter 6. Ανακτήθηκε από www.facinghistory.org. Τελευταία πρόσβαση στις 4/4/2021.
