Εκ πρώτης όψεως μοιάζουν με συμπαθείς, γοητευτικές, συνηθισμένες γυναίκες. Με μια πιο προσεχτική ματιά είναι κάθε άλλο παρά ακίνδυνες. Προικισμένες με εξυπνάδα, εκδικητικότητα και αγνή κακία αυτές οι femme fatales καταφέρνουν να προκαλούν ρίγος και μόνο στο άκουσμα του ονόματός τους. Σήμερα θα μιλήσουμε για γυναικείες φιγούρες του κινηματογράφου που λίγο με το στυλ τους, άλλοτε με την εκκεντρική προσωπικότητά τους και σίγουρα με τις πράξεις τους έμειναν στη μνήμη ως οι χειρότερες. Ας δούμε λοιπόν μερικές μοχθηρές φόνισσες και στυγνές εκμεταλλεύτριες με σατανικά ή παράλογα κίνητρα.
Dolores Umbridge-«Harry Potter»
Η εικόνα μιας μικροκαμωμένης κυρίας με αδυναμία στο τσάι και το ροζ χρώμα, σε κανενός το μυαλό δε φαντάζει τρομαχτική. Κι όμως, η καθηγήτρια Dolores Umbridge (Imelda Staunton) κατάφερε να στοιχειώσει όχι μόνο τους φανατικούς αναγνώστες, αλλά και ολόκληρο το Hoguarts. Το μικροσκοπικό παρουσιαστικό της δεν την εμπόδιζε να χειραγωγεί τόσο μαθητές όσο και καθηγητές, ενώ ίχνος μεταμέλειας δεν υπήρχε στις βάρβαρες τιμωρίες της.
Hela-«Thor:Ragnarok»(2017)
Η Καιτούλα η Blanchett έκανε πάλι το θαύμα της. Ενσάρκωσε έναν από τους πιο πολεμοχαρής και δαιμονικούς χαρακτήρες του MCU, με τη γνωστή φυσικότητα που το κάνει κάθε φορά. Η Hela είναι το απόλυτο κακό και είναι γένους θηλυκού. Χωρίς ίχνος ενδοιασμών και με κίνητρο την απόλυτη κυριαρχία, δε σταματάει πουθενά γιατί είναι παντοδύναμη. Σίγουρα μία δολοφόνος με στυλ και προσωπικότητα που περισσότερο αγαπήθηκε παρά μισήθηκε από το κοινό.
The Wicked Witch of the West-«Wizard of Oz »(1939)
Η πράσινη μάγισσα αν και δε μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε την πιο τρομαχτική της λίστας γνωρίζουμε πως αποτελεί σύμβολο κακίας. Το σατανικό γέλιο, η σκούπα, η μυτερή μύτη και το καπέλο συνθέτουν την κακιά μάγισσα που οι περισσότεροι έχουν στο μυαλό τους. Από την άνεση του κάστρου της θα επιστρατεύσει όλες της τις δυνάμεις για να πάρει πίσω αυτό που της ανήκει. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου(AFI) την έχει κατατάξει στην 4η θέση των χειρότερων ανταγωνιστών όλων των εποχών.
Cruella De Vil-«101 Dalmatians»(1996)
Το όνομά της προέρχεται από μια μίξη των επιθέτων cruel και evil που αντίστοιχα σημαίνουν βάναυσος και σατανικός. Δικαιωματικά και μόνο αξίζει να σημειωθεί ως η πιο σατανική ανταγωνίστρια της Disney. Μισεί τα κουτάβια και το μόνο κίνητρό της είναι πως θέλει να τα φορέσει. Η αδυναμία της στη μόδα την έκαναν έναν από τους πιο εικονικούς χαρακτήρες ταινιών. Από το δίχρωμο τολμηρό μαλλί, μέχρι τις ογκώδεις γούνες και τη μακρυά θήκη του τσιγάρου της ακτινοβολεί εκκεντρικότητα. Είναι μια πραγματική ντίβα, μία σύγχρονη βασίλισσα των παραμυθιών που αν και ποτέ δεν κατάφερε να κερδίσει τα κουτάβια κατάφερε να κλέψει όλη τους τη δόξα.
T X Terminatrix-«Terminator 3:Rise of the Machines»(2003)
Άμα ένα άψυχο ρομπότ (Kristana Loken) με τέλειες αναλογίες και το ανέκφραστο πρόσωπο δεν είναι τρομαχτικό τότε τι είναι; Προφανώς, δεν είναι τελείως δίκαιη η ύπαρξη της σε αυτή τη λίστα, αλλά είναι η ωμή προσωποποίηση της έλλειψης κινήτρου και ενδοιασμών. Η υπεράνθρωπη δύναμη της, το ανατριχιαστικό τρέξιμο και η σχεδόν άτρωτη κατασκευή της έκαναν το Schwarzenegger να μοιάζει με παλιοσίδερα μπροστά της.
O-Ren Ishii-«Kill Bill: Vol.1»(2003)
Η αθώα, γοητευτική, εξωτική εμφάνιση της Lusy Liu χάρις το ταλέντο της κατάφερε να ταυτιστεί με έναν από τους πιο φονικούς γυναικείους χαρακτήρες του κινηματογράφου. Ενδεχομένως, το τραγικό παρελθόν της να δικαιολογεί μέρος των πράξεών της, αλλά σίγουρα δεν την κάνει έναν αδικημένο χαρακτήρα. Όντας δολοφόνος ήδη από μικρή ηλικία, συνεχώς προσπαθεί να διατηρήσει το όνομα και τη φήμη της, κυριολεκτικά μη δεχόμενη μύγα στο σπαθί της.
Catherine Tramell-«Basic Instict»(1992)
Φυσικά θα αποτελούσε παράληψη η απουσία της από τη λίστα μας. Με μία μόνο κίνηση κατάφερε να σαγηνέψει τους πάντες και να γράψει κινηματογραφική ιστορία. Η σκηνή της ανάκρισης είναι αυτή με τις περισσότερες παύσεις στην ιστορία. Η φονικά σαγηνευτική Sharon Stone, με το αγγελικό πρόσωπο κατάφερνε να χειρίζεται τους πάντες σαν πιόνια στο καλοστημένο παιχνίδι της.
Νοσοκόμα Ratched-«One Flew Over The Cuckoo’s Nest»(1975)
Η Louise Fletcher κατάφερε να κάνει τον χαρακτήρα της δαιμονικής νοσοκόμας εφιάλτη για πολύ κόσμο. Στη μικροκοινωνία μιας ψυχιατρικής κλινικής η Ratched ήταν ένας τύραννος. Το ευγενικό παρουσιαστικό της δεν καταφέρνει να προδώσει το σατανικό χαρακτήρα της. Έχοντας το πάνω χέρι των πραγμάτων χρησιμοποιούσε κάθε διαθέσιμο μέσο για να επιβάλει την τάξη αδιαφορώντας για την ανθρώπινη φύση των τροφίμων. Η συγκεκριμένη στη λίστα του AFI έρχεται μόλις δεύτερη, μετά τη Margaret Hamilton στον Μάγο του Οζ.
Annie Wilkes-«Misery» (1990)
Όσα χρόνια και αν περάσουν το όνομα της Annie Wilkies πάντα θα ακολουθείτε από ρίγος. Η Kathy Bates εδώ έδωσε μία από τις καλύτερες ερμηνείες της σε ένα εξαιρετικά κλειστοφοβικό θρίλερ. Στο μυαλό ενός υγιούς αναγνώστη ο θάνατος ενός αγαπημένου φανταστικού χαρακτήρα σίγουρα δεν έχει την επίδραση που είχε στο μυαλό της πρωταγωνίστριας. Ο συνδυασμός ευγένειας και παράλογης εμμονής καταφέρνει να δημιουργήσει έναν ανατριχιαστικό χαρακτήρα που δε θα ξεχαστεί ποτέ.
