«The Strangers: Prey at Night»: Ένα ακόμα μείγμα από κλισέ;

Είναι γεγονός πως ο κινηματογραφικός τρόμος διένυε πάντοτε μια περίοδο κρίσης. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, το ότι πρόκειται για το είδος που φαίνεται να χρησιμοποιεί τα πιο αξιομνημόνευτα και γελοία – πλέον- κλισέ. Αχρείαστα jump scares , πανομοιότυπη αφηγηματική δομή και γελοίες αποφάσεις χαρακτήρων που οδηγούν σε βέβαιο θάνατο, είναι μόνο μερικά από τα στοιχεία που συνθέτουν το ψηφιδωτό του είδους και που το μεταμορφώνουν περισσότερο σε κάτι κωμικό και αναμενόμενο , παρά σε μία ψυχοφθόρα και βαθιά διεισδυτική βουτιά στο συναίσθημα. Είναι εμφανές πλέον πως η καινοτομία είναι ένα ρίσκο που αποφεύγεται ευλαβικά από τους δημιουργούς και τους παραγωγούς, που προτιμάνε να παραδώσουν στο κοινό μία μέτρια παραγωγή, που θα αποφέρει εισπράξεις και ίσως μια ευκαιρία για ένα ακόμα sequel που δε ζήτησε κανείς.

Κάτι αντίστοιχο πρέπει να συμβαίνει και με το «The Strangers : Prey at Night». Κρίνοντας από το trailer , πρόκειται για μια ακόμα ιστορία που εκτυλίσσεται σε κάποια ερημική τοποθεσία και περιλαμβάνει την κλασσική αλληλεπίδραση θηρευτών και θηραμάτων. Η συμμορία με τις (ομολογουμένως) ανατριχιαστικές μάσκες από το πρωτότυπο «The Strangers», επιστρέφει για μια ακόμα φορά για να τρομοκρατήσει μια ανυποψίαστη οικογένεια, που αποφάσισε για μια ακόμα φορά να μείνει στη μέση του πουθενά, ώστε να καταλήξει να γίνει βορά σε ένα ακόμα βάρβαρο ‘’παιχνίδι’’.

Advertising

Advertisements
Ad 14

To trailer φαίνεται αρκετά καλοδουλεμένο, αν και δεν ξεφεύγει απ’ τον κανόνα. Υποκύπτοντας στον πειρασμό να παίξει με τις νοσταλγικές χορδές των θεατών, χρησιμοποιεί χρώματα και γραμματοσειρές με σαφή 80’s αισθητική και σαν μουσικό θέμα ένα hit της ίδιας εποχής (Tiffany – I think we’re alone now). Παρ’ όλο που αποκαλύπτονται κάμποσες πληροφορίες σχετικά με την πλοκή και το ποιος θα μείνει τελευταίος για να κρίνει την έκβαση της ιστορίας, το τελικό αποτέλεσμα μένει να κριθεί από τις 29 Μαρτίου και μετά, που θα κυκλοφορήσει η ταινία. Τα ηνία της σκηνοθεσίας αναλαμβάνει ο Johannes Roberts, που μόνο οι φανατικοί του είδους θα αναγνωρίσουν.

Για την ιστορία πάντως ,το προηγούμενο μέρος «The Strangers», που υπέγραφε ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Bryan Bertino, αναμφίβολα δεν κατάφερε να σπάσει τη μακρόχρονη παράδοση των κλισέ του τρόμου. Μόνη εξαίρεση ίσως αποτελεί το τέλος της ταινίας, όπου οι δύο βασικοί χαρακτήρες πιάνονται αιχμάλωτοι από τη συμμορία και δολοφονούνται μακάβρια, αντί να σωθεί τουλάχιστον ο ένας απ’ τους δύο. Οι υπόλοιπες στιγμές της ταινίας δεν είναι κάτι αξιομνημόνευτο και σίγουρα της στερούν οποιαδήποτε δόση ρεαλισμού προσπάθησε να προσδώσει στα γεγονότα που διαδραματίζονται ο σκηνοθέτης. Η χρήση του ‘’Inspired by true events’’ είναι άλλωστε ένα ακόμα κλισέ…

Περισσότερα από τη στήλη: Κινηματογράφος

Κινηματογράφος

«The House with Laughing Windows»: Η πιο νοσηρή ταινία giallo που γυρίστηκε ποτέ

Συχνά συναντά κανείς το magnum opus του Pupi Avati, ενός σκηνοθέτη από την όμορφη Μπολόνια,…

Κινηματογράφος

Misericordia: Μια βόμβα κάτω από το τραπέζι

Ο Alain Guiraudie δεν είναι ένας τυχαίος σκηνοθέτης στη σύγχρονη γαλλική κινηματογραφία. Έγινε γνωστός στο…

Κινηματογράφος

Πρεμιέρα για το Τόσο κοντά, Τόσο μακριά (2025)

Η ταινία Τόσο κοντά, Τόσο μακριά έκανε πρεμιέρα στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες την Πέμπτη 24…

Κινηματογράφος

8 ασπρόμαυρες ελληνικές ταινίες που άφησαν εποχή

Όλοι έχουμε πετύχει έστω μια φορά στην τηλεόραση παλιές ελληνικές ταινίες όπως Κάτι να καίει,…

Κινηματογράφος

KPop Demon Hunters: Κανείς δεν το είδε να΄ρχεται

Σε μια εκθαμβωτική σύνδεση ποπ κουλτούρας και υπερφυσικής δράσης, το KPop: Demon Hunters κατέφθασε στο…

Κινηματογράφος

Fréwaka: Ένα παγανιστικό θρίλερ από την Ιρλανδία

Η Fréwaka είναι μια ιδιαίτερη ιρλανδική ταινία τρόμου που έχει ήδη ξεχωρίσει διεθνώς. Πραγματοποίησε την…

Κινηματογράφος

Η αγάπη το βάζει στα πόδια (2025): Κι όμως ένα κλικ μακριά σου

Ίσως κάτι σου λέει αυτός ο τίτλος: μπορεί να σου θυμίζει την ομώνυμη ταινία του…

Αρθρα απο την ιδια κατηγορια

ΔΕΠΥ και διαταραχές ύπνου

ΔΕΠΥ και Διαταραχές του Ύπνου

“Ο ύπνος είναι για το νου ό,τι η ανάσα για
The House with Laughing Windows

«The House with Laughing Windows»: Η πιο νοσηρή ταινία giallo που γυρίστηκε ποτέ

Συχνά συναντά κανείς το magnum opus του Pupi Avati, ενός