Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτόν τον άνθρωπο; Είναι απλά ένα παράδειγμα ζωής, μία ιστορία συγκίνησης, ή κάτι πιο σπουδαίο; Σάλος προκάλεσε στη μαγειρική εκπομπή λοιπόν master chef η ιστορία του Αφγανού, ο οποίος μάλιστα κατόρθωσε να περάσει στην επόμενη φάση με το πιάτο του. Μία ιστορία καθηλωτική από την αρχή μέχρι το τέλος για εμάς που δεν έχουμε συνηθίσει σε παρόμοιες καταστάσεις. Και είναι αξιοσημείωτη και γι αυτό δε θα πρέπει να την αφήσουμε απλά να περάσει έτσι, έχουμε πολλά να πάρουμε από έναν απλό πρόσφυγα/μετανάστη/αυτοδημιούργητο/πολεμιστή μα πάνω από όλα άνθρωπο Ζαχίρ. Μία ιστορία…χίλια συναισθήματα.
Ο Ζαχίρ από μικρός μεγάλωσε σε μια δύσκολα οικονομική κατάσταση σε εμπόλεμη ζώνη. Αναγκάστηκε να φύγει πολύ μικρός από την πατρίδα του και την οικογένεια του, να δουλέψει σκληρά σε μία ξένη γι αυτόν χώρα, απέναντι από ανθρώπους οι οποίοι εκμεταλλευόταν δουλικά ανθρώπους πονεμένους σαν αυτόν από τη ζωή. Αποκορύφωμα της όλης ιστορίας τα βασανιστήρια τα οποία πέρασε. Σωματικά όπως αναφέρει αρκετά επίπονα και Μεσαιωνικά. Καταστάσεις που θυμίζουν δουλεμπόρους. Κι όμως δεν σταματάει εκεί, ούτε αυτός ούτε όμως τα δεινά που περνά. Από δω και πέρα περνάμε στα ψυχολογικά του δεινά. Μολονότι καταφέρνει να φθάσει στη χώρα μας ζωντανός, προσπαθεί να ορθοποδήσει στη ζωή του όσο γίνεται ποιοτικά και βιοτικά εννοείται. Η μόνη δουλειά που ήξερε οικοδόμος, και η μόνη του αγάπη η μαγειρική. Παρακολουθεί νυχτερινό σχολείο, ενώ βρίσκει πρωινή δουλειά. Εγγράφεται μετά σε μία σχολή μαγειρικής ενώ παράλληλα συνεχίζει να δουλεύει για τα προς το ζην. Ασταμάτητος, γεμάτος πείσμα, αβεβαιότητα μα μόνιμα εργατικός γιατί η ζωή του έχει μάθει να κερδίζει πράγματα και πως θα πρέπει πολλές φορές να ματώσει γι αυτά.
Σε αυτόν λοιπόν τον άνθρωπο, που έχει παλέψει για να αποδείξει στη ζωή του ποιος είναι, γιατί στις περιπτώσεις του όταν το παρουσιαστικό σου δεν είναι το συνηθισμένο εμφανισιακά σχηματισμένο πρόσωπο κρίνεσαι ύποπτος από τους ανθρώπους, έρχεται αντιμέτωπος με μία ανεξήγητη αρνητικότητα , κοινώς ρατσισμός για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. ”Μαλάκας είμαι να πάρω τον Αφγανό στη δουλειά μου;” Ήταν μία από τις συνηθισμένες εκφράσεις που άκουγε αυτός ο ανθρωπάκος. Για ποιο λόγο το 2019 να υπάρχουν ακόμα τέτοια κριτήρια; Απάντηση του,” ήρθα να αποδείξω πως δεν είμαι εγκληματίας επειδή είμαι Αφγανός, αλλά Αφγανός με ταλέντο.”
Ο Ζαχίρ είναι εδώ να μας δώσει ένα μάθημα ζωής. Κόντρα στη συντηρητική και πολλές φορές γεμάτη στερεότυπα κοινωνίας μας, είναι εδώ να κάνει το έργο του ακόμα δυσκολότερο. Ωστόσο εδώ είναι η <<λήθη>>του, η δικαίωση του. Και κάπως έτσι λένε πως κάθε επιτυχία είναι μία μεγάλη ανηφόρα. Μία ατελείωτη δυσκολία, που όταν φτάνεις στο στόχο σου, η συγκίνηση δεν περιγράφεται. Η λύτρωση σου ολοκληρωτική, ένα νόημα της παρουσίας σου σε αυτόν εδώ τον κόσμο. Ο Ζαχίρ είναι η απόδειξη πως ο εργατικός ανταμείβεται, ο καλός και ο τίμιος εκτιμάται πάντα, ο κάθε ένας μας δεν πρέπει ποτέ να αφήνει τα όνειρα του για μία καλύτερη ζωή και πάντα να παλεύει μέχρι τέλους. Επίσης, η σημασία της ευκαιρίας στον κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτου χρώματος/εθνικότητας/καταγωγής/προέλευσης είναι θέμα ανθρωπιάς και όχι προτίμησης. Το βιογραφικό κάθε ανθρώπου κρίνεται από την γνωστική του εμπειρία, εργατικό του έργο και προσωπικότητα. Κανένας μας δεν ξέρει τι ιστορία κουβαλάει ο κάθε άνθρωπος και για ποιο λόγο μάχεται.
Όλοι εσείς που αναρωτιέστε τι θα κάνετε στη ζωή σας, και που θα καταλήξετε, που φιλοσοφείτε τη ζωή για ένα καλύτερο χρόνο, μη χρονοτριβείτε. Σηκωθείτε, πάρτε τη ζωή στα χέρια σας και μην αφήνετε κανέναν να καθορίζει το ποιόν και την αξίας σας από κανένα <<φαίνεσθαι>>. Ανοίξτε τα φτερά σας, και εκπλήξτε ευχάριστα τον κόσμο που σας αμφισβητεί με τις δυνατότητες σας, και τις δεξιότητες. Την εργατικότητα σας και τη θέληση σας. Όλα είναι στο χέρι. Και θυμηθείτε, ποτέ μην παρατάτε σε καμιά δυσκολία ή εμπόδιο. Η αποτυχία είναι μέρος της επιτυχίας είχε πει κάποτε κάποιος. Μέχρι να φτάσεις θα απογοητευτείς πολλές φορές. Το θέμα είναι αξίζει να ζήσεις τη δική σου λήθη ; Τι σου επιφυλάσσει η ζωή και για τι είσαι ικανός είναι δικό σου παιχνίδι, γίνει ο πρωταγωνιστής και άρπαξε την ευκαιρία σου, γιατί όπως και ο Ζαχίρ, έτσι και εσύ κάπου ανήκεις.
