Την τελευταία τριετία το horror είδος έχει γνωρίσει μία αναγέννηση κι αυτό φαίνεται από τις κυκλοφορίες των Get Out, A Quiet Place, Us, Hereditary και άλλων. Η πιο πολυαναμενόμενη όμως ταινία από όλες αυτές ήταν το IT του 2017, το οποίο ήταν βασισμένο στο ομώνυμο best seller του Stephen King. Θα αποτελούσε την πρώτη κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου, αφού η πρώτη εκδοχή του 1990 ήταν μίνι σειρά. Όλοι οι moviegoers είχαν ενθουσιαστεί με την ανακοίνωση του φιλμ και περίμεναν πως και πως. Όταν κυκλοφόρησε έκανε πολύ καλή εντύπωση σε κοινό και κριτικούς για την καλή ιστορία που είχε, το πετυχημένο cast, την άρτια σκηνοθεσία του Andy Muschietti αλλά και για την επιλογή που έκαναν οι δημιουργοί να επικεντρωθούν στο πρώτο κομμάτι του βιβλίου όπου οι χαρακτήρες ήταν ακόμη παιδιά. Έτσι λοιπόν όπως ήταν φυσικό, το IT θα είχε και δεύτερο κεφάλαιο που θα συνέχιζε και θα τελείωνε την ιστορία. Φτάσαμε στο 2019 και στην κυκλοφορία του IT 2. Οι προσδοκίες ήταν πολύ υψηλότερες λόγω της επιτυχίας του πρώτου μέρους. Ο Andy Muschietti επιστρέφει στην σκηνοθετική καρέκλα και επιστρατεύει τους James McAvoy, Jessica Chastain, Bill Hader, Jay Ryan, James Ransone, Isaiah Mustafa, και Andy Bean για να ενσαρκώσουν τις ενήλικες εκδοχές των χαρακτήρων τους.
Βρισκόμαστε στην πόλη του Derry, 27 χρόνια μετά την πρώτη ήττα του Pennywise από τα παιδιά του Losers Club. Παράξενα συμβάντα αρχίζουν να συμβαίνουν στην πόλη και ο ενήλικας πια Mike (Mustafa) πιστεύει πως όλα αυτά είναι σημάδια της επιστροφής του κλόουν. Έτσι καλεί ένα-ένα τα μέλη του Losers Club και τους παρακινεί να επιστρέψουν στο Derry ώστε να εκπληρώσουν τον όρκο τους και να αφανίσουν μια για πάντα τον αρχαίο δαίμονα. Η παλιά παρέα ενώνεται ξανά και ξεκινάει η μάχη ενάντια στον Pennywise σε ένα συναισθηματικό ταξίδι.
Βλέποντας το IT 2, θυμήθηκα τα Avengers Infinity War και Endgame. Διαπίστωσα πως έχουν ένα μεγάλο κοινό το οποίο είναι η αφηγηματική δομή. Το πρώτο κεφάλαιο του IT, όπως και το Infinity War είναι μία απλή ταινία αφηγηματικά που ξεκινάει από το σημείο Α και καταλήγει στο σημείο Β, ενώ το IT 2 όπως και το Endgame έχει μία πολύ πιο δύσκολη δουλειά να κάνει καθώς αναλαμβάνει να τελειώσει την ιστορία και να ολοκληρώσει τα συναισθηματικά ταξίδια των χαρακτήρων της σε ένα ικανοποιητικό φινάλε, πράγμα που την κάνει πιο πολύπλοκη ταινία από την πρώτη. Αυτό όμως δεν είναι ελάττωμα γιατί το δεύτερο κεφάλαιο του IT είναι πραγματικά ένα ικανοποιητικό φινάλε με συναίσθημα και αρκετό blockbuster και horror θέαμα.
Όπως προανέφερα, αυτή την φορά η αφηγηματική δομή στο IT 2 είναι πιο περίπλοκη καθώς περιέχονται αρκετά flashbacks που αφορούν γεγονότα που έλαβαν χώρα στο 1989, γεγονότα που δεν ξέραμε ότι συνέβησαν και είναι κρίσιμα για την ιστορία. Οπότε δεν έχουμε μόνο να ασχοληθούμε με τους ενήλικες του Losers Club καθώς ξαναβλέπουμε τους νεότερους εαυτούς τους, στοιχείο που συνέβαλε πολύ στην επιτυχία του πρώτου κεφαλαίου. Λόγω των flashbacks μπορείς να δεις καλύτερα πόσο καλή δουλειά έχει γίνει στο casting! Όλο το ενήλικο cast πείθει πάρα πολύ και νομίζεις πως όντως έτσι θα μοιάζουν τα παιδιά όταν μεγαλώσουν. Οι ερμηνείες βεβαίως είναι αρκετά καλές καθώς κάθε ηθοποιός φαίνεται να έχει μελετήσει πολύ την ερμηνεία του αντίστοιχου ηθοποιού του παιδικού cast, ώστε να μπορεί να υπάρχει μία συνοχή. Ξεχωρίζουν εννοείται οι ερμηνείες των Jessica Chastain και James McAvoy αλλά το πραγματικό highlight είναι ο Bill Hader του Saturday Night Live στον ρόλο του Richie, αφού δίνει μία δυνατή ερμηνεία με συναίσθημα, έχει εξαιρετικό timing και ένα πολύ ενδιαφέρον character arc. Δεν χρειάζεται βέβαια να πούμε πως ο Bill Skarsgard στον ρόλο του Pennywise συνεχίζει να είναι καταπληκτικός, δίνοντας μία ερμηνεία που μπορεί ισάξια να σταθεί δίπλα σε αυτήν του Tim Curry, του Pennywise του 1990.
Βέβαια ένας υποψήφιος θεατής του ΙT 2 θα αναρωτιέται αν η ταινία είναι τόσο τρομακτική όσο ήταν η προηγούμενη. Η ατμόσφαιρα είναι creepy, ο Pennywise σε όλες του τις μορφές είναι τρομακτικός και τα jumpscares δεν απουσιάζουν. Παρόλα αυτά, το φιλμ είναι λιγότερο τρομακτικό από το πρώτο κεφάλαιο. Πολλοί θα το δουν σαν μειονέκτημα αλλά εγώ προσωπικά πιστεύω πως υπάρχει λογική σε αυτό. Στην πρώτη ταινία βιώνεις τον τρόμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, ενώ στην δεύτερη μέσα από τα μάτια ενός ενήλικα. Όπως είναι γνωστό, πράγματα που σε τρόμαζαν όταν ήσουν παιδί, τώρα δεν σε τρομάζουν το ίδιο ή καθόλου. Οι χαρακτήρες μας έχουν γίνει και αυτοί ενήλικες οπότε δεν βιώνουν τον ίδιο τρόμο που θα βίωναν ως παιδιά. Αυτό δίνει την ευκαιρία στην ταινία να προσθέσει λίγο περισσότερο χιούμορ και περισσότερο δράμα με αποτέλεσμα αυτή η ταινία να μην είναι hardcore horror αλλά να είναι πιο κοντά στο Evil Dead 2. Περιέχονται κάποια πολύ ωραία cameos από τους Peter Bogdanovich και Stephen King, όπως και αμέτρητες αναφορές στην pop κουλτούρα των 80s (Star Wars!). Το μόνο αρνητικό που έχει η ταινία είναι η διάρκειά της που είναι στις 2 ώρες και 50 λεπτά. Δεν βαριέσαι, δεν κουράζεσαι αλλά υπάρχουν μερικά σημεία που καταλαβαίνεις πως τραβάει παραπάνω από ότι χρειάζεται, πράγματα που θα μπορούσαν να κοπούν για χάρη του ρυθμού.
Αξίζει όλοι οι σινεφίλ να βιώσουν το τέλος του έπους του Stephen King στους κινηματογράφους. Tο ΙΤ 2 είναι μία ταινία που συνεχίζει μία εξαιρετική ιστορία, περιέχει δυνατές ερμηνείες όπως επίσης άρτια σκηνοθεσία και προσφέρει γνήσιο blockbuster θέαμα σε ένα πραγματικά ικανοποιητικό φινάλε. Ετοιμαστείτε να επιπλεύσετε!
