Η ιδιωτική αυτή τριώροφη κατοικία που βρίσκεται σε ένα λόφο με πανοραμική θέα το Μπορντώ, δεν είναι μια απλή τυπική κατοικία. Σχεδιασμένη από τον αρχιτέκτονα Rem Koolhaas και το γραφείο του OMA, επαναπροσδιορίζει την έννοια της κατοίκησης ως «μια μηχανή για να ζήσεις» και είναι μια αλλιώτικη κατοικία.
Το συγκεκριμένο σπίτι προσδιοριζόταν για ένα ζευγάρι του οποίου ο άντρας είχε παραλύσει από τη μέση και κάτω, επομένως οι απαιτήσεις σχεδιασμού και αναγκών ήταν υψηλές. Ωστόσο, ο σύζυγος-ιδιοκτήτης, παρά την κατάστασή του, ζήτησε από τον αρχιτέκτονα ένα περίπλοκο σπίτι, μια αλλιώτικη κατοικία, γιατί όπως ο ίδιος εξήγησε, αυτό το σπίτι θα καθόριζε το νέο κόσμο του.
Αυτός ήταν και ο λόγος, που η πρόταση του αρχιτέκτονα ήταν χωρικά περίπλοκη και καινοτόμα αλλά ταυτόχρονα ήταν πλήρως ανταποκρινόμενη στις ανάγκες-ιδιαιτερότητες του πελάτη του, επομένως εργονομική.
Η κατοικία αποτελείται από τρεις όγκους-επίπεδα που στοιβάζονται το ένα πάνω στο άλλο και οργανώνονται διαφορετικά το καθένα.
Το χαμηλότερο επίπεδο, λαξευμένο στο λόφο, αποτελεί τη βαριά μάζα του κτηρίου. Εδώ, εσωτερικά, οργανώνονται οι κύριοι χώροι διημέρευσης σε μια λαβυρινθώδη διάταξη. Ο μεσαίος όγκος είναι πιο ανάλαφρος λόγω της διαφάνειας του γυαλιού, και ενοποίησης του μέσα και του έξω. Εδώ, ο χώρος είναι πιο ελεύθερης διάταξης, ανοικτός –open plan- και φιλοξενεί το σαλόνι και το γραφείο. Ο τελευταίος όροφος μοιάζει να αιωρείται πάνω από τον γυάλινο όγκο. Πρόκειται για τον όγκο των υπνοδωματίων, για αυτό και είναι πιο αδιαφανής, συμπαγής ώστε να εκφράζει την ιδιωτικότητα που απαιτείται. Έχει μόνο κάποιες οπές-παράθυρα για τη διέλευση του φωτός και την οπτική συνέχεια της θέας στο εσωτερικό.
Γενικά, δεν υπάρχει καμία επανάληψη στο σχεδιασμό των ορόφων. Κανένα οργανωτικό σύστημα. Το μόνο στοιχείο-κλειδί που συνδέει τα τρία επίπεδα είναι ο ανελκυστήρας. Πρόκειται για μια πλατφόρμα ανάβασης/κατάβασης, διαστάσεων 3χ3,5μέτρα. Ένας αλλόκοτος ανελκυστήρας που άλλοτε γίνεται μέρος του καθιστικού, της κουζίνας και άλλοτε του γραφείου ή του υπνοδωματίου. Δεν πρόκειται για το συνηθισμένο «κουτί» κάθετης κίνησης, αλλά για ένα κεντρικό «δωμάτιο» που ανεβοκατεβαίνει.
Ο ανελκυστήρας – η συνδετήρια μηχανή του σπιτιού, αλλάζει συνεχώς την αρχιτεκτονική της οικίας και δημιουργεί μια αλλιώτικη κατοικία. Ο έξυπνος και αλλιώτικος χειρισμός – σχεδιασμός αυτού του «έμβολου» κρύβει όλο τον δυναμισμό της σύνθεσης. Ο αρχιτέκτονας δεν σχεδίασε ένα κτήριο με βάση τις δικές του προθέσεις και πεποιθήσεις, αλλά ένα κτήριο που ικανοποιεί τις ανάγκες των χρηστών του και παράλληλα συνδυάζει αισθητική και λειτουργικότητα με ένα ευφάνταστο τρόπο.
Άλλωστε, αρχιτεκτονική και εργονομία έχουν στο επίκεντρο της δημιουργίας τον άνθρωπο, την βελτιστοποίηση σχεδιασμού των χώρων ως προς την άνεση και την ασφάλεια στην χρήση, συνεπώς την ποιότητα-αισθητική.
