Από την Κορέα με αγάπη… Μα έξι υποψηφιότητες για Όσκαρ; ΈΞΙ ;;; Και να ‘ταν μόνο αυτό. Μια νοτιοκορεάτικη ταινία πρωταγωνιστεί με τις υποψηφιότητες της σε κάθε τελετή απονομής βραβείων. Τα Παράσιτα του Bong Joon-Ho καταρρίπτουν όλα τα ρεκόρ και μετά από τον Χρυσό Φοίνικα και την μεγάλη τους νίκη στα SAG Awards, κοντοζυγώνει η ώρα να διακριθούν και στην ύψιστη των τελετών. Βέβαια δε μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι κερδίζουν περισσότερα από αυτά που αξίζουν. Ίσα ίσα που -κατά τη γνώμη μου- αξίζουν μεγαλύτερη διάκριση. Αυτό είναι και το ασύλληπτο της υπόθεσης… Ότι ο Bong Joon-Ho και τα Παράσιτα καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ενώ ταυτόχρονα δεν έχουν πάρει -ακόμη- αυτό που δικαιούνται.
Bong Joon-Ho: Ο δημιουργός
Την ιδέα την συνέλαβε το 2013 και την υλοποίησε το 2018, όταν και πραγματοποιήθηκαν τα γυρίσματα της ταινίας. Αποτελεί την έβδομη του ταινία και μέχρι στιγμής το ορόσημο στην καριέρα του. Ένας σπάνιος δημιουργός που σκηνοθετεί και γράφει τα έργα του, με συχνή την πολιτική κριτική, την κοινωνική ανισότητα και το μαύρο χιούμορ. Ο Bong Joon-Ho συνδυάζει μαεστρικά αυτά τα χαρακτηριστικά και στην τελευταία ταινία του, θέτοντας κοινωνικούς προβληματισμούς στο κοινό, χωρίς να το κάνει απότομα και βίαια δείχνοντας κάπου το δάχτυλο. Άλλωστε κι ο ίδιος λέει πως δεν κάνει προπαγάνδα, ούτε θέλει να δείξει πως θα αλλάξουμε τον κόσμο. Με αστείρευτο μεράκι και αγάπη για αυτό που κάνει είχε δηλώσει το εξής για το αμφιλεγόμενο τέλος του Parasite: “Είναι αρκετά σκληρό και στενόχωρο, αλλά θεωρώ πως είναι αληθινό και έντιμο προς το κοινό” . Συνειδητοποιημένος ως το κόκκαλο και αστείρευτα ταλαντούχος…
Διαφορετικό από το Roma του Cuarón
Πολλοί το συγκρίνουν με το Roma του Alfonso Cuarón. Η πραγματικότητα είναι, ωστόσο, ότι δεν μοιάζουν παρά μόνο στα βασικά. Ξενόγλωσσες και οι δύο που καταπιάνονται με το θέμα της φτώχειας στο Μεξικό και τη Νότια Κορέα, αντίστοιχα. Η προσέγγιση του θέματος, όμως, γίνεται με τελείως διαφορετικό τρόπο στις δύο ταινίες. Απ’ τη μία το Roma ένα δράμα που αφηγείται μια αληθινή ιστορία και από την άλλη το Parasite που ελίσσεται μεταξύ κωμωδίας-σάτιρας και δράματος-θρίλερ, εναλλάσσοντας πολλαπλά κινηματογραφικά είδη κατά τη διάρκεια του!
Το μέγεθος της επιτυχίας του Parasite αυξάνει το γεγονός ότι δεν είχε κάποιο βραβευμένο ή ευρέως γνωστό όνομα πίσω από τις κάμερες, όπως ο πολυβραβευμένος Alfonso Cuarón και να ξεκινήσει από ένα σημείο. Ξεκίνησε από το 0 έχοντας στο τιμόνι έναν Bong Joon-Ho που δεν μπορούσε να αποσπάσει τη προσοχή όπως ο Cuarón. Αλλά με τον δικό του τρόπο το Parasite είναι μία από τις καλύτερες ταινίες του 2019. Και σίγουρα κάτι παραπάνω από μία ταινία…
Οι μεγάλες βραβεύσεις που επιβάλλεται να συνεχιστούν στα Όσκαρ
Τα Παράσιτα ήταν η ταινία που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών, μία βράβευση ιδιαίτερη τιμητική για οποιαδήποτε ταινία. Ακολούθησαν πολλές βραβεύσεις με πιο βαρυσήμαντες τις πιο πρόσφατες στις Χρυσές Σφαίρες, όπου κέρδισε στην κατηγορία Ξενόγλωσσης Ταινίας, και στα SAG Awards όπου βραβεύτηκαν οι ερμηνείες όλου του καστ. Βραβεύσεις εξωπραγματικές για τον κορεάτικο κινηματογράφο, που όμως φαίνονται λίγες για μία ταινία όπως το Parasite. Έχοντας 6 υποψηφιότητες στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου, Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Καλύτερου Μοντάζ και Καλλιτεχνικής Παραγωγής στα φετινά Όσκαρ, ήρθε η ώρα να αποσπάσει ένα βραβείο μεγάλης βαρύτητας. Και δεν εννοώ της Ξενόγλωσσης που ούτως ή άλλως θα το πάρει. Αλλά ένα από τα 3 πρώτα. Γιατί είναι δίκαιο και πρέπει να γίνει πράξη…
Γιατί ρε Bong Joon-Ho δεν είναι ταινία αυτό που έφτιαξες. Είναι κάτι άλλο…
