Ο David Lynch, ο σκοτεινός σκηνοθέτης που μας χάρισε το Mulholland Drive, έχει τα γενέθλια του σε λίγες μέρες, και εμείς θυμόμαστε μία από τις πιο περίεργες εικόνες που μας έχει προσφέρει. Πριν λίγους μήνες, ο ίδιος ανέβασε στο προσωπικό κανάλι του στο Youtube (David Lynch Theater), την εξαιρετικά αινιγματική ταινία του με τίτλο Rabbits. Αν δεν την έχετε δει, σε ένα μικρό πλαίσιο αποποίησης ευθυνών, οφείλω να πω πως χρειάζεστε μια ψυχολογική προετοιμασία για τα 43 αλλόκοτα λεπτά της ταινίας. Αλλά, όταν πρόκειται για Lynch, αυτό είναι σχεδόν αυτονόητο.
Η πλοκή
Πραγματικά, είναι ταυτόχρονα πολύ δύσκολο και πολύ εύκολο να περιγράψεις μια ταινία σαν το Rabbits. Η ταινία αφορά τρία ανθρωπόμορφα κουνέλια, που ζουν ένα «τρομερό μυστήριο». Οι τρεις κούνελοι λοιπόν, μένουν σε ένα μικρό διαμέρισμα, σε μια ανώνυμη πόλη που έχει βυθιστεί στη βροχή. Η αδιάκοπη βροχή, συχνά συνοδεύεται από τον ήχο ενός τρένου που περνά. Το μυστήριο, παραμένει μυστήριο και για τους θεατές σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, και οι σχεδόν ασύνδετοι διάλογοι μεταξύ των κουνελιών, δεν αποκαλύπτουν πολλά. Αν περιμένατε κάτι περισσότερο, λυπάμαι, αλλά όσο αφορά τη πλοκή μέχρι εκεί προσφέρεται.
Η κριτική
Τι συμβαίνει ακριβώς στο μυαλό του Lynch; Ειλικρινά δεν ξέρω, και επίσης ειλικρινά δεν είμαι αρκετά σίγουρη αν θέλω να μάθω. Ο ίδιος χαρακτήρισε την ταινία του ως sitcom, και για αυτό εξάλλου ακούγονται τα γέλια «του κοινού» σε όλη τη διάρκεια. Αν πρόκειται ωστόσο όντως για sitcom, τότε είναι μια άκρως εφιαλτική σουρεάλ κωμωδία. O Lynch επίσης, αποφεύγει συστηματικά να δίνει διευκρινίσεις για τις δυσερμήνευτες ταινίες του. Καταλαβαίνετε λοιπόν πως είναι πάνω-κάτω στη δική σας κρίση τι συμπέρασμα θα βγάλετε από τα δημιουργήματα του.
Προσωπικά, προσπάθησα αρκετή ώρα να αποσπάσω το παραμικρό μήνυμα που μπορεί να μου προσφέρεται τη στιγμή. Ωστόσο, αν λάβουμε υπόψη ταινίες όπως και το What did Jack do? , που επίσης φέρει την υπογραφή David Lynch, τότε δεν χρειάζεται να βγάζουμε και κάποιο «ανώτερο» νόημα. Μη με παρεξηγήσετε, δεν θεωρώ ταινίες σαν και αυτές άσκοπες, ή χάσιμο χρόνου. Αν μη τι άλλο, τις απολαμβάνω αρκετά. Το θέμα με τις ταινίες που χορεύουν στον άξονα του σουρεαλισμού όμως είναι ακριβώς αυτό. Ανάλογα στον βαθμό που αγγίζουν το σουρεάλ, τόσο πιο πολύ φλερτάρουν με την παράνοια, σε μια έννοια. Ουσιαστικά, θεωρώ πως στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν χρειάζεται υπερανάλυση σε τέτοιο βαθμό ώστε να οδηγηθείτε σε κάποιου είδους περίεργη θεωρία. Αν είστε θαυμαστής αυτής της τακτικής τότε be my guest, υπάρχουν ήδη αρκετές θεωρίες γύρω από το Rabbits. Εμένα τουλάχιστον, δεν με έχει πείσει καμία αρκετά ως τώρα ώστε να την βάλω πιο πάνω από αυτή που θέλει την ταινία να είναι απλώς αλλόκοτη.
(Fun) Facts
Τι γίνεται όμως με τους διαλόγους; Αρχικά με μια γρήγορη αναζήτηση μπορείτε να βρείτε όλους τους διαλόγους της ταινίας γραμμένους. Υπάρχει μια μικρή θεωρία πως με μια ανακατανομή, βγαίνει κάποια άκρη στο τι λένε μεταξύ τους τα κουνέλια της ταινίας. Στη θέση σας όμως δεν θα ήλπιζα για κάποια συνταρακτική διαφορά.
Φτάνοντας στο τέλος τώρα, φημολογείται πως η παραπάνω ταινία έχει χρησιμοποιηθεί στον τομέα της ψυχολογίας. Το University of British Columbia, την αξιοποίησε για να προξενήσει συνθήκες υπαρξιακής κρίσης σε άτομα τα οποία ερευνούσε. Ελπίζω να μη τρομάξατε, και να μη σας αποθαρρύνει αυτό από το να της χαρίσετε μια ευκαιρία.
Ανοιχτό μυαλό, καφές, και είστε έτοιμοι για 43 λεπτά ανατριχιαστικού σουρεαλισμού.
