Sequel, αυτή η πονεμένη ιστορία. Βγαίνει μια ταινία και ενθουσιάζει κοινό και κριτικούς, βγάζει τεράστια κέρδη και σαρώνει τα βραβεία. Η σκέψη για τη δημιουργία μιας δεύτερης, απευθείας κολλάει στο μυαλό, είτε αυτό είναι των ξετρελαμένων οπαδών, είτε των παραγωγών που βλέπουν στον ορίζοντα… «βουνά» από λεφτά.
Στην ιστορία του κινηματογράφου έχουμε δει sequel καλύτερα από τον προκάτοχό τους (Star Wars: The Empire Strikes Back, Terminator 2: Judgement Day), sequel που συνεχίζουν στο δρόμο που χάραξε η πρώτη (Lord of The Rings 2: The Two Towers), αλλά και sequel τόσο κακά που αμαύρωσαν το όνομα που η πρώτη ταινία κατάφερε να χτίσει. Ελπίζω να έχετε ήδη συνειδητοποιήσει, ότι σήμερα θα δούμε κάποια από τα χειρότερα sequel που έχουν δει τα καημένα τα μάτια μας.
«The Matrix Reloaded» (2003)
Το πρώτο Matrix άλλαξε το τοπίο της επιστημονικής φαντασίας για τα καλά. Τα αδέρφια Wachowski δημιούργησαν ένα παγκόσμιο φαινόμενο, με εκατομμύρια οπαδούς. Χειρίστηκαν το θέμα της τεχνητής νοημοσύνης τόσο αριστουργηματικά, σε σημείο όπου θεωρίες συνωμοσίας, ότι όντως ζούμε στο Matrix, δημιουργήθηκαν. Το sequel ήταν θέμα χρόνου να έρθει στις οθόνες μας. Ο κόσμος περίμενε με ανυπομονησία τη συνέχεια του Neo, της Trinity και του Morpheus, είδε όμως την αναμονή του να ανταμείβεται με μια από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές απογοητεύσεις. Υπερβολικό και πολλές φορές κακό cgi, εισαγωγή νέων χαρακτήρων που δημιούργησε μπέρδεμα και γενικά απόκλιση από οτιδήποτε έκανε την πρώτη ταινία τόσο ξεχωριστή.
«Basic Instinct 2» (2006)
Το «Βασικό Ένστικτο» όχι απλά καθιέρωσε τη Sharon Stone ως το πιο ποθητό θηλυκό του Hollywood, αλλά ακόμη περισσότερο μας χάρισε μια από τις καλύτερες- πολυσυζητημένες σκηνές στην ιστορία του κινηματογράφου. Ξέρεις φυσικά για ποια μιλάω. Έρχεται λοιπόν η ώρα για να βγει το δεύτερο, το όνομα της Sharon Stone δεσπόζει στο cast, όλα καλά έτσι; Δυστυχώς όχι. Το «Βασικό Ένστικτο 2» ήταν μια από τις πιο βαρετά χαζές ταινίες που έχουμε δει. H πλοκή σχεδόν ίδια και η πορεία της ταινίας τόσο προβλέψιμη που χρειάστηκε να δούμε 20 λεπτά για να ξέρουμε τι γίνεται στο τέλος.
«Batman & Robin» (1997)
H ταινία αποτέλεσε sequel του «Batman Forever», το οποίο πήρε απαράδεκτες κριτικές. Φανταστείτε λοιπόν, όταν το sequel θεωρείται χειρότερο από τον απαράδεκτο προκάτοχό του, για πόσο κακή ταινία μιλάμε. Οι δημιουργοί θεώρησαν (δικαιολογημένα) τον Val Kilmer έναν ανίκανο Batman και αποφασίσανε να βάλουν στη θέση του τον George Clooney, μια κίνηση που αρχικά έμοιαζε καλή. Το αποτέλεσμα; Ο ίδιος ο George Clooney περίπου 15 χρόνια μετά απολογήθηκε δημοσιώς για την ερμηνεία του. Πλοκή που δεν έβγαζε νόημα, απαράδεκτη παρουσίαση των χαρακτήρων, θηλές στη στολή του Batman (ναι καλά διάβασες) και άλλοι τόσοι λόγοι έχουν καταστήσει την ταινία μια εκ των χειρότερων superhero movies. Αν μπορούσε μια έκφραση να τη χαρακτηρίσει, αυτή είναι το απαίσιο λογοπαίγνιο του Mr. Freeze (Arnold Schwarzenegger) ‘’Let’s kick some ice’’.
«Jaws 2» (1978)
Η πρώτη ταινία έφερε στις οθόνες μας έναν από τους μεγαλύτερους φόβους πολλών ανθρώπων, αυτόν της απομάκρυνσης στη θάλασσα και των θαλάσσιων θηρευτών. Πλέον θεωρείται cult ταινία τρόμου και αγωνίας. Με μικρά εφέ και τη μουσική που έχει διατηρηθεί μέχρι σήμερα καθήλωσε χιλιάδες οπαδούς του είδους. Αλήθεια όμως, τι περισσότερο, τι διαφορετικό μπορείς να δείξεις σε ένα sequel; Από ότι αποδείχθηκε τίποτα. Κινήθηκε σε μεγάλο βαθμό στα χνάρια του πρώτου, αλλά ήταν εξόφθαλμα χειρότερο. Στην τελική γιατί να μην ξαναδείς το πρώτο;
«The Ring Two» (2005)
Το πρώτο αμερικάνικο remake της ιαπωνικής ταινίας τρόμου κέρδισε από την αρχή τον κόσμο, αποδεικνύοντας πως δεν είναι όλα τα remake αποτυχία. Αυτό που δεν ξέρουν όμως στο Hollywood είναι πότε να σταματάνε. Όλοι ξέρανε, ότι το sequel ερχόταν, αυτό που δεν ξέρανε όμως ήταν ότι θα είναι απογοήτευση. Δεν κατάφερε ποτέ να δημιουργήσει το κλίμα τρόμου, που έπλασε εξαιρετικά το πρώτο, έτσι στο τέλος όσο και να προσπάθησε η Naomi Watts και ο αγαπημένος μας Mentalist (Simon Baker) το αποτέλεσμα ήταν επιεικώς κακό.
«Speed 2: Cruise Control» (1997)
Πιθανότατα έχετε ξεχάσει την ύπαρξη αυτής της ταινίας, εμείς όμως όχι. Παίρνουμε το πρώτο Speed, μια (όπως υποδηλώνει και το όνομα) γρήγορη ταινία, γεμάτη αδρεναλίνη και ενθουσιασμό και αποφασίζουμε να τη συνεχίσουμε αφαιρώντας όλα τα παραπάνω στοιχεία. Η Sandra Bullock επέστρεψε, όχι όμως και ο Keannu Reeves, και μαζί της έφερε μια ταινία που σε κανένα σημείο δεν μας δημιούργησε ενθουσιασμό, οι διάλογοι ήταν άθλιοι και η δράση (αν μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε έτσι) αστεία. Αλήθεια τι σκεφτόντουσαν όταν μετέφεραν το «Speed » στη θάλασσα;
