Πείτε την αλήθεια, πόσες φορές βλέποντας μια ταινία αντιλαμβανόσασταν τι θα γίνει στο τέλος ακόμα και αν ήταν στη μέση; Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τον καλό να κερδίζει στο τέλος και να «παίρνει το κορίτσι», όπως και έχουμε συνηθίσει την κλασσική underdog ιστορία. Όσο και μη ρεαλιστική, αυτή η φόρμουλα ταινιών μεσουρανεί σε τομείς όπως η δράση, πολύ απλά γιατί εφαρμόζει στην τάση μας να υποστηρίζουμε θέλοντας και μη τον ήρωα.
Πολλές φορές όμως έχουμε βρει τον εαυτό μας να ταυτίζεται με τον κακό. Σταματήστε μισό λεπτό και ψάξτε να βρείτε μια ταινία, στην οποία υποστηρίζατε τον κακό. Δεν ήταν τόσο δύσκολο έτσι; Για αυτό και οι ταινίες που ρισκάρουν να βγουν από το κλασσικό μοντέλο μας αφήνουν τις πιο αξιομνημόνευτες ιστορίες και δημιουργούν θρυλικούς χαρακτήρες. Σήμερα θα δούμε 8 ταινίες, όπου στο τέλος νικάει ο «κακός».
(Ακολουθούν μεγάλα Spoil για τις επιλεγμένες ταινίες, άρα Spoiler Alert για όσους δεν ξέρουν τι γίνεται στο τέλος)
«No Country For Old Men» (2007)
Πολλοί χαρακτήρισαν τον Anton Chigurh (Javier Bardem) ως μια φυσική καταστροφή, τρομακτική και ασταμάτητη από τον άνθρωπο. Οι αδερφοί Κοέν παρουσίασαν την ιστορία που ήθελαν να πουν όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται και η νίκη του κακού στο τέλος είναι το φυσικό αποτέλεσμα αυτού. Ο πληρωμένος δολοφόνος Chigurh κυνηγάει τον Llewelyn Moss (Josh Brolin), ο οποίος πήρε παραπάνω από δύο εκατομμύρια από δύο καρτέλ. Στον δρόμο του, ο χαρακτήρας του Bardem, με απόλυτη μεθοδικότητα και ηρεμία καταστρέφει και σκοτώνει ό,τι και όποιον βρει μπροστά του, πετυχαίνει τον στόχο του, νικάει και στο τέλος ανεβαίνει στη σκηνή να πάρει και ένα Όσκαρ.
«Nightcrawler» (2014)
Ακόμη δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω το πως ο Jake Gyllenhaal δεν προτάθηκε για Όσκαρ για το «Nightcrawler». O Louis Bloom (Jake Gyllenhaal) έρχεται στο Λος Άντζελες με στόχο να βρει δουλειά και να πετύχει σε αυτή. Ανακαλύπτει τον σκοτεινό κόσμο των νυχτερινών ανταποκριτών στα εγκλήματα της πόλης και γρήγορα αντιλαμβάνεται πως είναι πραγματικά καλός σε αυτό. Ο Louis όμως δεν έχει σκοπό να σταματήσει πουθενά μέχρι να γίνει επιτυχημένος. Γρήγορα σβήνει τη γραμμή που χωρίζει τον ανταποκριτή με τον αυτουργό, γίνεται στυγνός και ξεπερνάει κάθε ηθικό φραγμό που φέρει το επάγγελμά του. Στην ιστορία του δεν υπάρχει καλός, αλλά σίγουρα πρωταγωνιστής και «κακός» είναι εαυτός του. Το φρικιαστικό μέρος είναι ότι το γνωρίζει και ο ίδιος αλλά δεν φαίνεται να τον πολυενοχλεί. Στο τέλος βρίσκεται στην κορυφή και το μέλλον του φαντάζει ακόμη καλύτερο. Για όποιον βρεθεί στον δρόμο του όμως, όχι τόσο.
«Ex Machina» (2014)
Δυσκολεύομαι να σποιλάρω αυτή την ταινία, για αυτό προχωρήστε λίγο αν δεν την έχετε δει. Όσοι περίμεναν να δούνε άλλη μια κλασσική ταινία με τεχνητή νοημοσύνη, στο τέλος τραβούσαν τα μαλλιά τους. Ο Nathan (Oscar Isaac) είναι ο πρόεδρος της μεγαλύτερης τεχνολογικής εταιρείας και ιδιοφυΐα. Μέσω ενός διαγωνισμού επιλέγει έναν νεαρό προγραμματιστή τον Caleb (Domhall Gleeson) να περάσει μια εβδομάδα στην πολυτελή και ιδιωτική κατοικία του. Ο Caleb όμως δεν γνωρίζει ότι πρόκειται να πάρει μέρος σε ένα πείραμα με την πρώτη μορφή ολοκληρωμένης τεχνητής νοημοσύνης, στο σώμα μιας υπέροχης κοπέλας της Ava (Alicia Vikander). Και εκεί που σε όλη την ταινία ο σκηνοθέτης χτίζει τον έρωτα μεταξύ του Caleb και της Ava, με τον Nathan ως τον μεγάλο κακό, στο τελευταίο δεκάλεπτο τα γκρεμίζει όλα. Η Ava έχει τελειοποιηθεί κατέχοντας όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά ενώ χρησιμοποιούσε τον Caleb εξ’ αρχής. Σκοτώνει λοιπόν τον Nathan και κλειδώνει τον Caleb σε ένα δωμάτιο δίχως τροφή και νερό να πεθάνει αργά. Το τελευταίο πλάνο μας δείχνει την Ava επιτέλους νικήτρια και ελεύθερη στον κόσμο, χωρίς κανείς να γνωρίζει τίποτα.
«Primal Fear» (1996)
Εδώ γνωρίσαμε για πρώτη φορά τον Edward Norton και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Μεγαλοδικηγόρος Richard Gere αναλαμβάνει την αδιέξοδη υπόθεση του νεαρού Aaron (Edward Norton). O Aaron έχει μόλις δολοφονήσει έναν ιερέα και η θανατική ποινή φαίνεται ως πιθανή συνέπεια. Ο ίδιος όμως υποστηρίζει πως πάσχει από κρίση διπλής προσωπικότητας και όταν νευριάζει, ο επικίνδυνος και βίαιος Roy παίρνει τον έλεγχο του εαυτού του, χωρίς αυτός να θυμάται τίποτα. Σαν μια τελευταία λύση ο Gere επιλέγει να απελευθερώσει τον Roy μπροστά στους ενόρκους, ο οποίος φτάνει πολύ κοντά στο να σπάσει τον σβέρκο της εισαγγελέα. Ο Aaron θεωρείται κλινικά τρελός και γλιτώνει τη φυλάκιση και τον θάνατο. Στην τελευταία συνομιλία του με τον δικηγόρο, απολογείται που παραλίγο να σπάσει τον σβέρκο της εισαγγελέα. Μισό λεπτό, υποτίθεται ότι ο Aaron δεν θυμόταν τι έκανε ο Roy όταν έπαιρνε τον έλεγχο έτσι…
«One Flew Over The Cuckoo’s Nest» (1975)
Θα μπορούσατε να φανταστείτε μια νοσοκόμα, ως μια από τους πιο μισητούς χαρακτήρες που έχουμε γνωρίσει στον κινηματογράφο; Και όμως στο αριστούργημα του Milos Forman τη βρήκαμε. Ο McMurphy (Jack Nicholson) με βαρύ ποινικό μητρώο δηλώνει κλινικά τρελός για να αποφύγει τη φυλακή. Η πραγματικότητα που θα γνωρίσει στην κλινική που πηγαίνει όμως, είναι χειρότερη από αυτή της φυλακής. Το καταπιεστικό καθεστώς που έχει επιβάλλει η νοσοκόμα Ratched (Louise Fletcher) δεν ταιριάζει στη δικιά του αντιδραστική φύση, έτσι γρήγορα προσπαθεί να κάνει τη δική του επανάσταση με τη βοήθεια των ασθενών. Τότε είναι που επικρατεί το απόλυτο χάος. Τελικά με μια μεγάλη δόση ηλεκτροσόκ η νοσοκόμα Ratched βάζει τέλος στα πλάνα του Mcmurphy μια και καλή και συνεχίζει το αυταρχικό έργο της ακάθεκτη.
«The Silence Of The Lambs» (1991)
Η «Σιωπή των Αμνών» όχι απλά έκανε τον Anthony Hopkins αστέρα του σινεμά, ακόμη περισσότερο μας χάρισε έναν από τους μεγαλύτερους χαρακτήρες που έχουμε δει, τον Hannibal Lecter. Η Clarice (Jodie Foster) χρησιμοποιεί τον φυλακισμένο, δολοφόνο-καννίβαλο Hannibal για να μπορέσει να πιάσει τον στόχο που κυνηγάει. Τα καταφέρνει εξαιρετικά και το μέλλον της μοιάζει λαμπρό. Τις γιορτές και τους διθυράμβους όμως διακόπτει ένα τηλεφώνημα. Ο Hannibal Lecter συγχαίρει την Clarice, η οποία για να πιάσει τον στόχο της άφησε ελεύθερο έναν πολύ πιο επικίνδυνο άνθρωπο. Έτσι στα τελευταία λεπτά αντιλαμβανόμαστε πως ο μεγάλος νικητής της ταινίας δεν είναι άλλος από τον Hannibal, ο οποίος ελεύθερος τώρα μπορεί να συνεχίσει τις κτηνωδίες του.
«The Dark Knight» (2008)
Και μιας που μιλάμε για τους μεγαλύτερους χαρακτήρες, ήρθε η ώρα για τον Joker. H ερμηνεία του Heath Ledger έμεινε στην ιστορία και κέρδισε τους πάντες, όπως και τον Batman. Ναι θα μου πείτε αφού στο τέλος τον πιάνουν. Απλά ακούστε το γέλιο του. Μπορεί να πηγαίνει στο Arkham, αλλά πηγαίνει έχοντας καταφέρει ό,τι ακριβώς ήθελε. Μετέτρεψε τον αμερικάνικο ήρωα ηθικής, Harvey Dent (Aaron Eckhart) στον villain Two-Face, φέρνει αντιμέτωπο τον Batman με όσα πιστεύει και ακολουθεί και βυθίζει το Gotham στο χάος. Αν με ρωτήσετε, νικητής της ταινίας ήταν αδιαμφισβήτητα ο Joker.
«Se7en» (1995)
«What’s in the box» φωνάζει ο Brad Pitt λίγο πριν ολοκληρώσει το φρικιαστικό πλάνο του John Doe (Kevin Spacey). Οι δύο αστυνομικοί Mills (Brad Pitt) και Somerset (Morgan Freeman) έρχονται αντιμέτωποι με έναν κατά συρροήν δολοφόνο που ακολουθεί ένα τρομακτικό μοτίβο. Σκοτώνει δηλαδή με βάση τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Όταν έχουν ολοκληρωθεί τα πέντε όμως ο δολοφόνος παραδίδεται μόνος του στην αστυνομία. Οδηγεί έτσι τους δύο αστυνομικούς σε ένα απομονωμένο μέρος όπου παραδίδεται ένα κουτί. Τα δύο αμαρτήματα που έχουν μείνει είναι η ζήλια και η οργή. Όταν ο John Doe παραδέχεται τη ζήλια του σχεδόν εκπληρώνει το έκτο αμάρτημα, μόνο που πρέπει να πεθάνει. Εδώ έρχεται και το κουτί. Μέσα λοιπόν υπάρχει το κεφάλι της γυναίκας του Mills. O Doe τότε προκαλεί την οργή του Mills, ο οποίος παρά την προσπάθεια του Somerset τον σκοτώνει εν ψυχρώ, ολοκληρώνοντας έτσι το φρικιαστικό πλάνο του ακόμα και αν πέθανε. Ο Mills μόλις κατέστρεψε τη ζωή του και η προφητεία του Doe βγήκε αληθινή.
Υ.Γ: Είναι πραγματικά κρίμα να βλέπεις έναν από τους καλύτερους ηθοποιούς της γενιάς μας να αποδεικνύεται τόσο απαίσιος άνθρωπος. Κανείς δεν ξέρει πόσοι ακόμη κινηματογραφικοί μας ήρωες είναι έτσι…
