Οι περισσότεροι γνωρίζουν την Πάτρα ως μία από τις πιο δυναμικές φοιτητουπόλεις της Ελλάδας. Άλλοι, σαν ένα σημαντικό λιμάνι προς τη Δύση, μολονότι δεν έχει να παρουσιάσει θαύματα σε ό,τι αφορά τα διακινούμενα μεγέθη, αν τη συγκρίνουμε με τα μεγάλα λιμάνια της Μεσογείου. Πέρα από αυτές τις εξέχουσες πληροφορίες, η Πάτρα απασχολεί ιδιαίτερα την περίοδο των αποκριών, λόγω του φημισμένου καρναβαλιού της. Το Πατρινό Καρναβάλι (είναι μάλλον απίθανο να μην έχετε ακούσει το ομώνυμο άσμα, ακόμη κι αν δεν είστε λάτρεις της γιορτής των αποκριών), μετράει πάνω από έναν αιώνα ιστορίας και έχει καταστεί θεσμός για την αχαϊκή πρωτεύουσα.
Λίγα λόγια για την ιστορία της Πάτρας
Σύμφωνα με την παράδοση, η πόλη ιδρύθηκε από τον Πατρέα, οποίος της έδωσε και το όνομά του, συνενώνοντας τους προϊστορικούς οικισμούς της Αροής, της Μεσσάτιδας και της Άνθειας. Μολόνοτι η πόλη και η ευρύτερη περιοχή και δη προς την κατεύθυνση της Αιγιαλείας είχε εποικιστεί ήδη από τους Ίωνες και εν συνεχεία από τους Δωριείς, οι οποίοι έδιωξαν τους πρώτους, η Πάτρα άρχισε να έρχεται στο προσκήνιο κατά την ρωμαϊκή περίοδο. Αποτέλεσε εξέχον κοσμοπολίτικο κέντρο της Μεσογείου, ενώ σύμφωνα με την παράδοση εκεί μαρτύρησε ο Απόστολος Ανδρέας.
Στην Επανάσταση του 1821 η πόλη έλαβε ενεργό ρόλο, μιας και ήταν από τις πρώτες πόλεις που ξεσηκώθηκαν. Ωστόσο η κακή οργάνωση του επαναστατικού κινήματος εκεί είχε ως αποτέλεσμα να κυριευθεί το Κάστρο, το φρούριο της πόλης, προς το τέλος της επανάστασης. Έτσι, η Πάτρα απελευθερώθηκε μόλις το 1828, παρά τις αλλεπάλληλες μάχες που δόθηκαν εκεί. Κατά τη διάρκεια του Αγώνα καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς. Η σύγχρονη πόλη οικοδομήθηκε από τον Καποδίστρια πάνω στα ερείπια της παλιάς. Αξιοσημείωτο είναι το άρτιο ρυμοτομικό σύστημα της: όλοι οι κάθετοι δρόμοι καταλήγουν στην παράκτια ζώνη, όπως είναι γνωστό σε όλους τους ντόπιους.
Η Πάτρα σήμερα
Σήμερα, λέξεις-κλειδιά, οικείες στους μη εξοικειωμένους, είναι πιθανότητα τα Ψηλά Αλώνια (που προφέρονται “Ψηλαλώνια”) και η θρυλική οδός Αγίου Νικολάου, με τον μόλο και τις περίφημες σκάλες της. Ας μην ξεχνάμε τον Φάρο και την εκκλησία του Αγίου Ανδρέα, του πολιούχου αγίου της πόλης. Η εκκλησία αυτή αποτελεί και τον μεγαλύτερο ναό των Βαλκανίων. Σε ό,τι αφορά στα τοπικά προϊόντα, το γλυκό κόκκινο κρασί, η Μαυροδάφνη και το σφηνάκι Τεντούρας είναι τα σημαντικότερα.
Ρίχνοντας μια ματιά σε παλιές φωτογραφίες, διαπιστώνει κανείς ότι τα ανωτέρω, ιδίως δε ο Φάρος, δεσπόζουν σε καρτ ποστάλ. Αποδεικύεται έτσι, ότι έχουν συνδέσει την ύπαρξη τους άρρηκτα με την ιστορία της πόλης. Οδοί όπως η Ερμού, η Μαιζώνος, η Τριών Ναυάρχων, η Κανακάρη, αλλά και πλατείες, ιστορικά μνημεία, ήταν αξιοθέατα που κάποτε κοσμούσαν την πόλη και σήμερα δεν υπάρχουν πια. Αποτυπώνονται όμως στον φωτογραφικό φακό και σκιαγραφούν την φυσιογνωμία μιας πόλης καθόλα ελληνικής. Μιας πόλης με πολλές δυτικοευρωπαϊκές επιρροές λόγω της θέσης της.
Πηγές:
- http://paliapatra.gr/index.php?/category/7
- https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%AC%CF%84%CF%81%CE%B1
Σύνταξη κειμένου: Θεοδώρα Ντεντοπούλου
Επιμέλεια κειμένου: Ελευθερία Σακελλαρίου
