Πόσο εύκολα μπορώ να αλλάξω χρώμα στα έπιπλα μου; Πόσο θα μου κοστίσει; Αξίζει; Το αποτέλεσμα θα είναι όπως το φαντάζομαι; όπως αυτά που θαυμάζω στο ίντερνετ; Σίγουρα έχετε αναρωτηθεί αρκετές φορές όλα τα παραπάνω! Τι πραγματικά πρέπει να κάνουμε αν θέλουμε να αλλάξουμε το χρώμα των επίπλων μας;
Καταρχήν, σαν επαγγελματίας του χώρου των επίπλων και της διακόσμησης θα σας συμβουλέψω, προτού κάνετε οτιδήποτε να ρωτήσετε έναν ειδικό (λουστραδόρο, επιπλοποιό). Εξηγείστε τι θέλετε ώστε να μάθετε τι μπορεί να γίνει τεχνικά με σωστό τρόπο, αποφεύγοντας να καταστρέψετε τα έπιπλα σας ακολουθώντας τις συμβουλές ασχέτων, κυρίως από το χώρο του ίντερνετ! Παρακάτω θα σας δώσω μερικές πληροφορίες, ελπίζοντας να σας βοηθήσω και να σας ενημερώσω σωστά για τις επιλογές σας! Για να αλλάξουμε χρώμα σε ένα έπιπλο υπάρχουν τρεις τρόποι.
Πρώτος τρόπος
είναι να βάψουμε το έπιπλο με χρώμα κιμωλίας, οι πλέον διαδεδομένες βαφές της DIY (φτιάξε το μόνος σου) τάσης. Ο οποιοσδήποτε από εσάς μπορεί να βάψει με πινέλο πάνω στην παλιά βαφή (αφού έχει περάσει με γυαλόχαρτο την επιφάνεια και την καθαρίσει από όποια υπολείματα σκόνης) χρησιμοποιώντας χρώματα σε σκόνη που ανακατεύονται με νερό και γυαλίζονται στο τέλος με ειδικά κεριά. Αυτές οι βαφές καλύπτουν τελείως το παλιό χρώμα, όπως και τα όποια φυσικά νερά του καπλαμά του ξύλου και συνήθως δίνουν ματ αποτέλεσμα ή του γνωστού πλέον παλαιωμένου. Όλες σχεδόν οι προτάσεις στο ίντερνετ αναφέρονται σε αυτό τον τρόπο, μιας και στη Αμερική είναι μια τάση χρόνων!
Πλεονεκτήματα: γίνονται όλες οι αλλαγές στα χρώματα χωρίς πολύ κόπο και κόστος.
Μειονεκτήματα: το ξύλο δεν μοιάζει φυσικό καθώς καλύπτονται τα πάντα και το αποτέλεσμα δείχνει πιο ερασιτεχνικό.
Δεύτερος τρόπος
είναι να απευθυνθούμε σε έναν λουστραδόρο (όπου θα χρησιμοποιήσει ειδικά βερνίκια νερού και λούστρα πολυουρεθάνης). Σίγουρα θα έχετε ακούσει το «δεν σας συμφέρει να το κάνετε ή δεν θα γίνει 100% σωστό» (αν είναι σωστός επαγγελματίας αυτό πρέπει να πει). Γιατί άραγε; Γιατί η διαδικασία απαιτεί να αφαιρεθεί το παλιό χρώμα και οι στρώσεις λούστρων για να βάψουμε το καινούργιο, το ξύλο όμως σαν ζωντανός οργανισμός με πόρους έχει ρουφήξει μέσα του την παλιά βαφή. Τρίβοντας λοιπόν την επιφάνεια βλέπουμε ότι πρέπει να τρίψουμε πιο βαθειά για να καθαρίσει αλλιώς δεν θα πιάνει τίποτα επάνω…θυμάστε όμως ότι μόνο ένα χιλιοστό αληθινού καπλαμά ξύλου υπάρχει στην επιφάνεια; Με το συνεχές τρίψιμο θα καταστρέψουμε αυτό το ένα χιλιοστό δηλαδή την επιφάνεια του επίπλου μας. Ακόμα όμως και αν τα καταφέρουμε τα όποια υπολλείματα θα οδηγήσουν σε μη ομοιόμορφο αποτέλεσμα. Ειδικά στις περιπτώσεις που ένα έπιπλο θέλουμε να γίνει από σκούρο ανοιχτόχρωμο…το πιο πιθανό είναι τα έπιπλα σας να δείχνουν μουτζουρωμένα! Και εννοείται ότι αυτή η διαδικασία έιναι πολύ δαπανηρή, με αμφίβολο αποτέλεσμα!
Πλεονεκτήματα: το αποτέλεσμα, αν πετύχει, είναι όμορφο και ποιοτικό, το ξύλο αναδεικνύεται και φροντίζεται εκ νέου.
Μειονεκτήματα: είναι πολύ επικίνδυνο να καταστραφεί ο καπλαμάς της επιφάνειας, το αποτέλεσμα δεν μπορεί να εγγυηθεί και κοστίζει αρκετά.
Τρίτος τρόπος
Σε μια μόνο περίπτωση το αποτέλεσμα είναι εγγυημένο. Επιλέγοντας την λάκα ως βαφή. Αυτός ο τρόπος απαιτεί επαγγελματία λουστραδόρο και επίσης κοστίζει. Ο ειδικός θα τρίψει τα έπιπλα σας και θα τα ξαναβάψει με αυτό το ειδικό υλικό, σε όποιο χρώμα επιλέξετε… αυτή η βαφή καλύπτει τελείως ότι προυπήρχε αλλά καλύπτει επίσης και όποια φυσικά νερά του ξύλου. Είναι σαν μια κρούστα (κάτι σαν το βερνίκι νυχιών ?) που δίνει ένα ματ ή γυαλιστερό, επαγγελματικό ομως, αποτέλεσμα. Σημαντικό είναι ότι χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή γιατί σημαδεύεται εύκολα και επίσης ότι η λάκα δεν αλλάζει σε τίποτε άλλο στο μέλλον!
Πλεονεκτήματα: επαγγελματικό αποτέλεσμα, υπέροχες επιφάνειες (αν και καλύπτονται όλα τα νερά του ξύλου), δίνει την αίσθηση της πολυτέλειας.
Μειονεκτήματα: δαπανηρό, χρειάζεται προσοχή στη χρήση του, τα χρώματα δείχνουν πιο βιομηχανικά και όχι φυσικά, αν χρειαστεί να ξαναβαφτεί θα χρησιμοποιηθεί ο ίδιος τρόπος.
