Το ‘Greyhound’ είναι μία πολεμική ταινία αμερικανικής παραγωγής, η οποία με τη σειρά της προσπέρασε τις κινηματογραφικές αίθουσες και κυκλοφόρησε στη νέα streaming πλατφόρμα της Apple στις 10 Ιουλίου. Τη σκηνοθεσία του φιλμ αναλαμβάνει ο Aaron Schneider, σκηνοθέτης των ‘Two Soldiers’ και ‘Get Low’, ενώ στον πρωταγωνιστικό ρόλο βρίσκουμε τον Tom Hanks, ο οποίος εδώ εκτελεί επίσης χρέη σεναριογράφου. Το ‘Greyhound’ είναι βασισμένο στο βιβλίο του 1955 ‘The Good Shepherd’ του C.S. Forester, το οποίο εξιστορεί τις δυσκολίες της μάχης του Ατλαντικού. Στην ταινία επίσης συμμετέχουν οι Stephen Graham, Elisabeth Sue και Rob Morgan.
Η Πλοκή
Βρισκόμαστε στις αρχές του 1942. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πάρει μέρος στον πόλεμο εδώ και λίγους μήνες, με την μάχη του Ατλαντικού να μαίνεται. Εκεί οι Γερμανοί εξαπολύουν υποβρύχια που έχουν σκοπό να καταστρέφουν ολόκληρες συνοδείες πλοίων που μεταφέρουν προμήθειες από τη Βόρεια Αμερική στη Μεγάλη Βρετανία. Ο Ernest Krause (Hanks), ένας πρόσφατα εκπαιδευμένος αξιωματικός του αμερικανικού Ναυτικού, αναλαμβάνει την πρώτη του αποστολή ως καπετάνιος του αντιτορπιλικού USS Keeling, το οποίο είναι γνωστό με το κωδικό όνομα Greyhound και συνοδεύεται από άλλα δύο βρετανικά αντιτορπιλικά. Στόχος της αποστολής αυτής είναι η ασφαλής μεταφορά της συνοδείας HX-25 που αποτελείται από 37 πλοία των Συμμάχων και έχει προορισμό το Λίβερπουλ. Εν τω μεταξύ, τα πεινασμένα υποβρύχια των Γερμανών ακολουθούν τη συνοδεία, περιμένοντας να τη χτυπήσουν την κατάλληλη στιγμή.
Η Κριτική
Ως πιστός ακόλουθος του Tom Hanks, ενθουσιάστηκα όταν ανακοινώθηκε το ‘Greyhound’, αφού περίμενα άλλο ένα ‘Saving Private Ryan’ που αυτή τη φορά θα διαδραματιζόταν στο νερό. Εκτός αυτού όμως, είναι γνωστό πως ο ηθοποιός αποτελεί εγγύηση σε ότι κάνει, ακόμη κι όταν συμμετέχει σε μέτριες ταινίες που μόνο καλύτερες γίνονται όταν εκείνος βρίσκεται μπροστά από την κάμερα. Επιπροσθέτως, το ότι θα ήταν σεναριογράφος σε αυτήν την ταινία μου αύξησε σημαντικά το ενδιαφέρον, αφού αυτό μαρτυρά τον ενθουσιασμό και το ενδιαφέρον του ίδιου του ηθοποιού για το συγκεκριμένο φιλμ.
Όμως το ‘Greyhound’ δεν είναι ‘Private Ryan’, καθώς επιλέγει να πάρει μία αφηγηματικά διαφορετική κατεύθυνση, αφήνοντας έξω το δράμα που συχνά είναι αναπόσπαστο κομμάτι ταινιών του είδους και τοποθετεί τον θεατή κατευθείαν μέσα στην ατμόσφαιρα της θαλάσσιας σύγκρουσης. Όπως ίσως να έχετε καταλάβει, όλη η ταινία είναι μία γιγάντια μάχη, με τoυς Aaron Schneider και Tom Hanks να την προσεγγίζουν με έξυπνο τρόπο. Σίγουρα οι εξωτερικές σκηνές όπου βλέπουμε πως εξελίσσεται η μάχη στη θάλασσα υπάρχουν, αλλά η ταινία επικεντρώνεται περισσότερο στο εσωτερικό του αντιτορπιλικού, δείχνοντάς μας τον σχεδιασμό της μάχης και γενικότερα την αντιμετώπιση μίας τέτοιας κατάστασης από τους ανώτερους αξιωματικούς και το υπόλοιπο πλήρωμα. Κατά τη γνώμη μου, η προσέγγιση αυτή οφελεί πολύ το συνολικό αποτέλεσμα, καθώς μετατρέπει το Greyhound σε ένα στιβαρό θρίλερ. Επίσης, η σφιχτή διάρκεια των 91 λεπτών βοηθάει αρκετά σε αυτό, αφού ο θεατής δεν πρόκειται να βαρεθεί ούτε στιγμή.
Ας περάσουμε στον Tom Hanks και στην ερμηνευτική πλευρά του αρχικά. Ο ηθοποιός όπως έχει αποδείξει άπειρες φορές δεν μπορεί να παίξει κακά κάπου με το ‘Greyhound’ να μην αποτελεί εξαίρεση, ειδικά όταν έχει ενσαρκώσει ξανά στο παρελθόν έναν παρόμοιο χαρακτήρα στο ‘Captain Phillips’ του Paul Greengrass το 2013. Ο Hanks αντλεί ότι στοιχείο μπορεί από το σενάριό του και καταφέρνει να αποδώσει αρκετά καλά έναν αρκετά θρήσκο χαρακτήρα που μάχεται για κάτι και που δεν χαίρεται ποτέ με τα θύματα που καταφέρνει να εξοντώσει. Κι όλα αυτά, ακολουθώντας την θεμελιώδη κινηματογραφική αρχή που απαιτεί να δείχνεις και όχι να λες. Έτσι λοιπόν, αυτή η πάσα με μεταφέρει στο σενάριο του Hanks, το οποίο είναι αρκετά αξιόλογο λόγω της έρευνας που φαίνεται πως έχει γίνει στους μηχανισμούς της θαλάσσιας μάχης και όλων των παραπάνω που προανέφερα. Έχει όμως ένα αρνητικό το οποίο είναι η απώλεια συναισθήματος, το μόνο παράπονο που έχω από την ταινία. Δεν είναι πως το σενάριο δεν το προσπαθεί καθόλου, αλλά όταν το κάνει δεν υπάρχει αρκετός χώρος για να αναπνεύσουν αυτές οι σκηνές, με αποτέλεσμα να μην αφήνουν κανένα αντίκτυπο στο θεατή λόγω της fast paced φύσης της ταινίας, κάτι που γινόταν με το ‘1917’ του Sam Mendes.
Στους υπόλοιπους τομείς, η σκηνοθεσία του Aaron Schneider υπηρετεί κατάλληλα το σενάριο και καταφέρνει να μας μεταφέρει επιτυχημένα σε αυτό το αγωνιώδες θαλάσσιο χάος, ενώ ενισχύεται από την ατμοσφαιρική φωτογραφία του Shelly Johnson. Τέλος, η μουσική του Blake Neely προσθέτει στο συνολικό αποτέλεσμα και αφήνει μεγάλο αντίκτυπο καθώς δίνει την αίσθηση του σκαριού του αντιτορπιλικού που μάχεται να επιβιώσει. Εν κατακλείδι, το Greyhound είναι άλλη μία αξιόλογη ταινία με πρωταγωνιστή τον αγαπημένο Tom Hanks, που θα σας προσφέρει μία έντονη μιάμιση ώρα γεμάτη δράση και σασπένς! Σας την συνιστώ ανεπιφύλακτα!
