Αμέσως μετά την κριτική επιτυχία του ‘Luca’ και την υποψηφιότητά του στα φετινά Όσκαρ στην κατηγορία Καλύτερης Animated Ταινίας Μεγάλου Μήκους, η Pixar επέστρεψε στις κινηματογραφικές αίθουσες με την ταινία ‘Turning Red’ σε σκηνοθεσία της Domee Shi, δημιουργού του ‘Bao’, της επιτυχημένης μικρού μήκους ταινίας που συνόδευε το ‘Incredibles 2’ στις αίθουσες. Στο σενάριο μαζί με τη Shi βρίσκουμε τις Julia Cho και Sarah Streicher των ‘Fringe’ και ‘Daredevil’ αντίστοιχα, ενώ στο cast συναντάμε αρκετά νέα πρόσωπα και κάποια γνώριμα όπως οι Rosalie Chiang, Sandra Oh, Ava Morse, James Hong και Orion Lee.
H Meilin είναι ένα δεκατριάχρονο κορίτσι που φαινομενικά έχει τη δική της ζωή και κάνει τις δικές της επιλογές στο καθετί χωρίς να την περιορίζει κάποιος. Δυστυχώς για εκείνη αυτό έχει μεγάλη απόσταση από την αλήθεια, αφού στην πραγματικότητα η Meilin ελέγχεται από τη μητέρα της στο οτιδήποτε. Μετά από ένα αναπάντεχο γεγονός που την επηρεάζει έντονα, η Meilin αρχίζει να μεταμορφώνεται σε ένα γιγάντιο, κόκκινο πάντα κάθε φορά που φορτίζεται συναισθηματικά.
Το ‘Turning Red’ είναι ακόμη μία προσθήκη στο είδος των ταινιών όπου ο πρωταγωνιστής μετατρέπεται σε κάποιο ζώο, όπως τα ‘Emperor’s New Groove’ και ‘The Princess and the Frog’ πριν από αυτό, δηλαδή δεν είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί προηγουμένως. Καταφέρνει όμως εύκολα να διασκεδάσει χωρίς να κουράζει μέσω της σκηνοθεσίας, του καλού χιούμορ και της θεματικής που σε κάνει να ταυτιστείς, καθώς η ταινία μιλάει για παιδιά που μπαίνουν στην εφηβεία και καταπιέζονται από αυστηρούς, υπερπροστατευτικούς γονείς, αλλά παράλληλα θυμίζει πως οι γονείς ήταν κι εκείνοι κάποτε παιδιά, παρόλο που μπορεί να μην γίνεται αντιληπτό στα μάτια των δικών τους παιδιών. Επίσης στον αφηγηματικό πυρήνα προστίθεται η μάχη της κουλτούρας που στήνεται, η οποία τοποθετεί την αμερικανική κουλτούρα εναντίον της ασιατικής κατά κάποιον τρόπο με σκοπό να αναδείξει τις αντιθέσεις τους.
Το πιο έξυπνο πράγμα που κάνει το ‘Turning Red’ είναι η τοποθέτηση της ιστορίας στο 2002, κάτι που είναι αρκετά αποτελεσματικό γιατί ενισχύει τη νοσταλγία του δικού μας κοινού, αυτό των εικοσάρηδων, που έχει ζήσει αυτή την φρενίτιδα με τα ηλεκτρονικά κατοικίδια, τα boy bands και όλα αυτά που επικρατούσαν στην ποπ κουλτούρα της δεκαετίας του 2000. Πέρα από αυτά, δεν έχω να πω πολλά για την ταινία, παρά μόνο πράγματα που είναι ήδη γνωστά για τις προσπάθειες της Pixar. Το animation εξακολουθεί να εξελίσσεται όλο και περισσότερο, οι ερμηνείες είναι όλες πιστευτές και ανταποκρίνονται κατάλληλα στο σενάριο, ο οσκαρικός Ludwig Goransson κάνει εξαιρετική δουλειά με τη μουσική του επένδυση και γενικά όλος ο σχεδιασμός από τη φωτογραφία μέχρι το production design αντανακλά την εποχή που εμείς ήμαστε παιδιά.
To ‘Turning Red’ είναι μία άρτια προσθήκη στον κατάλογο των ταινιών της Pixar έχοντας όλα τα στοιχεία-σήματα κατατεθέν των προηγούμενων επιτυχιών της. Με εργαλεία το χιούμορ και κυρίως το συναίσθημα, το ‘Turning Red’ είναι μία ταινία που όπως η πρωταγωνίστριά της, προσπαθεί να κάνει τους θεατές της να αγκαλιάσουν όλες τις πλευρές του εαυτού τους, είτε αρέσουν είτε όχι.
