Σε ηλικία 86 ετών έφυγε από τη ζωή ο Ζακ Σιράκ (26 Νοεμβρίου 1932-26 Σεπτεμβρίου 2019), μία από τις σημαντικότερες φιγούρες της πολιτικής σκηνής όχι μόνο της Γαλλίας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μια φυσιογνωμία η οποία πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της μέσα στην πολιτική συγκεντρώνοντας θετικές και αρνητικές κριτικές. Για ποιους λόγους, όμως, ο Ζακ Σιράκ θεωρείται σημαντικός και είναι αγαπητός όχι μόνο στους Γάλλους αλλά και στην παγκόσμια κοινότητα;
Τα νεανικά χρόνια του Ζακ Σιράκ
Ο Ζακ Σιράκ ήταν εγγονός εκπαιδευτικών και γιος τραπεζικού υπαλλήλου. Είναι γνωστό ότι υπήρξε μοναχοπαίδι, καθώς η μεγάλη του αδερφή πέθανε πριν ακόμη γεννηθεί ο ίδιος. Aρχίζει τις σπουδές του στο Παρίσι και το 1951 μπαίνει στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών. Εκείνη την περίοδο για ένα σύντομο χρονικό διάστημα δραστηριοποιείται στην κομμουνιστική κοινότητα. Φοίτησε στην «Εθνική Σχολή Διοίκησης» και ξεκίνησε την καριέρα του ως υπάλληλος στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Ο Ζακ Σιράκ υπηρέτησε στο στρατό το 1956-1957 στην Αλγερία.
Τα πρώτα βήματα στην πολιτική
Το άστρο του Ζακ Σιράκ άρχισε να λάμπει απο νωρίς. Οι θέσεις που κατείχε δεν ήταν ποτέ τυχαίες. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ο Ζακ Σιράκ γίνεται υπεύθυνος στο γραφείο του τότε Πρωθυπουργού της Γαλλίας, Ζωρζ Πομπιντού. Καθόλου άσχημα μπορούμε να πούμε για έναν νεαρό με όνειρα που επιθυμούσε να αλλάξει τον κόσμο.
Ο Ζακ Σιράκ εκλέγεται βουλευτής για πρώτη φορά το 1967 με το κόμμα UDR και την ίδια χρονιά διορίζεται ως γραμματέας του κράτους. Τα χρόνια που θα ακολουθήσουν η ζωή του Ζακ Σιράκ είναι γεμάτη χαρτοφυλάκια. Κάτι βεβαίως, που δεν ήταν καθόλου τυχαίο δεδομένου ότι του άρεσαν οι προκλήσεις και πραγματοποιούσε τους στόχους του. Έτσι, το 1971 διορίζεται Υπουργός Επικοινωνίας της Βουλής. Το 1972 αποκτά τον τίτλο του Υπουργού Γεωργίας και Αγροτικής Ανάπτυξης, ενώ το 1974 αναλαμβάνει το Υπουργείο Εσωτερικών.
Όταν ο Ζακ Σιράκ έγινε Πρωθυπουργός της Γαλλίας
Το 1974 είναι μια σημαντική στιγμή για την πολιτική καριέρα του Ζακ Σιράκ, καθώς εκλέγεται Πρωθυπουργός της Γαλλίας, υποστηρίζοντας για πολλά χρόνια το δεξιό κόμμα του Σαρλ ντε Γκωλ. Δυστυχώς, μετά από δύο χρόνια έρχεται σε ρήξη με τη κυβέρνηση, ενώ στη Γαλλία ξεσπούν ακραίες διαδηλώσεις και παράλληλα πραγματοποιούνται απεργίες σε όλη τη χώρα. Έτσι, ο Σιράκ αναγκάζεται να εγκαταλείψει το αξίωμα. Το 1976 για να σταθεροποιήσει τις πολιτικές θέσεις του κόμματός του το ιδρύει εκ νέου με τον τίτλο RPR (Rassemblement pour la République) και αναλαμβάνει την προεδρία του. Εν τω μεταξύ, θέτει υποψηφιότητα για Πρόεδρος της Δημοκρατίας το 1981, αλλα τελικά δεν τα καταφέρνει. Το 1986, ο Ζακ Σιράκ κερδίζει και πάλι τις εκλογές έναντι του Σοσιαλιστικού κόμματος και εκλέγεται για δεύτερη φορά Πρωθυπουργός της χώρας.
Δήμαρχος Παρισιού αλλά και Πρόεδρος της Δημοκρατίας
Το 1988 και ενώ έχει μόλις 2 χρόνια στην κυβέρνηση, παραιτείται και πάλι για να δηλώσει υποψηφιότητα για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ηττήθηκε, όμως, από το σοσιαλιστή Φρανσουά Μιτεράν. Μετά την αναμενόμενη απογοήτευση και την απώλεια της πρωθυπουργίας ο Ζακ Σιράκ εκλέγεται 3 συνεχόμενες φορές δήμαρχος του Παρισιού. Από το 1977 έως και το 1995 υπηρέτησε το αξίωμα αυτό κερδίζοντας το σεβασμό του απαιτητικού παριζιάνικου λαού.
Ύστερα απο μια μακρά πολιτική παρουσία και αφού είχε κερδίσει την εκτίμηση όλων, ο Ζακ Σιράκ διαδέχεται τον Φρανσουά Μιτεράν και στις 17 Μαΐου 1995 γίνεται Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ένα αξίωμα στο οποίο θα επανεκλεγεί το Μάιο του 2002. Μάλιστα, μία απο τις σημαντικότερες πολιτικές μεταρρυθμίσεις που είχε πραγματοποιήσει ήταν η μείωση της προεδρικής θητείας από 7 σε 5 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της θητείας του, που διήρκησε μέχρι το 2007, πήρε σημαντικές αποφάσεις, ενώ οδήγησε τη Γαλλία στη ζώνη του ευρώ.
«Χαμαιλέων Βοναπάρτης» και «Ανεμοδούρας»
«Χαμαιλέων Βοναπάρτης» και «Ανεμοδούρας» ήταν μερικά απο τα προσωνύμια που του απέδιδαν οι Γάλλοι πολίτες. Αυτό οφείλεται στην τάση του Ζακ Σιράκ να αλλάζει συνεχώς τις πολιτικές του απόψεις. Απο φοιτητής που στρατεύτηκε για λίγο στην αριστέρα σε ακραίος δεξιός υποστηρικτής του Σαρλ ντε Γκωλ. Έπειτα στρεφόμενος προς την κεντροδεξιά για να τηρήσει μια μετριοπάθεια και ίσως για προσωπικό όφελος, όπως τον κατηγόρησε μια μερίδα πολιτών.
Το κλίμα απέναντι στον Ζακ Σιράκ υπήρξε συχνά εχθρικό με αποκορύφωμα την 14η Ιουλίου 2002! Την ημέρα εορτασμών της εθνικής επετείου γλυτώνει από απόπειρα δολοφονίας του που ήταν οργανωμένη απο την ακροδεξιά. Οι επικριτές του δικαιώθηκαν πολύ αργότερα, το Δεκέμβριο του 2011, όταν ο Σιράκ κρίθηκε ένοχος για τις ακόλουθες κατηγορίες: υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος, κατάχρηση εμπιστοσύνης, παράνομη οικειοποίηση συμφερόντων. Οι πράξεις αυτές διαπράχθηκαν, σύμφωνα με τη γαλλική δικαιοσύνη, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως δήμαρχος του Παρισιού την περίοδο 1990 – 95 και ενώ κατείχε τη θέση του ηγέτη του κόμματος RPR.
Το ενδιαφέρον για τον πλανήτη
Ο Ζακ Σιράκ ήταν ο πρώτος ευρωπαίος ηγέτης και πρόεδρος χώρας που προσπάθησε να δείξει απο νωρίς τις καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής για ολόκληρο τον πλανήτη. Υπάρχουν χιλιάδες ομιλίες του τόσο στο πλαίσιο της Ευρωπαικής Ένωσης όσο και σε διεθνείς συναντήσεις με άκρως οικολογικά μηνύματα. Ο Γάλλος Πρόεδρος προσπαθούσε να τραβήξει την προσοχή των άλλων κρατών σε θέματα οικολογικής πολιτικής. Επίσης, κατά τη διάρκεια των θητειών του πήρε αρκετά μέτρα στη Γαλλία, ώστε να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες της χώρας και να δημιουργήσει μια οικολογική συνείδηση. Η φράση του «το σπίτι μας καίγεται και εμείς κοιτάζουμε αλλού» θεωρείται χαρακτηριστική μέχρι σήμερα!
Καθοριστικές πολιτικές αποφάσεις
Χωρίς αμφιβολία ο Ζακ Σιράκ ήταν ένας πολιτικός ηγέτης με σθένος που ποτέ δε φοβόταν να υπερασπιστεί τα πιστεύω του, ακόμη και αν αυτά προκαλούσαν κύμα αντιδράσεων. Στην ιστορία της διεθνούς κοινότητας έχει μείνει το δυνατό «όχι» που είπε στον επικείμενο δεύτερο πόλεμο στο Ιράκ. Έτσι, ήρθε σε ρήξη με Αμερική και Αγγλία αλλά κέρδισε την κοινή γνώμη. Από την άλλη, ο Ζακ Σιράκ έχασε αρκετούς οπαδούς του όταν αναγνώρισε δημόσια την ευθύνη του γαλλικού κράτους στα ναζιστικά εγκλήματα. Έτσι, παραδέχθηκε ότι η γαλλική διοίκηση δεν έπρεπε να βοηθήσει τους γερμανούς εισβολείς αναζητώντας και παραδίδοντας τους όλους τους Γαλλοεβραίους.
Λάτρης των τεχνών
Γέννημα θρέμα παριζιάνος, ο Ζακ Σιράκ ήταν φυσικό να λατρεύει τις τέχνες. Υπήρξε θερμός υποστηρικτής της πρωτόγονης τέχνης, παίζοντας καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του Μουσείου Τεχνών και Πολιτισμών της Αφρικής, της Ασίας, της Ωκεανίας και της Αμερικής το οποίο εγκαινιάστηκε το 2006, ενώ το 2016 μετονομάστηκε προς τιμή του σε «Musée du quai Branly- Jacques Chirac». Παράλληλα, μίλησε για την μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης και εξέφρασε την επιθυμία σεβασμού και αποδοχής της διαφορετικής κουλτούρας.
Το τέλος μια μεγάλης πολιτικής φυσιογνωμίας
Το 2007, ο Ζακ Σιράκ ανακοινώνει την απόφαση του να μη συμμετέχει στις επόμενες εκλογές. Εκφράζει την υποστήριξη του στο πρόσωπο του Νικολά Σαρκοζί, o οποίος θα είναι ο επόμενος Πρωθυπουργός της Γαλλίας. Από το 2008 διεύθυνε το κέντρο που έφερε το όνομα του, ενώ παράλληλα είχε αποτραβηχτεί απο τα φώτα της δημοσιότητας. Η προσωπική του ζωή είχε απασχολήσει τα μέσα κυρίως για την εξωσυζυγική του σχέση, η οποία μάλλον δεν φάνηκε να τον έριξε στα μάτια του λαού του. Ωστόσο, η πρώιμη απώλεια της κόρης του λόγω καρδιολογικών προβλημάτων, όπως ήταν φυσικό, τον βύθισε σε θλίψη.
Ο θάνατός του μετά από χρόνια προβλήματα υγείας αναστάτωσε τους Γάλλους και βύθισε τη χώρα σε εθνικό πένθος. Πάνω από 30 αρχηγοί κρατών, ανάμεσα τους και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, παρευρέθηκαν στην κηδεία του. Το σημάδι του όμως θα μείνει ανεξίτηλο στον κόσμο!
Ακολουθεί ένα σύντομο βίντεο για τη ζωή και το έργο του:
Πηγές που χρησιμοποιήθηκαν σε αυτό το άρθρο:
Jacques Chirac: la biographie Ανακτήθηκε απο https://www.gala.fr/stars_et_gotha/jacques_chirac/ Τελευταία πρόσβαση:21/10/2019
Bitterman J. (2019) Jacques Chirac, former French president, is dead at 86. Ανακτήθηκε από https://edition.cnn.com/2019/09/26/europe/jacques-chirac-former-french-president-died-intl/index.html / Τελευταία πρόσβαση:21/10/2019
Jacques_Chirac.Αναρτήθηκε απο https://en.wikipedia.org/wiki/Jacques_Chirac/ Τελευταία πρόσβαση:21/10/2019
