Anyone But You: Λατρεύω να σε μισώ

Anyone But You
Πηγή εικόνας: IMDB

Η επιστροφή των romcom; 

Οι romcom φαίνεται να επέστρεψαν και μαζί με αυτές, φαίνεται να αναβιώνεται και η «μόδα» των ταινιών – retelling κλασικής λογοτεχνίας.

Το Anyone But You είναι μια ρομαντική κομεντί με πρωταγωνιστές τους Sydney Sweeney και Glen Powell παραγωγής 2023 εμπνευσμένη από την κωμωδία του Shakespeare Much Ado about Nothing (Πολύ Κακό για το Τίποτα). Η σύνδεση αυτή παραπέμπει σε αυτές τις κλασικές romcom των 90s – 00s. Mοιάζει να κάνει τη διαφορά αναμέσα στο πλήθος των – κυριώς – μέτριων έως κακών romcom που έχουν πλημμυρίσει τις πλατφόρμες streaming τα τελευταία χρόνια.

Anyone But You
Πηγή εικόνας: IMDB

Με λίγα λόγια…

Η Bea και ο Ben συναντιούνται τυχαία σε ένα καφέ και καταλήγουν να περνούν μια ολόκληρη μέρα μαζί. Το επόμενο πρωί όμως μια παρεξήγηση κάνει τους δρόμους τους να χωρίσουν. Κατά μια περίεργη σύμπτωση, 6 μήνες μετά ξαναβρίσκονται σε ένα club, όταν η αδερφή της Bea, Halle (Hadley Robinson) τη συστήνει στην κοπέλα της, Claudia (Alexandra Shipp). Η τελευταία τυχαίνει να είναι φίλη του Ben και αδελφή του κολλητού του, Pete (GaTa). Σε αυτή τη συνάντηση, οι δύο πρωταγωνιστές ξεκάθαρα πληγωμένοι από την παρεξήγηση αλλά ταυτόχρονα αρκετά περήφανοι για να το παραδεχτούν αντιπαθούν ο ένας τον άλλο. Όταν όμως η Halle και η Claudia τους καλούν για το γάμο τους στο Sydney, η Bea και ο Ben θα αναγκαστούν να συνυπάρξουν για λίγες μέρες στο ίδιο σπίτι. Εκεί, θα έρθουν πιο κοντά και θα αποφασίσουν τόσο για να ξεφορτωθούν την υπόλοιπη παρέα που προσπαθεί να τους τα φτιάξει, όσο για να πετύχουν ο καθένας τον δικό του προσωπικό στόχο – ο Ben να ξανακερδίσει μία πρώην (Charlee Fraser) του και η Bea να γλυτώσει από τους υπερπροστατευτικούς και ανακατώστρες γονείς (Dermot Mulroney και Rachel Griffiths) της – να προσποιηθούν ότι είναι ζευγάρι.

Anyone But You
Πηγή εικόνας: Cinema in Dobeln

Αποτίμηση

Ο Glen Powell έχει αποδείξει ότι «το έχει» ήδη από το Set it Up (2018), θυμίζοντας αμυδρά τον Matthew McConaughey σε παρόμοιους ρόλους. Παίζει τον αξιαγάπητο χαζούλη με σχετική άνεση και μπορεί να υποστηρίξει έναν κωμικό ρόλο. Από την άλλη, η Sydney Sweeny συμπαθέσταστη και αληθινή στους δραματικούς ρόλους της (βλέπε Euphoria) με φαινομενική ευκολία περνούσε από το εφηβικό και επιφανειακό δράμα σε coming-of-age ρεαλισμό και έπειτα σε κωμική υπερβολή. Παρόλα αυτά στο Anyone But You δεν κατάφερε να φέρει την αυθεντικότητα της Sandra Bullock για παράδειγμα όσον αφορά την κωμωδία. Οι ερμηνείες του supporting cast σε μερικά σημεία ήταν τραβηγμένες, γεγονός που δεν αφήνει τον θεατή να ξεχάσει ότι βλέπει ηθοποιούς να προσπαθούν να παίξουν τους ρόλους τους. Η ατμόσφαιρα όμως που μένει είναι και πάλι θετική – περνάμε καλά στα παρασκήνια και αυτό βγαίνει στο κοινό.

Advertising

Advertisements
Ad 14

Το Anyone But You, όπως και άλλες μεταφορές κλασικής λογοτεχνίας, διατηρεί και εκμοντερνίζει τα ονόματα των δύο πρωταγωνιστών της σεξπιρικής κωμωδίας, αντί για Beatrice και Benedick έχουμε την Bea και τον Ben. Επίσης ενδιαφέρουσα ήταν η επιλογή να ενσωματώσουν στίχους και φράσεις που αποδίδονται στον Βάρδο. Ως romcom τσεκάρει τα κουτιά του είδους, από το γλυκό αν και απίστευτο meet-cute, την παρεξήγηση που τους χωρίζει και προκαλεί τον ανταγωνισμό μεταξύ τους, την σχεδόν καρμικά τυχαία επανασύνδεση μέσω κοινών γνωστών, την παρεξήγηση πριν το φινάλε κλπ. Τα κλισέ αυτά δεν με απώθησαν αλλά ούτε με κέρδισαν συναισθηματικά ουτώς ώστε να αγνοήσω το γεγονός ότι η ταινία ακολουθεί τη γνωστή συνταγή. Συγκεκριμένα, έρχεται στο μυαλό η βιαστική επιλυση της παρεξήγησης.

Η ταινία κατάφερε αρκετά, εάν αναλογιστούμε πόσο χαμηλά βρίσκεται εδώ και χρόνια ο πήχης για τις ρομαντικές κομεντί. Μπορεί να μην ξεφεύγει από τις συμβάσεις και τα κλισέ του είδους αλλά είναι ξεκάθαρα μια εμπορική επιτυχία έχοντας φέρει πάνω από 190 εκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις. Πέραν των αριθμών, ήταν ευχάριστη εμπειρία. Δεν περίμενα να γελάσω ειλικρινά, πέραν ίσως κάποιου μειδιάσματος. Τέλος, πιστεύω ότι το Anyone But You αξίζει να ιδωθεί στο σινεμά όχι απλώς επειδή με τα χρήματά μας «ψηφίζουμε» τι ταινίες θα συνεχίζουν να παράγονται αλλά και μόνο για την feelgood εμπειρία μιας αίθουσας, σχεδόν με μια φωνή, να τραγουδά το Unwritten της Natasha Bedingfield.

Fun Fact: O σκηνοθέτης της ταινίας, Will Gluck, είχε σκηνοθετήσει το Easy A (2010) με το iconic montage όπου η Emma Stone περνά ένα σαββατοκύριακο κολλημένη με ένα άλλο τραγούδι της ίδιας, το Pocketful of Sunshine.

Δείτε το trailer εδώ:

Advertising

Από θόρυβος στο παρασκήνιο έως αιτία πολύωρων αναλύσεων, οι ταινίες αποτελούν μια σταθερά στη ζωή μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Μιας και όλοι οι γνωστοί μου τα έχουν ακούσει, έπρεπε να βρω άλλη δίοδο έκφρασης της αγάπης μου για την 7η τέχνη

Περισσότερα από τη στήλη: Κινηματογράφος

Κινηματογράφος

Taxi Driver – Το ψυχογράφημα της αποξένωσης μέσα από το βλέμμα του Σκορσέζε

«Taxi Driver» (1976) , η ταινία-καταβύθιση στην ψυχή ενός ανθρώπου που νιώθει αποκομμένος από τον…

Κινηματογράφος

50 Ξένες ταινίες για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο

Κάθε Οκτώβριο, το ίντερνετ γεμίζει από λίστες ταινιών τρόμου. Όλοι βλέπουν φαντάσματα, ζόμπι και κάνουν…

Κινηματογράφος

October Sky: Νοσταλγία και έμπνευση

Το October Sky είναι μία αμερικανική βιογραφική ταινία του 1999, σε σκηνοθεσία του Joe Johnston…

Κινηματογράφος

Ο Λύκος της Wall Street: Η αχαλίνωτη απληστία μέσα από το βλέμμα του Σκορσέζε

Ο «Λύκος της Wall Street» δεν είναι απλώς μια βιογραφική ταινία για έναν πολυεκατομμυριούχο απατεώνα·…

Κινηματογράφος

One Battle After Another – Όταν η επανάσταση αποτυγχάνει (?)

Το «One Battle After Another» σηματοδοτεί την πιο πολιτική και ίσως πιο ώριμη στιγμή του…

Κινηματογράφος

Καπερναούμ (2018) – Μια ταινία για την παιδική οργή σ’ έναν κόσμο χωρίς ελπίδα

H ταινία «Καπερναούμ» της Ναντίν Λαμπακί δεν είναι απλώς ένα κοινωνικό δράμα· είναι μια ωμή…

Κινηματογράφος

Dracula (1992): Ο ιδανικός Δράκουλας του Coppola

Σε μια εποχή ξεχασμένων remake και άτονων διασκευών, το Dracula του Coppola εξακολουθεί να αποτελεί…