Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισιού, η πρώτη ελεύθερη δημόσια βιβλιοθήκη

Η Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισιού ιδρύθηκε από τον Κάρολο Ε’ το 1368, όταν κληρονόμησε μια σειρά χειρογράφων από τον προκάτοχό του Ιωάννη Β’. Ο Κάρολος Ε’ φαίνεται ότι προστάτευε και ενθάρρυνε τη δημιουργία βιβλίων και συλλογών κάτι που δεν υιοθετήθηκε από τους διαδόχους του. Έτσι μετά τον θάνατό του η πρώτη συλλογή, αυτή που είχε κληρονομηθεί  από τον Ιωάννη Β’, αγοράστηκε και μεταφέρθηκε στην Αγγλία. Ωστόσο την ανάπτυξη της βιβλιοθήκης βοηθάει ότι την εποχή αυτή αναπτύσσεται η τυπογραφία και έτσι η βιβλιοθήκη αρχίζει σταδιακά να εμπλουτίζεται με νέες συλλογές. Η βιβλιοθήκη άνοιξε για το κοινό το 1692 και σταδιακά οι συλλογές αυξήθηκαν με αγορές αλλά και χορηγίες.

Κατά την Γαλλική επανάσταση υπήρξε ο κίνδυνος για μερική ή ολική καταστροφή της, αλλά το κακό αποφεύχθηκε  λόγω των διπλωματικών δραστηριοτήτων του Antoine Augustin Renouard και του Joseph Van Praet. Μετά το τέλος της Γαλλικής επανάστασης η βιβλιοθήκη εμπλουτίστηκε από την μεταφορά σημαντικού υλικού που προερχόταν από την κατάσχεση των ιδιωτικών συλλογών των αριστοκρατών και των κληρικών.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Μετά την ίδρυση της πρώτης γαλλικής δημοκρατίας, τον Σεπτέμβριο του 1792 η βιβλιοθήκη κηρύχθηκε ως εθνική περιουσία και μετονομάστηκε σε Εθνική Βιβλιοθήκη (Bibliothèque nationale de France, BnF). Έτσι, επιτράπηκε στο κοινό η ελεύθερη πρόσβαση στα τεκμήρια και τα αρχεία της και έγινε η πρώτη ελεύθερη δημόσια βιβλιοθήκη της Γαλλίας.

Κατά 17ο αιώνα ο Ναπολέων έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για την βιβλιοθήκη και προχώρησε στην ανταλλαγή των διπλών βιβλίων με άλλα ίσης αξίας. Επίσης, κατάφερε να αυξήσει τις συλλογές παίρνοντας χειρόγραφα ως λάφυρα από τις κατακτήσεις του.

Το 1868 η Εθνική βιβλιοθήκη μετονομάζεται σε Αυτοκρατορική Εθνική βιβλιοθήκη και μεταφέρθηκε σε νεόκτιστο κτίριο στην οδό Richelieu. Μια δεκαετία αργότερα το κτίριο επεκτάθηκε περαιτέρω από τον ακαδημαϊκό αρχιτέκτονα Jean Louis Pascal.

Advertising

Στην βιβλιοθήκη σήμερα υπάρχουν πάνω από 500 ελληνικά χειρόγραφα, ενώ αξιοσημείωτο είναι ότι περιέχει σχεδόν όλη την εκδοτική παραγωγή της Γαλλίας. Το τμήμα των χειρογράφων στεγάζει τη μεγαλύτερη συλλογή μεσαιωνικών και σύγχρονων χειρογράφων παγκοσμίως.
Το 2000 αποφασίστηκε η ανακαίνιση του κτιρίου. Οι εργασίες ξεκίνησαν το 2011 με υπεύθυνους αρχιτέκτονες τους Bruno Gaudin και Virginie Bregal. Μέσα στην βιβλιοθήκη σήμερα υπάρχουν ειδικά διαμορφωμένοι χώροι, όπου πραγματοποιούνται παρουσιάσεις εκθέσεων, οργανώνονται εκδηλώσεις και διάφορες άλλες δραστηριότητες, οι οποίες αφορούν το βιβλίο.

Advertising


Πηγή όλων των φωτογραφιών: pinterest.co.uk

Περισσότερα από τη στήλη: Βιβλίο

Βιβλίο

Κώστας Κρομμύδας: Μια συγκινητική ιστορία μνήμης και αγάπης στο «Μη με λησμόνει»

  Ο Κώστας Κρομμύδας, με το μυθιστόρημά του «Μη με λησμόνει», μας χαρίζει μια ιστορία…

Βιβλίο

Η ανεπιθύμητη ανιψιά: Ο μίτος των αποκαλύψεων ξετυλίγει σκοτεινά μυστικά

Η ανεπιθύμητη ανιψιά, το νέο βιβλίο της Δήμητρας Ιωάννου θα γίνει το αγαπημένο σου αυτό…

Βιβλίο

Οργή, το απαγορευμένο βιβλίο του King

Τι 5, τι 10, τι 400 ευρώ – το βιβλίο Οργή του πολυγραφότατου και διάσημου…

Βιβλίο

Αισχύλεια ψήγματα

Είμαστε συνηθισμένοι να αναζητούμε τις ύψιστες στιγμές των λογοτεχνών σε μεγάλα -σε μέγεθος και σημασία-,…

Βιβλίο

Ανατομία: Ένα σκοτεινό βιβλίο για έρωτα και ανατομία

Ανατομία: Μια ιστορία αγάπης όπου το σκοτάδι της ιατρικής συναντά τον έρωτα Το «Ανατομία: Μια…

Βιβλίο

Οι Επιβάτες της Αποβάθρας 5: Η δύναμη της ανθρώπινης σύνδεσης

Πόσες φορές έχουμε προσπεράσει αγνώστους μέσα στο μετρό, χωρίς να φανταζόμαστε πόσα θα μπορούσαμε να…

Βιβλίο

5 Βιβλία που αξίζει να πάρεις μαζί σου στις διακοπές

Οι καλοκαιρινές διακοπές είναι η ιδανική εποχή για να απολαύσεις το διάβασμα. Είτε πίνεις τον…

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

The House with Laughing Windows

«The House with Laughing Windows»: Η πιο νοσηρή ταινία giallo που γυρίστηκε ποτέ

Συχνά συναντά κανείς το magnum opus του Pupi Avati, ενός
Η Ιστορία του Μαυρίσματος: Από την Αρχαιότητα στη Σύγχρονη Εποχή

Η Ιστορία του Μαυρίσματος: Από την Αρχαιότητα στο Σήμερα

Η επιθυμία για ένα χρυσαφί μαύρισμα δεν είναι καινούριο φαινόμενο,