Κάνοντας λόγο για τα ναρκωτικά, μιλάμε για μια μάστιγα του σύγχρονου κόσμου. Προκαλώντας εθισμό στους χρήστες τους για όλο και συχνότερη λήψη, τα ναρκωτικά μπορεί να έχουν σαν αποτέλεσμα: νευρικότητα, διέγερση, υπνηλία, ευφορία, και τελικά, απώλεια ελέγχου των πράξεων του ατόμου.
Τα ναρκωτικά δεν κάνουν ηλικιακές και κοινωνικές διακρίσεις. Χρήστες των ουσιών μπορεί να εντοπιστούν από το κοινωνικό σύνολο των εφήβων εώς και των μεσηλίκων.
Η πληγή των ναρκωτικών όμως δεν εμφανίστηκε τον 21ο αιώνα..
Ξεκινώντας από την Αρχαιότητα
Αρχαία Αίγυπτος: Ανατρέχοντας στις πηγές, βλέπουμε τη χρήση των ναρκωτικών ουσιών να ξεκινά στην αρχαία Αίγυπτο. Η χρήση του μπλε λωτού έκανε τους χρήστες του πιο ομιλητικούς και γεμάτους αυτοπεποίθηση. Θα μπορούσε να παρομοιαστεί με το ecstasy, ενώ συνδέεται με ατονία και υπνηλία. Χρήση του ναρκωτικού γινόταν με την παρασκευή ροφήματος, όμοιου με τσάι, ενώ αναφορά στο μπλε λωτό βλέπουμε να κάνει και ο Όμηρος, λέγοντας: «Μα αν του λωτού το μελιστάλαχτο καρπό κανείς γευόταν, πια δε γνοιαζόταν για μηνύματα κι ολότελα το γυρισμό ξεχνούσε».
Αρχαία Ελλάδα: Πιθανή χρήση ναρκωτικών αναφέρεται και στην Αρχαία Ελλάδα, στην περίπτωση του Μαντείου των Δελφών. Όπως βλέπουμε στα γραφόμενα, η Πυθία εισέπνεε αναθυμιάσεις και κατέληγε σε προφητείες, με την τελετουργία αυτή να σταματά το 393 π.Χ. Συγγραφείς υποστηρίζουν πως τα συστατικά που οδηγούσαν την Πυθία στην έκδοση χρησμών ήταν πιθανώς το αιθυλένιο, η βενζίνη και το μεθάνιο.
Γάλα παπαρούνας: Οι Σουμέριοι, οι Ασσύριοι, οι Ινδιάνοι, αλλά και αρκετοί άλλοι λαοί φαίνεται να χρησιμοποιούσαν το όπιο ή αλλιώς, το γάλα της παπαρούνας. Με τη μεγάλη περιεκτικότητά του σε μορφίνη, το ναρκωτικό αυτό χρησιμοποιείτο ως υπνωτικό, αναλγητικό, αλλά και για καλύτερα αποτελέσματα κατά τη σεξουαλική πράξη. Από τους Σουμέριους καλλιεργητές του ονομάστηκε ως το φυτό της χαράς.
Κεντρική και Νότια Αμερική: Τα μαγικά μανιτάρια, όπως είναι ευρέως γνωστά, ξεκινούν να εμφανίζονται σε τοιχογραφίες στην Κεντρική και τη Νότια Αμερική από το 1000 π.Χ. Η χρήση τους φαίνεται να προκαλούσε παραισθήσεις, αλλά και ναυτία, ενώ οι Σαμάνοι τα κατανάλωναν για να οδηγηθούν στα προφητικά τους οράματα.
Κεντρική και Νότια Ασία: Σε περιοχή της Ασίας βρέθηκαν 789γρ. κάνναβης στον τάφο ενός Σαμάνου. Ο τάφος αυτός χρονολογείται το 2700 π.Χ. Η κάνναβη χρησιμοποιείτο από το λαό της Ασίας σαν αναλγητικό, φάρμακο, αλλά και για την αύξηση της όρεξης.
Η είσοδος στον εφιάλτη
Στην εποχή, στην οποία ζούμε, είναι δυστυχώς κάτι παραπάνω από εύκολο να έρθει ο οποιοσδήποτε σε επαφή με τα ναρκωτικά. Οι ηλικίες ποικίλουν, καθώς και οι λόγοι για τους οποίους μπορεί κάποιος έφηβος ή ακόμη και κάποιος μεσήλικας να αρχίσει να κάνει χρήση των απαγορευμένων ουσιών.
Ψυχολογική πίεση από συνομιλίκους, επιθυμία για απόδραση από μια βασανιστική καθημερινότητα, μια ερωτική απογοήτευση ή μια οικονομική καταστροφή, περιβάλλουν δυστυχώς τα ναρκωτικά με ένα ελκυστικό περιτύλιγμα. Δεν είναι λίγοι φυσικά εκείνοι που θέτουν τη χρήση τους σαν απαραίτητο μέσο διασκέδασης, σπαταλώντας εκατομμύρια, κάθε χρόνο, στην αγορά των απαγορευμένων ουσιών.
Ιδίως οι νεότερες ηλικίες, όπου η χρήση των ναρκωτικών συνήθως γίνεται σαν μια δοκιμή, είναι πολύ πιο εύκολο να δεθούν με αυτή τη συνήθεια, η οποία στο πέρασμα του χρόνου ενδέχεται – αντί να μειώνεται – να γιγαντώνεται.
Φυσικά, οι ουσίες που άλλοτε ικανοποιούσαν το εκάστοτε άτομο, μοιάζουν πλέον να μην έχουν κάποιο αντίκτυπο επάνω του, με αποτέλεσμα την είσοδο του στα πιο βαριά ναρκωτικά.
Τα αποτελέσματα φυσικά δεν αφήνουν ανεπηρέαστο το οικογενειακό, το φιλικό και το κοινωνικό περιβάλλον του χρήστη. Δεν είναι σπάνιες οι αγενείς, οξύθυμες συμπεριφορές ή ακόμα και η ανικανότητα διατήρησης μίας διαπροσωπικής σχέσης του ατόμου που κάνει συνεχή χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Ενδείξεις ότι κάποιος δικός μας κινδυνεύει
Είναι σαφώς κάτι παραπάνω από δύσκολο να παραδεχτούμε πως ένας δικός μας άνθρωπος, έχει μπλεχτεί στα δίχτυα των ναρκωτικών. Το να εθελοτυφλούμε όμως, σίγουρα δε θα φέρει αποτελέσματα. Μερικές από τις ενδείξεις ότι κάποιος είναι χρήστης παράνομων ουσιών είναι:
- η ξαφνική αλλαγή της συμπεριφοράς του ατόμου.
- οι μεταβολές που οδηγούν από ευερεθιστότητα χαρακτήρα, σε ευφορία.
- τα κόκκινα μάτια και το θολό βλέμμα.
- η απώλεια ενδιαφέροντος για τα καθιερωμένα χόμπι του.
- η απώλεια ενδιαφέροντος για την προσωπική υγιεινή και εμφάνισή του.
- η απομάκρυνση από τα συγγενικά του πρόσωπα.
Πιο συγκεκριμένα, ενδείξεις ότι κάποιος είναι χρήστης LSD, είναι οι διεσταλμένες κόρες των ματιών, οι παραισθήσεις και η απώλεια συντονισμού.
Οι ενδείξεις χρήσης κοκαΐνης είναι η σύγχυση, η απώλεια όρεξης, η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία και η αϋπνία.
Η χρήση χαπιών έκσταση εντοπίζεται μέσω της αλλοιωμένης αντίληψης του ήχου και του φωτός, της αύξησης των συναισθημάτων και της έντονης εφίδρωσης.
Οι χρήστες της μαριχουάνα παρουσιάζουν απώλεια μνήμης, εμμονή με το φαγητό, αδυναμία να κρατήσουν τα μάτια τους ανοιχτά, ενώ γελούν υπερβολικά και ασυγκράτητα.
Από τη χρήση της ηρωίνης βλέπουμε το άτομο να χαρακτηρίζεται από αφύσικη ευφορία, κατάσταση συμπεριφοράς παρόμοια με τον ύπνο, ενώ οι χρήστες αντιμετωπίζουν τα δύο άκρα: αδυναμία διεκπεραίωσης των υποχρεώσεών τους εώς και αφύσικη ενέργεια.
Τρόποι αντιμετώπισης της μάστιγας
Μιλώντας για τον εφιάλτη των ναρκωτικών, δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός, πως δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι – διαφόρων ηλικιών – οι οποίοι έχουν οδηγηθεί ακόμη και στο θάνατο, μετά από χρόνια χρήση.
Βάσει ερευνών, το 2012, ο καταγεγραμμένος αριθμός ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους από τα ναρκωτικά έφτανε τα 7.688.
Στατιστικά, από το 2015 εώς και το 2017, οι θάνατοι έχουν αυξηθεί, ενώ το 3% των μαθητών αναφέρει πως έχει κάνει χρήση κάνναβης. Το ποσοστό αυτό είναι αρκετό για να μας θορυβήσει, όταν αντιλαμβανόμαστε πως μιλάμε για ανήλικα παιδιά!
Στην περίπτωση, λοιπόν, που κάποιο συγγενικό ή αγαπημένο μας πρόσωπο εισχωρήσει στον κόσμο των ναρκωτικών, θα πρέπει να ακολουθήσουμε τα παρακάτω βήματα:
Αφενός, να μην αντιμετωπίζουμε το χρήστη σαν κακοποιό στοιχείο, αλλά να τον περιβάλλουμε με κατανόηση και αληθινή επιθυμία να παρέχουμε τη βοήθειά μας.
Αφετέρου, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως ο ασθενής, στη συγκεκριμένη περίπτωση χρήζει παρακολούθησης από εξειδικευμένο ιατρικό προσωπικό.
Σημαντική είναι η ενημέρωση πως και στα δημόσια νοσοκομεία υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένα τμήματα, με σκοπό τη χορήγηση βοήθειας στους χρήστες.
Στη συνέχεια, θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα και συνεργασία των νοσοκομείων με τις θεραπευτικές κοινότητες, με στόχο την ένταξη των χρηστών στο κοινωνικό σύνολο, μετά την ολοκλήρωση της αποτοξίνωσής τους. Η παραμονή στις κοινότητες απεξάρτησης, διαρκεί από 6 μήνες, εώς και ένα έτος.
Σαν αποτέλεσμα, έρχεται η απομάκρυνση του ασθενούς από τη θανατηφόρα αυτή εξάρτηση, η επανένταξή του στο κοινωνικό σύνολο, καθώς και η βεβαιότητα πως πλέον θα είναι αρκετά δύσκολο να επιστρέψει στη χρήση των ναρκωτικών ουσιών ή να οδηγηθεί και σε παράνομες ενέργειες για να τα αποκτήσει.
Παγκόσμια Ημέρα
Στις 7 Δεκεμβρίου του 1987 ο ΟΗΕ καθιερώνει την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και της παράνομης διακίνησής τους, στις 26 Ιουνίου κάθε έτους. Η ευαισθητοποίηση της Ελληνικής Αστυνομίας, των κέντρων αποτοξίνωσης και των τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών σταθμών βοηθά και λειτουργεί σαν επιπλέον στήριγμα.
Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε σαν άνθρωποι, είναι να προσφέρουμε την κατανόηση, τη συμπαράσταση και την εθελοντική βοήθειά μας σε συνανθρώπους που κλήθηκαν να ανταπεξέλθουν σε έναν τόσο δύσβατο δρόμο, όπως είναι αυτός των ναρκωτικών.
Παρακάτω μπορείτε να παρακολουθήσετε ένα μίνι αφιέρωμα για την Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών.
Πηγές
http://www.notodrugs.gr/drugfacts/drugs/why-do-people-take-drugs.html
http://www.iatronet.gr/narkwtika-alkool/eidi-narkwtikwn/388/articles.html
