Αρχαία Κασσώπη Πρεβέζης: Ιστορικός τόπος με αρχαιολογική και πολιτισμική αξία

Αρχαία Κασσώπη

Η Κασσώπη βρίσκεται πολύ κοντά στο Ζάλογγο μία απότομη πλαγιά, στο χωριό Καμαρίνα του νομού Πρεβέζης, όπου το 1803 μετά τη συνθηκολόγηση των Σουλιωτών με τον Αλή Πασά, Σουλιώτισσες χορεύοντας πιασμένες χέρι – χέρι και πετώντας πρώτα τα παιδιά τους στο γκρεμό τα ακολούθησαν τραγουδώντας. Η Κασσώπη, πρωτεύουσα της Κασσωπαίας, κτίστηκε πριν τα μέσα του 4ου αι. π.Χ. (340 π.Χ), σε φυσικά οχυρή θέση, σε ένα οροπέδιο με υψόμετρο 550-650 μ., στις πλαγιές του Ζαλόγγου, με σκοπό να προστατεύσει από την εκμετάλλευση των Ηλείων αποίκων, την εύφορη πεδιάδα που απλωνόταν νοτιότερα. Η μεγάλη ακμή της πόλης σημειώνεται τον 3ο αι. π.Χ., όταν κτίζονται τα μεγάλα δημόσια κτήρια και ανοικοδομούνται πολλά σπίτια. Η πόλη είχε δικό της νομισματοκοπείο.

Αρχαία Κασσώπη

Η ίδρυση της πόλης ήταν το αποτέλεσμα ενός συνοικισμού των διάσπαρτων οικισμών της περιοχής. Κάποια πρώιμα ευρήματα υποδεικνύουν ότι πιθανόν στη θέση της πόλης να προϋπήρχε κάποιος μικρότερος οικισμός. Η Κασσώπη απέκτησε οικονομική δύναμη με το εμπόριο, την κτηνοτροφία και τα προϊόντα της εύφορης πεδιάδας του Αχέροντα. Η πόλη είχε δικό της νομισματοκοπείο. Το νόμισμα της απεικόνιζε τον Δία και αετό σε κεραυνό. Η πόλη διατηρούσε πολιτική αγορά, πρυτανεία, δύο θέατρα, ξενώνα, ναούς λατρείας της Αφροδίτης και του Δία Σωτήρα. Γύρω στο 220 π.Χ., η πόλη εντάχτηκε στην Αιτωλική Συμμαχία. Η ευημερία της διήρκεσε μέχρι το 168 π.Χ. Το 167 π.Χ. καταστράφηκε από τους Ρωμαίους με επικεφαλής τον Αιμίλιο Παύλο και εγκαταλείφτηκε οριστικά με την υποχρεωτική συνοίκηση των κατοίκων της στη Νικόπολη, στο τέλος του 1ου αι. π.Χ.

Ο Καθηγητής Σ. Δάκαρης διεξήγαγε ανασκαφή στην Κασσώπη για λογαριασμό της Αρχαιολογικής Εταιρείας, στο διάστημα 1952-55. Αργότερα οι ανασκαφές συνεχίστηκαν από το 1977-78 έως το 1983, με συνεργασία του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Περιηγητές στην Αρχαία Κασσώπη

Ο Σκύλαξ ο Καρυανδεύς, εξερευνητής του 6ου αιώνα π.Χ. γράφει στο έργο του «Περίπλους»: «Η Κασσωπαία ήτο εθνότης εγκατεστημένη νοτίως της Θεσπρωτίας και παροικούσαν δε ούτοι έως τον Ανακτόριον Κόλπον (εννοεί Αμβρακικό). Παράπλους δε εστί της Κασσωπαίας χώρας ήμισυ ημέρες». Ο γεωγράφος Στράβων θεωρεί τους Κασσωπαίους Θεσπρωτούς Ηπειρώτες και γράφει: «Χάονες μέν ούν και Θεσπρωτοί και μετά τούτων εφεξής Κασσωπαίοι, και ούτοι δ’ εισί την από Κεραυνίων ορέων μέχρι του Αμβρακικού κόλπου παραλίαν νέμονται χώραν ευδήμονα έχοντες». Η Κασσώπη απέκτησε οικονομική δύναμη με το εμπόριο, την κτηνοτροφία και τα γεωργικά προϊόντα της εύφορης πεδιάδας των παραλιών της Πρέβεζας και του Αχέροντα. Ο πρώτος που ταύτισε τα ερείπια με την αρχαία Κασσώπη είναι ο Άγγλος περιηγητής συνταγματάρχης Ουίλιαμ Μάρτιν Ληκ (William Martin Leake), ο οποίος επισκέφθηκε την περιοχή τα έτη 1805 και το 1835 δημοσίευσε το διάγραμμά της. Για την Κασσώπη επίση έχουν γράψει οι περιηγητές Νίκολας Χάμοντ Nickolas Hammond και Φρανσουά Πουκεβίλ (Francois Pouckeville).

Ιστορία της Κασσώπης

Οι απόψεις για τη χρονολογία ίδρυσης της Κασσώπης διίστανται. Μία άποψη φέρει την Κασσώπη να ιδρύεται στον 8ο – 7ο αιώνα π.Χ. από Αρκάδες και Ηλείους εποίκους και άλλη άποψη τον 4ο αιώνα π.Χ. από Κασσωπαίους, κλάδο των Θεσπρωτών. Η άποψη του Υπουργείου Πολιτισμού (Ελλάδα) είναι ότι «η Κασσώπη, πρωτεύουσα της Κασσωπαίας, κτίστηκε πριν τα μέσα του 4ου αι. π.Χ. (340 π.Χ), σε φυσικά οχυρή θέση, σε ένα οροπέδιο με υψόμετρο 550-650 μ., στις πλαγιές του Ζαλόγγου, με σκοπό να προστατεύσει από την εκμετάλλευση των Ηλείων αποίκων, την εύφορη πεδιάδα που απλωνόταν νοτιότερα». Η αλήθεια είναι κάπου ενδιάμεσα. Πιθανώς παλιότερα, αλλά έλαβε τη μεγάλη ανάπτυξη και αίγλη της τον 4ο αιώνα π.Χ.. Ο Στέφανος Βυζάντιος, συγγραφέας της εποχής του 6ου αιώνα μ.Χ., αναφέρει την Κασσώπη στο βιβλίο του «Εθνικά»: «Πόλις εν Μολοσσοίς επώνυμος τη Κασσωπαία Χώρα». Οι περισσότεροι αρχαίοι συγγραφείς αναφέρονται με τον ευρύτερο όρο Κασσωπαία χώρα και όχι τόσο στην πόλη Κασσώπη. Εξαίρεση αποτελεί ο Διόδωρος Σικελιώτης (80-20 π.Χ.) στο βιβλίο του «Ιστορική Βιβλιοθήκη ΙΧ, 88» πού αναφέρει «Κασσώπη, πόλις με το όνομα τούτο εις τον Ηπειρωτικόν χώρον» και ο προαναφερθείς Στέφανος Βυζάντιος. Η Αρχαία Κασσώπη έλαβε μέρος τόσο στην εθελοντική ομοσπονδία πόλεων Ηπειρωτική Συμμαχία που συνέστησε η Μυρτάλη – Ολυμπιάδα, μητέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όσο και αργότερα στο πλέον μακρόβιο Κοινό των Ηπειρωτών.

Γεωγραφία της Αρχαίας Κασσώπης

Το υψόμετρο της Κασσώπης είναι 550-620m και η θέση της είναι στρατηγική, με άριστη θέα και υγιεινό κλίμα. Βόρεια και δυτικά προστατεύεται από τις βουνοκορφές Ανεμόμυλος και Κιτέπι μαζί με τους κάθετους γκρεμούς του όρους Ζάλογγο, αποκαλούμενους στεφάνια. Οι προσβάσιμες πλευρές της ακρόπολης της Κασσώπης προστατεύονται με τείχος. Στην αρχαία Κασσώπη αναφέρονται και μεταγενέστεροι συγγραφείς περιηγητές, όπως ο Γερμανός Conrad Bursian (1830-1883), που μας γράφει «η Κασσώπη είναι κτισμένη σε μια φυσική οχυρή θέση, κάτω από βραχώδη έξαρση». Επίσης την επισκέφθηκαν και γράφουν γι αυτήν ο συνταγματάρχης Ληκ και ο Γάλλος Φρανσουά Πουκεβίλ. Η σημασία της Κασσώπης αρχίζει να αναφαίνεται στον 4ο αιώνα π.Χ., οπότε και φτάνει στο απόγειο της δόξας της παράλληλα με την κοντινή πόλη Αμβρακία (απέχουν 50 Km). Χάρις στη στρατηγική της θέση είχε μικτή οικονομία: κτηνοτροφία στο βουνό, γεωργία στον κάμπο και αλιεία στη θάλασσα.

Διαβάστε επίσης  Εθνικός Δρυμός Βίκου-Αώου: Ο Δρυμός των μεγάλων κορυφών

Αρχαία Κασσώπη

Advertising

Πέραν αυτού η περιοχή είχε πολλά δάση και με την ξυλεία της Κασσώπης κατασκευάζονταν πλοία μέχρι και τον 19ο αιώνα μ.Χ. Ο περιηγητής Κυριάκος από την Ανκόνα γράφει πώς το έτος 1435 που επισκέφθηκε την Κασσώπη «βρήκε ένα μεγάλο δάσος από βελανιδιές και χρυσόξυλο», ένα είδος πουρνάρι από το οποίο με κατεργασία έπαιρναν το πρινοκόκι, ή κρεμεζί, ή κικνίδι, βαφή της υφαντουργίας. Η Κασσώπη, πέραν της κτηνοτροφίας, αλιείας και γεωργίας, στράφηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. προς τη βιοτεχνία και το ναυτιλιακό εμπόριο. Τα καράβια των Κασσωπαίων όργωναν τη Μεσόγειο θάλασσα και διακινούσαν στην Καρχηδόνα, στη Ρώμη, στο Βρινδήσιο (σημερινό Μπρίντιζι), στη Μασσαλία, στο Γιβραλτάρ, στα παράλια της Αδριατικής, στα νησιά του Αιγαίου, στα Μικρασιατικά παράλια, στα παράλια του Εύξεινου Πόντου και στην Αίγυπτο με προϊόντα της Ηπείρου όπως κρασί, λάδι, ελιές, φρούτα, ξηρούς καρπούς και υφάσματα. Τα τελευταία χρόνια γίνονται σημαντικές αρχαιολογικές ανακαλύψεις σχετικά με τις σχέσεις των Ηπειρωτών με τους προγόνους των Ρωμαίων, τους Ετρούσκους, με τους οποίους φαίνεται οι Ηπειρώτες είχαν εμπορικές σχέσεις από τον 8ο και 7ο αιώνα π.Χ.

Ιστορία της Αρχαίας Κασσώπης

Στον Πελοποννησιακό Πόλεμο η Κασσώπη τάχθηκε με την πλευρά των Σπαρτιατών, ενώ οι άλλοι Ηπειρώτες συντάχθηκαν με τους Αθηναίους. Έτσι αργότερα ο βασιλιάς Φίλιππος Β’ της Μακεδονίας, σε συμφωνία με τους φίλους του Ηπειρώτες Μολοσσούς κυρίευσε την Κασσώπη, την Πανδοσία, το Βουχέτιον, τις Βατίες και την Ελάτρεια και τις παραχώρησε ως δώρο στον βασιλέα των Μολοσσών Αλέξανδρο Α’, αδελφό της συζύγου του, Μυρτάλης Ολυμπιάδας. Υπενθυμίζεται ότι ο Αλέξανδρος Α’ παντρεύτηκε την ανεψιά του, Κλεοπάτρα, αδελφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, και την ίδια ημέρα αυτού του γάμου δολοφονήθηκε ο Φίλιππος Β’ από τον Παυσανία.

Αρχαία Κασσώπη

Ο στρατηγός Λυκίσκος κατέλαβε αυτές τις πόλεις και εγκατέστησε Μακεδονικές φρουρές. Από τη στιγμή αυτή όλη η Ήπειρος συντάσσεται με την Μακεδονική πολιτική και σημαντικό εκστρατευτικό σώμα Ηπειρωτών συμμετέχει στους μακροχρόνιους πολέμους του Μεγάλου Αλεξάνδρου της Ασίας. Έχει καταγραφεί το έτος 1980 -1985 το εξής γεγονός: όταν γυρίσθηκαν τα πρώτα ντοκιμαντέρ στην ορεινή περιοχή του Πακιστάν, όπου ζει η φυλή των Καλάς (Kalash), απόγονων Ελλήνων στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ένας ηλικιωμένος άνδρας Καλάς δήλωσε ότι «θυμάται από την προφορική παράδοση ότι οι πρόγονοί του κατάγονταν από μια μακρινή ορεινή περιοχή, άπειρο χώρα (Ήπειρος), που είχε πολλά βουνά και ποτάμια που ένα το έλεγαν Τσίαμι (Θύαμις = Καλαμάς) και το άλλο πήγαινε στον Κάτω Κόσμο (Αχέρων)». Βουδιστικά κείμενα, όπως το «Majjihima Nakaya», αναφέρονται σε «Κράτος Ελλήνων» την εποχή του Βούδα τον 6ο π.Χ. αιώνα στον Καύκασο (Ινδοκούς), εκεί που σήμερα ζουν οι Καλάς. Εξάλλου η πόλη Κανταχάρ λεγόταν Ισκανταχάρ από το Μέγα Αλέξανδρο. Οι σημερινοί Καλάς αποκαλούν τον Μέγα Αλέξανδρο «Σικαντέρ Αζάμ». Προφανώς ο διθάλαμος Μακεδονικός Τάφος ευγενούς μέλους της κοινωνίας που σώζεται σήμερα στην Κασσώπη ανήκει σε αυτή τη χρονική περίοδο της Μακεδονικής κυριαρχίας. Ο Φίλιππος Β’ το έτος 343 π.Χ. διέλυσε την Συμπολιτεία των Ελαϊτών, μέλος της οποίας ήταν η Κασσώπη και η πόλη έγινε μέλος Αμφικτυονίας των πλησίον πόλεων, με κέντρο το ιερό της θεάς Αφροδίτης, το οποίο είναι κτισμένο σε απόσταση 300m ανατολικά της Κασσώπης. Λίγο αργότερα, μετά το θάνατο του βασιλιά των Μολοσσών Αλέξανδρου Α’, δημιουργείται η Ηπειρωτική Συμμαχία (329-325 π.Χ.) και η Κασσώπη συμμετέχει, μάλιστα οι συνεδριάσεις των ηγετών γίνονται εδώ στο μικρό Ωδείον.

Advertising

Αρχαία Κασσώπη

Η μεγάλη ακμή της πόλης σημειώνεται τον 3ο αιώνα π.Χ., οπότε κτίζονται τα μεγάλα δημόσια κτήρια και ανοικοδομούνται πολλά σπίτια. Η πόλη είχε δικό της νομισματοκοπείο. Το νόμισμα της Κασσώπης απεικόνιζε τον Δία και αετό σε κεραυνό. Η πόλη διατηρούσε πολιτική αγορά, πρυτανεία, δύο θέατρα, ξενώνα, ναούς λατρείας της Αφροδίτης και του Σωτήρος Διός. Γύρω στο 220 π.Χ., η Κασσώπη εντάχτηκε στην Αιτωλική Συμπολιτεία και συνέχισε ομαλά την πορεία της μέχρι το έτος 168-167 π.Χ., οπότε καταστράφηκε από τις λεγεώνες του Ρωμαίου ύπατου Αιμίλιου Παύλου. Αργότερα κατοικήθηκε ξανά μέχρι τη Ναυμαχία του Ακτίου το έτος 31 π.Χ., οπότε με διαταγή του Οκταβιανού οι κάτοικοι αναγκάσθηκαν να μετακομίσουν στη νέα πόλη της νίκης, τη Νικόπολη Ηπείρου. Όμως μικρός οικισμός παρέμεινε εν ζωή μέχρι το 100 μ.Χ.

Διαβάστε επίσης  Πλατεία Συντάγματος: Το κέντρο της Αθήνας με την απίστευτη ιστορία

Αρχαία Κασσώπη

Μέσα στο πολυγωνικό τείχος της αρχαίας Κασσώπης πρωτεύουσας της Κασσωπαίας χώρας, πάχους περίπου 3,50 μ., υπήρχαν περίπου 600 διώροφα σπίτια σε οικόπεδα των 230 τετραγωνικών μέτρων. Όλα διέθεταν μεσημβρινό προσανατολισμό και άρτια κατασκευή και λειτουργικότητα, με κοινό αποχετευτικό διάδρομο και εκπληκτικής κατασκευής σκεπασμένο υπόνομο. Η Κασσώπη ήταν κτισμένη κατά το Ιπποδάμειο σύστημα και διέθετε 20 παράλληλους δρόμους (τους ”στενωπούς”, πλάτους 4,20 μ.), που μεταξύ τους απείχαν 30 μ., και διασταυρώνονταν με τους πλατύτερους δρόμους (τις ”πλατείες”, πλάτους 6 μ.), σχηματίζοντας 60 περίπου οικοδομικά τετράγωνα. Η διαμόρφωση της επηρεάστηκε από το παλαιότερο πρότυπο πόλεως στην περιοχή, την Αμβρακία.

Advertising

Στον χώρο δέσποζαν το ωδείο, το θέατρο, το πρυτανείο ή καταγώγειο. Το τελευταίο ήταν ένα οικοδόμημα διαστάσεων 30 x 30 μ., διώροφο στις τρεις πλευρές και μονώροφο στην τέταρτη για να μην κρύβει τον ήλιο. Το θέατρο της Κασσώπης κατασκευάστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. είχε χωρητικότητα περίπου 2.500 ατόμων και ίσως χρησιμοποιήθηκε και ως βουλευτήριο. Ήταν το μικρότερο από τα δύο συνολικά θέατρα που υπήρχαν στην πόλη. Το άλλο, που ήταν και το μεγαλύτερο, λόγω φυσικών φθορών είναι σήμερα κατεστραμμένο. Το ”πρυτανείο – δυτική στοά” βρίσκεται στη δυτική πλευρά της αγοράς. Αποτελείται από μία περίστυλη αυλή με 3 x 4 δωρικούς κίονες. Γύρω από την αυλή, διατάσσονται 6 χώροι. Στα ανατολικά υπήρχε στοά με 13 δωρικούς κίονες. Μπροστά εκτείνεται ορθογώνιος υπαίθριος χώρος (τέμενος) με βάθρα και βωμούς. Το συγκρότημα καταστράφηκε το 167 π.Χ.

Αρχαία Κασσώπη

Η ”βόρεια στοά” της αγοράς κατασκευάστηκε την περίοδο του Ηπειρωτικού Κοινού (234/3-168 π.Χ.). Έχει λίθινη πολυγωνική κρηπίδα και η ανωδομία της ήταν πλίνθινη με ξυλοδεσιές. Η βόρεια πλευρά ενισχύεται με 17 αντιρήδες. Στο εσωτερικό υπήρχε κιονοστοιχία με 13 ιωνικούς κίονες. Στην πρόσοψη της ”βόρειας στοάς” αποκαλύφτηκαν 21 λίθινα βάθρα με επιγραφές του 3ου-2ου αι. π.Χ. Η θέση της αγοράς και του δημόσιου χώρου της Κασσώπης είχε άμεση επαφή με την κύρια οδό και με την πύλη του τείχους, θέση που ευνοεί την άνετη πρόσβαση των κατοίκων της υπαίθρου στο χώρο της λειτουργίας του Κοινού.

Αρχαία Κασσώπη

Advertising

Το ”καταγώγιο” ήταν ένα δημόσιο κτήριο, ξενώνας ή εμπορική αγορά. Αποτελείται από μία ορθογώνια κεντρική αυλή, που περιβάλλεται από τέσσερις στοές με 7 x 8 οκτάπλευρους πεσσούς με δωρικά κιονόκρανα. Πίσω από τις στοές είναι παραταγμένοι χώροι που δεν επικοινωνούν μεταξύ τους, αλλά μόνο με τις στοές. Υπήρχε και δεύτερος όροφος με εξώστη. Κάτω από το ελληνιστικό καταγώγιο υπήρχε παλαιότερο κτήριο του 4ου αι. π.Χ. Τέλος, μια από τις ιδιωτικές οικίες (”Σπίτι”), που βρίσκεται βορειοανατολικά του Καταγωγίου, αποτελείται από κεντρική αυλή με το προαύλιο, τον ανδρώνα, τον οίκο με το μαγειρείο, τον λουτρώνα και βοηθητικούς χώρους. Καταστράφηκε το 167 π.Χ. και επισκευάστηκε λίγο αργότερα πρόχειρα.

Τείχη Κασσώπης

Η Κασσώπη ανήκει στις καλά οχυρωμένες ορεινές πόλεις της Κλασικής Εποχής με οχυρωματικό περίβολο που περικλείει την πόλη και τις δυο ακροπόλεις της. Πρόκειται για τείχη που κατασκευάστηκαν από τοπικό ασβεστόλιθο σύμφωνα με το πολυγωνικό σύστημα, με σκοπό την αμυντική προστασία της από διάφορες επιδρομές και κινδύνους. Για το λόγο αυτό τειχίστηκαν και οι ακροπόλεις, οι οποίες διέθεταν υδατοδεξαμενές, κατασκευασμένες μέσα στους βράχους, όπου κατέφευγαν οι κάτοικοι σε περιόδους κινδύνου. Στα σημεία που οι βράχοι είναι απότομοι και δε διαθέτουν διόδους εισόδου στην πόλη δεν κατασκευάστηκε τείχος (βορειοδυτική πλευρά). Αντίθετα στη νοτιοδυτική πλευρά της πόλης, όπου το έδαφος ήταν ομαλό κτίστηκε ακόμη και διατείχισμα μπροστά από τον κανονικό οχυρωματικό περίβολο για καλύτερη προστασία και για εμπόδιο στην μεταφορά πολιορκητικών μηχανών κοντά στην πόλη. Τέλος, στην ανατολική πλευρά σώζονται σήμερα μόνο λίγα λείψανα του τείχους.

Αρχαία Κασσώπη

Τα τείχη κατασκευάστηκαν με το πολυγωνικό σύστημα τοιχοδομίας και ήταν πριονωτά, καθώς σε τακτά διαστήματα η μια άκρη δημιουργούσε μύτη που εξείχε από το υπόλοιπο τείχος. Αντίστοιχο παράδειγμα κατασκευής τείχους εμφανίζεται και στην Πριήνη. Στην Κασσώπη ωστόσο το τείχος δε διέθετε πύργους. Με την επέκταση της πόλης προς τα νοτιοδυτικά τειχίστηκε και αυτό το τμήμα, τα τείχη του οποίου διέθεταν πλέον και πύργους. Στη νότια πλευρά, όπου το τείχος κατασκευάστηκε πάνω σε απόκρημνους βράχους, διέθετε πάχος 0,80 μ., ενώ στη δυτική πλευρά, όπου ήταν ομαλό το έδαφος, το πάχος του έφτανε στα 3,60 μ. και το ύψος του στα 6 μ. περίπου. Το τείχος διέθετε δυο πλευρές, ενώ το εσωτερικό του ήταν γεμάτο με διαφορετικού μεγέθους πέτρες.

Advertising

Από τις πύλες του οχυρωματικού περιβόλου έχει διατηρηθεί σε σχετικά καλή κατάσταση η δυτική πύλη. Βρισκόταν περίπου στο ύψος της κεντρικής οδού της πόλης, σχεδόν ένα μέτρο πιο πάνω από αυτή. Παρουσιάζει απλή μορφή κατασκευής με πλάτος 3 μ. Το στοιχείο που την κάνει ξεχωριστή είναι ότι το άνω τμήμα της αναπτυσσόταν σε τόξο. Καθώς η πύλη πρέπει να χτίστηκε πριν το 350 π.Χ. σύμφωνα με τα ανασκαφικά δεδομένα στην περιοχή αυτή, πρόκειται για μια από τις αρχαιότερες τοξοειδείς κατασκευές της ελληνικής αρχιτεκτονικής.

Διαβάστε επίσης  Σύμβολο Eιρήνης: Η ιστορία πίσω από το πασίγνωστο σήμα

Εμπορική Αγορά ή Καταγώγιο

Ένα ψηλό, από μεγάλους πολυγωνικούς λίθους κατασκευασμένο θεμέλιο ενός κτηρίου διατηρείται ως σήμερα και κυριαρχεί στα οικοδομικά λείψανα της Κασσώπης. Πρόκειται για ένα κτίσμα που βρίσκεται ακριβώς πίσω από τη τη βόρεια στοά της αγοράς στο νότιο τομέα της πόλης. Δεν έχουν διατηρηθεί σε αρκετά καλή κατάσταση μόνο τα θεμέλια των δωματίων και στις τέσσερις πλευρές του κτηρίου, αλλά και οι οκτάεδροι πεσσοί του μεγάλου περιστυλίου που διαθέτει το κτίσμα. Ο ρόλος του συγκροτήματος αυτού είναι αμφιλεγόμενος. Σύμφωνα με την άποψη του ενός από τις τρεις ανασκαφείς της Κασσώπης, του Σ. Δάκαρη, πρόκειται για ένα Καταγώγιο (ένα είδος ξενοδοχείου), όπως αυτό εμφανίζεται σε πολλά ιερά στον ελληνικό χώρο. Στην αρχική του εκτίμηση πίστευε ότι ήταν το πρυτανείο της πόλης. Αντίθετα, οι δυο Γερμανοί αρχαιολόγοι (W. Hoepfner και E.-L. Schwandner) θεώρησαν ότι το συγκεκριμένο κτήριο αποτελούσε την καθαρά εμπορική αγορά της πόλης, λόγω της γειτνίασης του με την κύρια αγορά, αλλά και λόγω ενός αντίστοιχου παραδείγματος που έχει αποκαλυφθεί στην Πριήνη της Μικράς Ασίας.

Αρχαία Κασσώπη

Η είσοδος του κτηρίου βρισκόταν στη νότια πλευρά του, αλλά όχι ακριβώς στο κεντρικό της σημείο. Δυο σκαλοπάτια οδηγούσαν στο εσωτερικό του κτηρίου. Τα δωμάτια που αναπτύσσονται σε όλο το μήκος των πλευρών του κτηρίου διαθέτουν βάθος μεταξύ 4,10 ως 4,50 μ. Ασυνήθιστο φαινόμενο και σίγουρα όχι στοιχείο της κλασικής περιόδου αποτελεί ο διαγώνιος διαχωριστικός τοίχος των γωνιακών δωματίων. Στο εσωτερικό των δωματίων βρέθηκε εστία δίπλα από την πόρτα. Σίγουρα οι εστίες αυτές δεν χρησιμοποιήθηκαν για μαγείρεμα, καθώς ήταν κατασκευασμένες με τούβλα, αλλά πρέπει να θεωρηθούν ως θερμαντικές πηγές των δωματίων. Ασυνήθιστες είναι επίσης οι βάσεις (μία σε κάθε δωμάτιο) στο κέντρο κάθε δωματίου για την υποδοχή ξύλινων κιόνων. Σε κάθε εσωτερική πλευρά του κτηρίου υπήρχε ένας διάδρομος με πλάτος 2,30 μ. που οδηγούσε στο περιστύλιο. Το περιστύλιο διέθετε μεγάλους επεξεργασμένους οκτάεδρους πεσσούς (8 x 7 πεσσούς). Ήταν κατασκευασμένοι από τοπικό ασβεστόλιθο, ενώ τα δωρικά κιονόκρανα που επιστέγαζαν του πεσσούς ήταν από αμμόλιθο. Το επιστύλιο ήταν ξύλινο. Για την κατασκευή του κτιρίου έπρεπε να καταστραφούν παλιότερα κτίσματα. Οι εξωτερικοί τοίχοι του ήταν 0,83 μ. Η στέγη σύμφωνα με τα κεραμίδια που βρέθηκαν στο εσωτερικό του κτιρίου ήταν κορινθιακή. Ο πάνω όροφος μπορεί εύκολα σύμφωνα με τα ανασκαφικά να αναπλαστεί, ενώ το μεγαλύτερο τμήμα του ήταν ξύλινο.

Advertising

Το κτήριο κτίστηκε στο τελευταίο τέταρτο του 3ου αι. π.Χ., τη εποχή της οικονομικής άνθισης της Κασσώπης. Η ανασκαφική έρευνα έδειξε ότι κάτω από αυτό πιθανόν υπήρχε άλλο δημόσιο κτίσμα που τοποθετείται χρονολογικά στις απαρχές της πόλης. Πρόκειται για ένα κτήριο σε σχήμα Π με μορφή στοάς, καθώς διέθετε κίονες στην μπροστινή πλευρά του και διάφορα μικρού μεγέθους δωμάτια στο πίσω μέρος. Η εμπορική Αγορά ή το Καταγώγιο δέχτηκε σε μεταγενέστερη εποχή διάφορες επισκευές.

Θέατρο Κασσώπης

Το μεγάλο θέατρο της Κασσώπης βρίσκεται στο ΒΔ άκρο της ακρόπολης της Κασσώπης, με πανοραμική θέα προς τον Αμβρακικό κόλπο, το Ιόνιο Πέλαγος και τα ακαρνανικά όρη. Κατασκευάστηκε από ντόπιο ασβεστόλιθο. Δύο πολυγωνικά αναλήμματα, ενισχυμένα με αντηρίδες, στηρίζουν τα άκρα του κοίλου. Το κοίλο, με διάμετρο βάσης 16μ. και διάμετρο κορυφής 78μ. περίπου διαιρείται από ένα οριζόντιο διάζωμα σε δύο ανισομεγέθη τμήματα με 23 σειρές λίθινων εδωλίων στο κατώτερο και 12 στο ανώτερο. Ένα πλατύτερο διάζωμα στην κορυφή του κοίλου, προστατεύεται εξωτερικά από ισχυρό πολυγωνικό τοίχο, ο οποίος φέρει θύρα, που διευκόλυνε την κίνηση των θεατών στο ανώτερο τμήμα του κοίλου. Οι εννέα κλίμακες, διαιρούσαν το κοίλο σε δέκα κερκίδες, από τις οποίες οι δύο ακρινές έχουν το μισό πλάτος.

Αρχαία Κασσώπη

Η ορχήστρα του θεάτρου δε σχηματίζει πλήρη κύκλο, αλλά τόξο μεγαλύτερο από το ημικύκλιο, ενώ το δάπεδο της ήταν από πατημένο χώμα. Η σκηνή είναι ορθογώνια με δύο μακρόστενα παρασκήνια, που προεξέχουν προς την κατεύθυνση της ορχήστρας. Μεταξύ τους αναπτύσσεται το προσκήνιο με έξι κίονες στην πρόσοψη. Μεταξύ του σκηνικού οικοδομήματος και της απόληξης του κοίλου δύο πάροδοι εξυπηρετούσαν κυρίως την κυκλοφορία (προσέλευση και αποχώρηση) των θεατών. Σε αυτές τις παρόδους κατέληγαν δύο από τους κάθετους δρόμους της αρχαίας πόλης. Υπολογίζεται ότι το θέατρο επαρκούσε για 5.000 – 6.000 θεατές.

Advertising


Πηγές:

Σύνταξη κειμένου: Μίλτος Γήτας

Επιμέλεια κειμένου: Ελευθερία Σακελλαρίου

Ο Μίλτος Γήτας είναι δημοσιογράφος σε τηλεόραση, ραδιόφωνο κι εφημερίδες. Ζει και εργάζεται στα Γιάννενα. Από παιδί λατρεύει την ποίηση και μέχρι σήμερα έχει εκδώσει 7 ποιητικές συλλογές. Αγαπάει τα βιβλία, τις ταινίες και την καλή μουσική. Σπαταλάει τον χρόνο του συλλέγοντας γραμματόσημα, νομίσματα και χορεύοντας παραδοσιακούς χορούς! Όνειρο του να ταξιδέψει στα άκρα της γης και να καταφέρει κάποτε, έστω και γέρος, να ζει γράφοντας βιβλία.

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Twin Lynch

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ένας από τους σημαντικότερους πολιτιστικούς θεσμούς
πώς να παραιτηθείς από τη δουλειά σου και να ακολουθήσεις τα όνειρα σου

Πώς να παραιτηθείς από τη δουλειά σου και να ακολουθήσεις τα όνειρα σου

Όλοι έχουμε κληθεί να κάνουμε δουλειές που δεν είναι ιδανικές,