Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται στην Ευρώπη μια έντονη «εκλογική κινητικότητα». Μετά τις εκλογές σε Γαλλία και Γερμανία, σειρά έχει η Αυστρία, όπου και εκεί παρατηρείται μια άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων, γεγονός που επιβεβαιώνει το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει η Ευρώπη.
Ποια είναι τα κόμματα που διεκδικούν την πρώτη θέση;
- Λαϊκό Κόμμα της Αυστρίας (ÖVP), με υποψήφιο για την Καγκελαρία τον Σεμπάστιαν Κουρτς
- Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας (FPÖ), με υποψήφιο για την Καγκελαρία τον Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε
- Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Αυστρίας (SPÖ), με υποψήφιο για την Καγκελαρία τον Κρίστιαν Κερν
Τα υπόλοιπα κόμματα καλούνται να ξεπεράσουν το πλαφόν του 4%
- Οι Πράσινοι – Η Πράσινη Εναλλακτική
- ΝEOS – Η Νέα Αυστρία (NEOS – Das Neue Österreich)
- Κομμουνιστικό Κόμμα Αυστρίας (KPÖ)
- Free List Austria (FLÖ)
- Peter Pilz’s List (PILZ)
- Liste Roland Düringer (GILT)
- The Whites (WEIßE)
Μετά τη διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού Σοσιαλδημοκρατών και Λαϊκού Κόμματος, τον περασμένο Μάιο, προκηρύχθηκαν εκλογές για την Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017. Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ως πρώτη δύναμη εμφανίζεται το Λαϊκό Κόμμα. Μάλιστα, σε μια νέα δημοσκόπηση της εφημερίδας Kurier,ο Κουρτς προηγείται με ποσοστό 33%, έναντι των Σοσιαλδημοκρατών 27%. Κατόπιν, ακολουθεί το Κόμμα Ελευθερίας με ποσοστό 25%, ενώ σε άλλες δημοσκοπήσεις καταλαμβάνει τη δεύτερη θέση. Κατά συνέπεια, απορρέει πως για τη δεύτερη θέση θα πρέπει να δώσουν μάχη οι Σοσιαλδημοκράτες με το Κόμμα Ελευθερίας. Εντούτοις, το ενδεχόμενο να δούμε ως δεύτερο κόμμα το FPÖ, ενισχύει τις υποψίες για σχηματισμό κυβέρνησης μεταξύ ÖVP και FPÖ, κάτι που έχει δοκιμαστεί και στο παρελθόν.
Τα δύο κόμματα, το Λαϊκό και το Κόμμα Ελευθερίας, φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη σύγκλιση απόψεων και συμφερόντων καθώς ανήκουν στον ίδιο χώρο, την ακροδεξιά. Εκτός αυτού, η συνεργασία των δύο κομμάτων είχε δοκιμαστεί και στο παρελθόν, 2000-06, και παρ’ όλες τις επικρίσεις που δέχθηκαν, διέθεταν μεγαλύτερη συσπείρωση από αυτή του Λαϊκού Κόμματος με τους Σοσιαλδημοκράτες. Ωστόσο, δεδομένων των συνθηκών που επικρατούν στην Ευρώπη -άνοδος εθνικιστικών κομμάτων- μια πιθανή συγκυβέρνηση των συντηρητικών δεν θα προκαλούσε εντύπωση και αντιδράσεις.
Ένα από τα καυτά ζητήματα που καλείται να διαχειριστεί η απερχόμενη κυβέρνηση είναι το μεταναστευτικό. Γι’ αυτό το λόγο το ακροδεξιό κόμμα της Ελευθερίας της Αυστρίας, φαίνεται να έρχεται δεύτερο κόμμα σε αρκετές δημοσκοπήσεις.
Η άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων, όπως έχει αποδειχθεί από την ιστορία, συντελείται μετά από μια μεγάλη κρίση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ανθρωπιστική κρίση -προσφυγικό- σε συνδυασμό με την οικονομική δυσχέρεια για την αντιμετώπισή της, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, δημιούργησαν ευνοϊκό κλίμα για την ανάδυση και εδραίωση των εθνικιστικών και ξενοφοβικών ιδεών και κομμάτων.
Πιο συγκεκριμένα, στην Αυστρία, το μεταναστευτικό ζήτημα αποτελεί το βασικό διακύβευμα των εκλογών της 15ης του Οκτώβρη. Τόσο ο Κουρτς όσο και ο Στράχε, παρά τις επιμέρους διαφορές τους, αντιμετωπίζουν το μεταναστευτικό ως απειλή για τη χώρα. Αυτή η άποψη φαίνεται να βρίσκει αντίκρυσμα στους πολίτες της Αυστρίας καθώς τα ποσοστά που συγκεντρώνουν αθροιστικά τα δύο κόμματα, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ξεπερνούν το 50%.
Οι θέσεις των δύο κομμάτων, απέναντι σε αυτό το ζήτημα, ενισχύουν τους ισχυρισμούς περί ακροδεξιών-εθνικιστικών κομμάτων. Αρχικά, προτείνεται η αναγκαστική εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας από τα παιδιά των μεταναστών προκειμένου να μπορέσουν να φοιτήσουν στα σχολεία. Επομένως, προκύπτει πως η γλώσσα αποτελεί τη σημαντικότερη προϋπόθεση για την ενσωμάτωσή τους. Επιπλέον, ο Κουρτς δεν χάνει την ευκαιρία να υπενθυμίζει στους ψηφοφόρους τη στάση που κράτησε το 2015, ως Υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας, κατά της υποδοχής των μεταναστών. Μέσω αυτής της υπενθύμισης επιθυμεί να προβάλει την ισχύ του λόγου του και την αποφασιστικότητά για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού. Ένα ακόμη στοιχείο που συμπληρώνει αυτήν την εικόνα είναι η αφοσίωσή του για την κατάργηση του νικάμπ και της μπούρκας στους δημόσιους χώρους της Αυστρίας, ένα μέτρο που τελικά τέθηκε σε εφαρμογή την 1η Οκτωβρίου.
Συνεπώς, καθίσταται σαφές το διακύβευμα της Ευρώπης. Το μεταναστευτικό αποτελεί πλέον το No1 ζήτημα της κυβερνητικής ατζέντας κάθε ευρωπαϊκής χώρας. Γι’ αυτό όσο δεν υπάρχει μια ενιαία αντιμετώπιση, θα κερδίζει έδαφος η ξενοφοβία και ο συντηρητισμός. Στην περίπτωση της Αυστρίας αποτελεί πλέον μονόδρομο.
