Θα μπορούσα να σου ζητήσω μια χάρη; Θα μπορούσες να μου κάνεις μια χάρη για όλα εκείνα που ζήσαμε; Δεν είναι κάτι ιδιαίτερο αλλά είναι πολύ σημαντικό για μένα. Θέλω να έρθεις μόνο για ένα βράδυ. Τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο. Θα ήθελα μόνο ένα ακόμα βράδυ μαζί σου. Αν με ρωτάς για το μετά, τι θα συμβεί μετά, πως θα ξεχάσουμε μετά και διάφορα τέτοια, λυπάμαι, δε σου έχω απάντηση. Δεν έχω ιδέα για το πως θα καταφέρουμε μετά να ξεχάσουμε και να προχωρήσει και πάλι ο καθένας τη ζωή του. Μα δε με νοιάζει κιόλας. Έλα για ένα βράδυ και το μετά θα το βρούμε.
«Μήπως άλλαξες γνώμη; Μήπως θες να μας δώσουμε μια ευκαιρία για να δούμε που θα πάει;» Αυτά είναι λόγια που όσο περνάει από το χέρι μου δε θα ειπωθούν πάλι από μένα. Όσο και αν το σκέφτομαι, όσο και αν με πληγώνει δεν υπάρχει κανένας λόγος να λέω τα ίδια. Κουράστηκα πολύ να «παρακαλάω» να με αφήσεις να σου δείξω αν όλα όσα σου έχω πει, αν όλα όσα νιώθω είναι αλήθεια. Δεν υπάρχει πλέον περιθώριο για κανένα «πισωγύρισμα».
Είμαι καλά. Είμαι αρκετά καλά και δε θα κάτσω να ασχοληθώ πάλι με καταστάσεις που οδηγούν αργά ή γρήγορα σε τέλμα. Τέλος σε όλες τις αβέβαιες απαντήσεις στην ερώτηση «τι θες». Τέλος σε όλα τα «δεν ξέρω τι» και «πως» και «αν» θέλω.
Εγώ ξέρω πως ακόμα δεν έχεις ξεχάσει. Θα σου πάρει καιρό, και αυτό το ξέρω και να σου πω την αλήθεια μου χαίρομαι πολύ. Σε κάθε νέα σου αρχή θα βρίσκεις και λίγο από εμένα. Σε κάθε οριστική σου απόφαση θα υπάρχει λίγο από το εγώ μου. Σε κάποιο βροντερό χτύπημα μιας πόρτας που θα κλείσεις έχοντας πολλά νεύρα θα κυριαρχεί η θύμηση μου. Και όταν πάλι θα κρατάς το κεφάλι σου σκυμμένος και απελπισμένος πάλι θα βρίσκομαι νοητά εκεί.
Μα όλα αυτά είναι «άσχετα» με τη χάρη που θέλω από σένα. Να έρθεις μόνο για ένα βράδυ, να πάρει το όνειρο για λίγο και πάλι μορφή. Τη δική σου μορφή. Μόλις ο ήλιος δώσει τη θέση του στη σελήνη, δώσε μου την άδεια να μπω και πάλι για λίγο στη ζωή σου. Έτσι συμβαίνει πάντα με εμάς, τα πρωινά ο καθένας έχει τη ζωή του και τις νύχτες ενώνονται με έναν τόσο περίεργο αλλά και εθιστικό τρόπο. Την ημέρα είναι πιο εύκολο να ελέγξεις τον εαυτό σου μα αυτό δε συμβαίνει και με τα βράδια.
Δώσε μου λοιπόν για ένα ακόμα βράδυ την ευκαιρία να κρατήσω το χέρι σου και να μπερδέψω τα χέρια μου στα μαλλιά σου. Να πάρει ένα ακόμα βράδυ το όνομα της μυρωδιάς σου. Αυτό και τίποτα άλλο.
Και αυτό το βράδυ θα ευχηθώ να διαρκέσει λίγο παραπάνω από το κανονικό για να σε χορτάσω όσο περισσότερο μπορώ. Μα μόλις ξημερώσει θα φύγεις και θα συνεχίσεις όπως και τώρα. Εγώ θα κάνω το ίδιο.
Μα τώρα κάνε μου αυτή τη χάρη, έλα για ένα τελευταίο βράδυ.
Σύνταξη κειμένου: Αρετή- Ειρήνη Κοβάνη
Επιμέλεια κειμένου: Κλεοπάτρα Μπράιτ
