Λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία του αριστουργηματικού ‘Soul’ του Pete Docter και της νίκης του στα Όσκαρ στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας Animation Μεγάλου Μήκους και Καλύτερης Μουσικής, η Pixar επιστρέφει στις κινηματογραφικές αίθουσες με το ‘Luca’ του Enrico Casarosa, σκηνοθέτη της μικρού μήκους ταινίας του 2011, ‘La Luna’. Ο σεναριογράφος του ‘Soul’, Mike Jones, συνεργάζεται στο σενάριο του ‘Luca’ με τον Jesse Andrews, σεναριογράφο του ‘Me, Earl and the Dying Girl’, ενώ τις φωνές τους χαρίζουν οι Jacob Tremblay, Jack Dylan Grazer, Emma Berman, Maya Rudolph και Saverio Raimondo.
Η Πλοκή
Ο Luca είναι ένα τερατάκι που ζει στον βυθό μαζί με τους γονείς και τη γιαγιά του. Περνάει τις μέρες του ως βοσκός ψαριών και συλλέγει αντικείμενα που έχουν χαθεί από τους ανθρώπους, αφού κρυφή επιθυμία του είναι να βγει κάποια μέρα στη στεριά. Όταν τα καταφέρνει, γνωρίζει τον Alberto, ένα άλλο αγόρι που σύντομα αποδεικνύεται πως είναι επίσης ένα θαλάσσιο τερατάκι. Οι δυο τους γίνονται καλοί φίλοι και περνούν αρκετό χρόνο μαζί. Οι γονείς του Luca δεν αργούν να ανακαλύψουν πως εκείνος βγήκε στη στεριά και για να τον τιμωρήσουν αποφασίζουν να τον στείλουν μακριά. Έτσι οι δύο φίλοι αποφασίζουν να πάνε προς την πόλη και να προσπαθήσουν να αποκτήσουν μία βέσπα που θα τους πάει σε μακρινά μέρη, μακριά από όλους.
Η κριτική
Για να το βγάλουμε νωρίς από τη μέση.. Είναι το ‘Luca’ μία καλή ταινία; Αναμφίβολα! Στην χειρότερη περίπτωση, αυτό που μπορεί να περιμένει κάθε θεατής από την Pixar τα τελευταία 25 χρόνια είναι μία ταινία άνω του μετρίου. Μερικοί σίγουρα θα διαφωνήσουν με το τελευταίο σχόλιο ειδικά για τα ‘Cars 2’ και ‘Good Dinosaur’, αλλά εμένα προσωπικά η Pixar δεν με απογοήτευσε ποτέ. Μετά το επιτυχημένο ‘Soul’ λοιπόν, οι βετεράνοι σκηνοθέτες του studio, όπως κατά καιρούς συνηθίζουν, κάνουν για λίγο πίσω και αφήσουν κάποιον νέο στο τιμόνι με σκοπό να φέρει διαφορετική ενέργεια και νέες ιδέες στο τραπέζι.
Έτσι ο Enrico Casarosa καταφέρνει να δημιουργήσει μία ταινία με μικρή κλίμακα που προσφέρει πληθώρα συναισθημάτων και ξεχειλίζει από συγκινήσεις, ενώ παράλληλα μεταδίδει ισχυρά μηνύματα που προκύπτουν από θέματα που κυριαρχούν στην εποχή μας. Το ‘Luca’ έχει ως αφηγηματικό πυρήνα τη διαφορετικότητα και μέσα από την ιστορία του προσπαθεί να διδάξει το κοινό του, που στο μεγαλύτερο μέρος του αποτελείται από τους ενήλικες του αύριο, ώστε να αγκαλιάσει το οτιδήποτε διαφορετικό στην ανθρώπινη ύπαρξη, είτε αυτό είναι το χρώμα του δέρματος, είτε είναι σεξουαλικές προτιμήσεις. Βλέποντας το ‘Luca’ με την κοπέλα μου και συζητώντας το μετά την προβολή, διαπίστωσα πως πρόκειται για μία ταινία που μπορεί να μιλήσει σε όλες τις ομάδες του διαφορετικού. Στο δικό μου μυαλό ήρθε απευθείας η LGBTQ+ κοινότητα μέσα από διάφορους συμβολισμούς, ενώ στα μάτια της κοπέλας μου ήταν μία ταινία που αφορούσε περισσότερο το προσφυγικό ζήτημα. Τίποτα προφανώς δεν είναι λάθος, καθώς αυτό κάνει το ‘Luca’ μία καλή ταινία, γιατί μία πραγματικά καλή ταινία θα σε κάνει να συζητήσεις, να δεις άλλες οπτικές και να επεκταθείς πάνω στα θέματα που θίγει.
Το casting της ταινίας είναι αρκετά προσεγμένο, με τους ηθοποιούς που έχουν επιλέγει να κάνουν πολύ καλή δουλειά ανεξαιρέτως και να ταιριάζουν απόλυτα με τους χαρακτήρες που υποδύονται, βγάζοντας στην πορεία το συναίσθημα που απαιτείται. Ο Casarosa επιλέγει να εκμεταλλευτεί ολόκληρο το μέγεθος του κάδρου του και επιλέγει να γυρίσει την ταινία σε 1:85:1, ώστε να μπορέσει να αποτυπώσει κατάλληλα την Ιταλική Ριβιέρα και την ατμόσφαιρά της χωρίς κανένα περιορισμό. Τα πλάνα του είναι εντυπωσιακά και γεμάτα με πληροφορία, ενισχυμένα από την “ποιητική” φωτογραφία των David Juan Bianchi και Kim White. Το production design είναι επίσης υψηλής ποιότητας με highlight την πόλη που σε μεταφέρει αβίαστα στην Ιταλία σε συνδυασμό με την απόλυτα ατμοσφαιρική μουσική του Dan Romer. Για το animation δεν χρειάζεται νομίζω να πούμε κάτι, για την Pixar μιλάμε! Βλέποντας την ταινία, καταλαβαίνεις πως το animation του studio έχει ξεφύγει σε ποιότητα, κάτι που είχα πει στην κριτική μου για το ‘Toy Story 4’ δύο χρόνια πριν, λες και δεν θα εξελισσόταν παραπέρα. Παρόλα αυτά ξαναλέω το ίδιο κι εδώ, γνωρίζοντας πως έχουμε να δούμε πολλά περισσότερα πράγματα στο μέλλον.
Εν ολίγοις, το ‘Luca’ είναι άλλο ένα διαμαντάκι δια χειρός Pixar που θα σας διασκεδάσει άπειρα ότι ηλικία κι αν έχετε, κάνοντάς σας να γελάσετε και να συγκινηθείτε σε όλη του τη διάρκεια, οπότε σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα! Καλή προβολή! (Σε σινεμά έτσι;)
