
Μιλώντας για αρχιτεκτονική, η αναφορά στον Le Corbusier ίσως είναι περιττή. Ο Le Corbusier (1887-1965), θεωρείται «πατέρας» της μοντέρνας αρχιτεκτονικής, μιας και είναι αυτός που έθεσε τη βάση της κατασκευής ορίζοντας τα 5 σημεία της αρχιτεκτονικής που εφαρμόζονται μέχρι σήμερα.

Πρόκειται για πέντε σχεδιαστικές αρχές που οριοθέτησαν μια νέα δόμηση, μια νέα αρχιτεκτονική εφαρμογή από την κατοικία μέχρι το παλάτι.
Η πρώτη, αφορά τα στηρίγματα του κτιρίου, την στατική επίλυση της κατασκευής ώστε να είναι πιο εκλεπτυσμένη και ανάλαφρη απελευθερώνοντας το έδαφος από την επιβολή του ισογείου. Έτσι, η πιλοτή, το υπερυψωμένο κτίριο σχεδόν αιωρούμενο, αφήνει εμφανή τη στήριξη του στο έδαφος με τις κολώνες ανά τακτά διαστήματα. Ταυτόχρονα αφήνει ελεύθερο υπαίθριο χώρο στο ισόγειο με διαμόρφωση σκιασμένου ευάερου χώρου, ως αποκατάσταση της χτισμένης επιφάνειας που δέσμευσαν οι μέχρι τότε ισόγειοι χώροι στην πόλη.
Η ελεύθερη διαμόρφωση της κάτοψης, το δεύτερο σημείο,έρχεται ως συνεπακόλουθο του συστήματος των στηριγμάτων, αφού τα υποστυλώματα στηρίζουν τις μπετονένιες πλάκες και οι ενδιάμεσοι τοίχοι δεν είναι φέροντες και δεν σχετίζονται κατακόρυφα από όροφο σε όροφο, οπότε τοποθετούνται οπουδήποτε ανάλογα με τις λειτουργικές ανάγκες των χώρων.
Σε συνέχεια, το τρίτο σημείο στην αρχιτεκτονική που προτάσσει ο Le Corbusier, είναι η ελεύθερη όψη, δηλαδή η απαλλαγή των εξωτερικών τοίχων του κτιρίου από την ανάληψη φορτίων και την αντιμετώπισή τους ως βαριά μάζα. Mε την προβολική προεξοχή των τοίχων και την έδρασή τους στους εξώστες, δίνουν τη δυνατότητα της ελεύθερης διαμόρφωσης των ανοιγμάτων.
Κάπως έτσι, ορίζεται και το επόμενο σημείο που είναι το οριζόντιο παράθυρο, δηλαδή η συνέχεια του ανοίγματος χωρίς την διακοπή του από τα υποστυλώματα. Έτσι με το σχεδιασμό επιμηκών ανοιγμάτων, δίνεται πρόσβαση σε μεγαλύτερες ποσότητες φυσικού φωτός και επίτευξη καλύτερου αερισμού, και παράλληλα, διασφαλίζεται πανοραμική θέα και καλύτερη ενοποίηση εσωτερικού και εξωτερικού χώρου.
Τέλος, η πέμπτη διατύπωση – δυνατότητα σχεδιασμού είναι η αντικατάσταση της επικλινούς στέγης με το επίπεδο δώμα ώστε να διαμορφώνεται στην οροφή του κτιρίου κήπος. Το roof garden, η διαμόρφωση κοινόχρηστου φυτεμένου δώματος έχει στόχο να εισαχθεί η φύση στο εσωτερικό του κτιρίου.
Ο Le Corbusier, λοιπόν, αξιοποιώντας τα υλικά της εποχής (σκυρόδεμα, χάλυβα και γυαλί) και με στόχο την μέγιστη ικανοποίηση των αναγκών των χρηστών, όρισε την ομορφιά εκεί που όλα λειτουργούν άψογα. Με τις πέντε διαχρονικές ιδέες του, με το δομικό σύστημα, το φυσικό φωτισμό και αερισμό, και την εργονομία στον σχεδιασμό και με πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα τη Villa Savoye, το σύμβολο της μοντέρνας αρχιτεκτονικής, εισήγαγε μια «νέα» αρχιτεκτονική στα μέτρα του ανθρώπου.